Ξαναφαντάσου τους ανθρώπους

Αυτό μπορεί να μην είναι ένα τραγούδι που θα το γράψεις στην έπαυλή σου μ' ένα τεράστιο πιάνο σαν του Λέννον (φανταζόμενος, κάπου εκεί έξω, όλους τους ...άλλους...) αλλά... στο σπίτι σου, ασφαλής ίσως ακόμα, αν και βίαια φτωχοποιημένος από ανωτέρα, που λέμε, βία, κι ά-εργος.

Στο πάρτυ της Αντινόησης

...δεν μας αφήνουν να πάρουμε ανάσα, κυριολεκτικά αλλά κυρίως, μεταφορικά... Χορεύουμε σε όλους τους χαβάδες μιας ενισχυμένης Πολιτικής Ορθότητας του Παραλόγου, σαν μοιραίοι μασκοφόροι, ξεπατικώνοντας κι εξασκώντας διαρκώς νέες φιγούρες τρόπου ζωής, μιας παρά φύσιν, φαιδρότητας.