Η αξία του ομαδικού αθλητισμού και του fair-play σύμφωνα με τον Νίκο Καζαντζάκη

(σημ Φιλίστωρος: Ο Νίκος Καζαντζάκης επισκέφθηκε την Αγγλία το 1939 στις παραμονές του Β΄ παγκοσμίου πολέμου. Στις ταξιδιωτικές του εντυπώσεις αναφέρθηκε και στην επίσκεψη του στο πανεπιστήμιο του Ήτον. Παραθέτω μια περικοπή σχετική με τον ομαδικό αθλητισμό και το fair-play που πάντα μου άρεσε και πιστεύω πως είναι σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ. Στο απόσπασμα έχει διατηρηθεί η πρωτότυπη ορθογραφία) 

Τα σπορτ και οι κλασσικές σπουδές είναι στο Ητον οι δύο παράλληλοι αδελφωμένοι δρόμοι της αγωγής. Όχι όμως τα αθλήματα τα ατομικά -ακόντιο, πήδημα, δίσκος - αλλά τα ομαδικά: λεμβοδρομίες, κρίκετ, τένις και ποδόσφαιρο.
Τα ομαδικά παιχνίδια υπηρετούν ένα μεγάλο ηθικό σκοπό: σε συνηθίζουν να υποτάξεις την ατομικότητα σου σε μια γενική ενέργεια. Να μην νιώθης ότι είσαι άτομο ανεξάρτητο, παρά μέλος μιας ομάδας. Να υπερασπίζεσαι όχι μονάχα την ατομική σου τιμή παρά ολόκληρη την τιμή της ομάδας όπου ανήκεις: σχολή, πανεπιστήμιο, πόλη, Έθνος. Έτσι, από σκαλοπάτι σε σκαλοπάτι, το παιχνίδι μπορεί να σε ανεβάσει στις πιο αψηλές, αφιλόκερδες κορυφές ενέργειας.