του Αργύρη Σιδέρη
Μια φορά κι έναν καιρό στην φανταστική χώρα του "Ελλαδιστάν" -ας πούμε- υπήρξαν κάτι υπήκοοι που αγαπούσαν την χώρα τους και παρά τις συνεχείς φάπες και τις αντιξοότητες πίστευαν ότι κι αυτή έτρεφε τα ίδια συναισθήματα.
Λειτούργησαν με βάση τα συναισθήματα κι οχι τη λογική.
Δεν περίμεναν ότι η χώρα τους που την αγαπούσαν θα φερόταν ως περιφερόμενη εκδιδόμενη ανά την υφήλιο πόρνη που θα "αγαπούσε" σφόδρα εκτός από τους πιστούς υπηκόους της και κάποιους άλλους στιγμιαίους εραστές.
Μια φορά κι έναν καιρό στην φανταστική χώρα του "Ελλαδιστάν" -ας πούμε- υπήρξαν κάτι υπήκοοι που αγαπούσαν την χώρα τους και παρά τις συνεχείς φάπες και τις αντιξοότητες πίστευαν ότι κι αυτή έτρεφε τα ίδια συναισθήματα.
Λειτούργησαν με βάση τα συναισθήματα κι οχι τη λογική.
Δεν περίμεναν ότι η χώρα τους που την αγαπούσαν θα φερόταν ως περιφερόμενη εκδιδόμενη ανά την υφήλιο πόρνη που θα "αγαπούσε" σφόδρα εκτός από τους πιστούς υπηκόους της και κάποιους άλλους στιγμιαίους εραστές.