Στην παρθένο νήσο Χρυσή, απέναντι από την Ιεράπετρα, ο χαρακτηριστικός ήχος των κοχυλιών, που χτυπούν μεταξύ τους έτσι καθώς είναι δεμένα στο κεδρόξυλο-μαγκούρα, προειδοποιεί για την άφιξή του. Τριγυρνά ξυπόλυτος σε ολόκληρο το νησί που το ξέρει σαν το σπίτι του, ακριβώς επειδή είναι το σπίτι του. Είναι ο μοναδικός μόνιμος κάτοικός του εδώ και χρόνια. Είναι ο άνθρωπος που «μπορεί να τα βάλει ακόμη και με τον Θεό, αρκεί να σωθεί ο τελευταίος παράδεισος». Είναι ένας σύγχρονος Ροβινσώνας Κρούσος ή «Κρουσάκης», όπως λέει, γελώντας ο ίδιος προκειμένου να τονίσει την κρητική καταγωγή του. Είναι το «Μουγκρί».
Το... παρατσούκλι
«Εξω από δω είμαι ο Μανώλης Λιαπάκης, αλλά εδώ μέσα είμαι το Μουγκρί.
«Εξω από δω είμαι ο Μανώλης Λιαπάκης, αλλά εδώ μέσα είμαι το Μουγκρί.