Αν και το επάγγελμα του φαρμακοποιού δεν απελευθερώθηκε τελικά, μετά τις σθεναρές αντιστάσεις παλαιών φαρμακοποιών, ωστόσο οι «παλιές καραβάνες του κλάδου» δεν εννοούν να καταλάβουν πως η «πίτα» αναπόφευκτα θα μοιράζεται… Έτσι, οι νέοι επιστήμονες του χώρου, αναγκασμένοι να …ξενιτευτούν σε χωριά λίγων κατοίκων στην καλύτερη περίπτωση (στη χειρότερη είναι αναγκασμένοι να πληρώσουν έως και 300.000 ευρώ σε κάποιον παλιό φαρμακοποιό για να αγοράσουν μια άδεια φαρμακείου μέσα στην πόλη) συχνά γίνονται «στόχοι επιθέσεων» από παλαιότερους «συναδέλφους» τους. Και είναι καμιά φορά τέτοιο το μένος των επιτιθέμενων, που καταλαμβάνονται από… «αμόκ» και ξεσπούν επί δικαίων και αδίκων!