Κάθε χρονιά η ίδια «ευλαβική» διαδικασία μετά το σχολειό, τ’ απόγευμα της Παρασκευής, παραμονής του Λαζάρου εκείνα τα χρόνια κάτω στο χωριό (Αγγελόκαστρο Αιτ/νίας). Όλοι στο πόδι μικροί και μεγάλοι να φτιάξουν το Λάζαρο.
Χοντρά και σκληρά καλάμια, για να γίνει ο σκελετός. Ένας καλαμένιος σταυρός με το κάτω άκρο του πιο μακρύ. Κι έπειτα οι τρύπες στα πλάγια για να μπούν τα μικρότερα ψιλοκομμένα καλάμια που θα κρατούν τα πλεγμένα «βάγια», που αργότερα θα καλυφτούν με ένα λευκό πανί «μπελονιασμένο» γύρω- γύρω που συμβολίζει το «Σάβανο» του νεκρού Λάζαρου.
.jpg)