Το μήνυμα της «Ανάστασης» ως αντίδοτο στη Μοναξιά!…

του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Μοναξιά!… Φοβερό συναίσθημα, μια άβυσσος όπου πέφτουν και χάνονται αμέτρητοι συνάνθρωποί μας όχι μόνο στην Ελλάδα, σε όλη την Υφήλιο, αλλά θα γεννηθεί το ερχόμενο Σαββατοκύριακο μετά την Μεγάλη Εβδομάδα των παθών πάλι, όπως κάθε χρόνο, με την συμβολική ΑΝΑΣΤΑΣΗ του Θεανθρώπου η ΕΛΠΙΔΑ για καλύτερες μέρες...

Χριστούγεννα: Θα γεννηθεί και πάλι η ΕΛΠΙΔΑ!...

Θα γιορτάσουμε την Τετάρτη 25η Δεκεμβρίου την Αγία Ημέρα της συμβολικής γέννησης του Θεανθρώπου, την Θεϊκή υπόσχεση και μαζί την ελπίδα για την σωτηρία μας…

Χριστούγεννα 2022: Θα γεννηθεί ξανά η Ελπίδα!..

Περιμένουμε το ερχόμενο Σάββατο 24η Δεκεμβρίου 2022, την Αγία Νύχτα της συμβολικής γέννησης του Θεανθρώπου, την Θεϊκή υπόσχεση και την ΕΛΠΙΔΑ για την σωτηρία του ανθρώπινου γένους…

Το μήνυμα της Ανάστασης αντίδοτο στη Μοναξιά!...

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

Μοναξιά!...

Φοβερό συναίσθημα, μια άβυσσος όπου πέφτουν και χάνονται αμέτρητοι συνάνθρωποί μας όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Υφήλιο και επιδεινώθηκε ένα χρόνο τώρα καθώς ζούμε όλοι την πανδημία covid-19...

Θα γεννηθεί, όμως πάλι όπως κάθε χρόνο το ερχόμενο Σαββατόβραδο (έστω σε πρωτόγνωρη ώρα) πρώτη του Μάη, 2021 με την

«Οδύσσεια» η εξάρθρωση δικτύου δουλεμπόρων

Ο Αμπού Αλο, όπως ήταν το ψευδώνυμό του, αποτελούσε νούμερο ένα στόχο για τις υπηρεσίες της Ε.Ε., που βρίσκονται στο κυνήγι των δουλεμπόρων. Τον περασμένο Οκτώβριο τον εντόπισαν στην Αθήνα

ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ ΟΝΕΙΡΩΝ

Πριν λίγο η σκηνή στο προποτζίδικο. Η γιαγιά, εκατόν πενήντα δύο χρονών και βάλε ήθελε λέει να παίξει στοίχημα. Διότι είναι πολλά τα λεφτά Άρη, κι όταν είναι πολλά τα λεφτά, παίζουν παιδιά, νέοι γριές και γέροι, γιατί όλοι έχουνε δικαίωμα στην ελπίδα. Σε αυτήν την ελπίδα, που όσο πάει γίνεται όλο και πιο αχνή στην καθημερινότητά μας.

Όσο κλυδωνίζεται ο Τιτανικός και μας παίρνει γενικώς

Ξεπέρνα το φόβο και τον εθισμό και φτάσε στο μπόι του Ανθρώπου

του Αλέκου Α. Ανδρικάκη
andrikakisalekos@gmail.com

Ώρες απολογισμού. Ώρες που μετράς το παρελθόν. Το δικό σου και το συλλογικό.
Αυτό πέρασε και δεν αλλάζει. Αλλάζει όμως το μέλλον. Γιατί τώρα, παράλληλα, είναι ώρες σχεδιασμού.

Μετράς με πίκρα αυτά που πέρασαν. Και στενοχώρια.
Αλλά και με ελπίδα κοιτάς μπροστά.