Μόλις τελειώνουνε τα τελευταία σπίτια του Αγγελοκάστρου, στον παμπάλαιο εκείνο δρόμο για την παλιά δεξαμενή, που όλοι οι παλιότεροι τον ξέρουμε από τη παιδική μας ηλικία απ' έξω κι ανακατωτά, μιας κι εκεί ήταν μια απ’ τις συνηθισμένες εκδρομές του 9θέσιου τότε,τη δεκαετία του 60 δημοτικού σχολείου, ξεκινάει και το πανόραμα μιας εκκωφαντικής φύσης, θρεμμένης με ήλιο και τρεχούμενο νερό.