Της Βασιλικής Λαΐου*
Η δαιμονοποίηση ενός προσώπου, ενός θεσμού, μιας ιδέας, μιας ιδεολογίας υπήρξε, αιώνες τώρα, ένα διαχρονικά χρήσιμο και αποτελεσματικό εργαλείο προπαγάνδας.
Αυτό πραγματοποιείται δημιουργώντας κλειστά συστήματα μηχανισμών, αλληλεπικαλύπτοντας ο ένας τον άλλον σαν ομερτά. Ελέγχοντας αυστηρά ποιος θα μπει μέσα σε αυτό και ορκίζοντάς τους στους ειδικούς όρους, που πολλές φορές είναι και ανέντιμοι και υποτελείς.
Ο εκφοβισμός αυτών και η απειλή -σχηματικά με το πιστόλι στον κρόταφο- γίνεται από τις πάσης φύσεως εξουσίες, όπως: πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές, θρησκευτικές κ.τ.λ.
Συγκεκριμένα, στην εκπαίδευση αναδύεται από τα πιο σκοτεινά ωκεάνια βάθη του «ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ» και κάνει υπερήφανο τον Όργουελ για τη...
διαχρονικότητα και την επικαιρότητα του μυθιστορήματός του «1984»
διαχρονικότητα και την επικαιρότητα του μυθιστορήματός του «1984»
Προϊστάμενοι εκπαίδευσης, αυτοδιοικητικοί, έμποροι και παρατρεχάμενοι, απίστευτα «πονηροί», «σατανικοί» και παράλληλα με έντονα εύπλαστα δημοκρατικά αντανακλαστικά, με προγεφυρώματα μικρούς και μεγάλους παπαγάλους στην εξουσία και στον μικρόκοσμό τους, ανακάλυψαν όλοι αυτοί εσχάτως το μεγάλο «καταχραστή» του δημοσίου, «εχθρό» της χώρας και του λαού.
Τον πρώην διευθυντή του ΤΕΕ Καινούργιου (Αγρίνιο) και σήμερα καθηγητή και υπ. τομέα του ΕΠΑ.Λ Καινούργιου συνάδελφο, Κώστα Κορδάτο.