1942: Στη δεύτερη επέτειο του «Όχι» του Ελληνικού λαού ενάντια στο φασίστα εισβολέα και ενώ η διορισμένη κατοχική ηγεσία των ντόπιων δωσίλογων Τσολάκογλου και σία απολαμβάνει τα προνόμια της προδοσίας
Η διαφαινόμενη οριστική ήττα της Ιταλίας στα βορειοηπειρωτικά βουνά, οδήγησε τη τους Γερμανούς να παρέμβουν στα Βαλκάνια με την επιχείρηση «Μαρίτα». Στόχος του Χίτλερ ήταν να διευκολύνει τον σύμμαχο του Μουσολίνι, που είχε «στριμωχτεί» άγρια από τις ελληνικές δυνάμεις στην Αλβανία, και να εξασφαλίσει τα νώτα του ενόψει της επικείμενης επίθεσης στη Ρωσία.
Τον Οκτώβριο του 1940 το πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης ήταν σε εξέλιξη πριν η Ιταλία του Μουσολίνι απαιτήσει από την Ελλάδα την παράδοση της και πάρει ως απάντηση το ΟΧΙ. Ο ΠΑΟΚ στις 20 Οκτωβρίου που έγινε η 4η και τελευταία αγωνιστική επικράτησε με 2-1 του Μακεδονικού.
ΕΚΕΙΝΟ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1940 ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΕΠΕΣΑΝ. Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΜΟΝΑΡΧΙΚΗ ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗ ΤΟΥ '35 ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΜΕΤΑΞΑ ΜΕΤΕΞΕΛΙΧΘΗΚΕ ΣΕ ΟΧΥΡΟ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΣΤΗ ΝΑ ΕΥΡΩΠΗ
Εφοδος Ελλήνων στρατιωτών εφ' όπλου λόγχη στα χιονισμένα βουνά της Βόρειας Ηπείρου
του ΦΟΙΒΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ Η δικτατορία Μεταξά θα βοηθούσε και στην εξουδετέρωση του «κομμουνιστικού κινδύνου», καθώς οι Ελληνες κομμουνιστές καταφέρονταν κατά του αγγλογαλλικού ιμπεριαλισμού.
Ο τόπος μας, το Αγρίνιο, “συνεισέφερε” στην 28η Οκτωβρίου με το δικό του τραγούδι. Δεν είναι άλλο από το “Δυο Παιδιά από το Βραχώρι” που έγραψε ο μεγάλος Αγρινιώτης στιχουργός Πυθαγόρας Παπασταματίου σε μουσική του Γιώργου Κατσαρού.
Συγκινητικές στιγμές εκτυλίχθηκαν ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου στις Θεσπίες της Βοιωτίας όταν στην παρέλαση έλαβε μέρος η μικρή Αλεξία, η οποία το 2019 κινδύνευσε να πεθάνει από αδέσποτη σφαίρα που τη χτύπησε στο κεφάλι την ώρα που έπαιζε στην αυλή του σπιτιού της.
Επετειακό διήγημα του Καστρινού από μια παλιά αφήγηση Αγγελοκαστρίτη από το Αλβανικό μέτωπο -Ε ορέ μαύρε Λοχαγέ μου. Κλαίγονταν ο Λάμπρος ο λοχίας του. Nα πού μείναμε οι δυό μας οι τελευταίοι της διμοιρίας. Κι εσύ νεκρός δύστυχε. Αλλά κι' εγώ ζωντανός τάχα - ποιό τ’ όφελος;
Τούτη τη μεγάλη μέρα της τότε εθνικής συσπείρωσης, πάντα τα τελευταία χρόνια γράφω κάτι από αφηγήσεις που άκουγα μικρός στο χωριό (Αγγελόκαστρο Αγρινίου) για το μεγάλο εκείνο έπος του 40, τότε που ακόμα οι μνήμες ήτανε νωπές, από ανθρώπους που είχανε ζήσει από κοντά τα γεγονότα.
Με την μεγάλη μαθητική παρέλαση στο κέντρο του Αγρινίου κορυφώνονται οι εκδηλώσεις μνήμης και τιμής για την επέτειο του «Όχι», του έπους των Ελλήνων το 1940-41 στην Ήπειρο και τα βουνά της Αλβανίας.
Εχει πάντα μεγάλο ενδιαφέρον να βλέπει κανείς πώς παρουσίαζαν οι εφημερίδες της εποχής την έκτακτη επικαιρότητα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ας δούμε πως οι εφημερίδες της ιστορικής 28ης Οκτωβρίου 1940 αξιολόγησαν τα γεγονότα.
Ο άγνωστος στρατιώτης Γεώργιος Μπουκουβάλας - Σκοτώθηκε στο πρώτο λεπτό της ιταλικής επίθεσης
«Πριν φανεί το πρωτοχάραγμα στις 5 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου του 1940, τα κανόνια του εχθρού άρχισαν να βροντούν και να σκορπούν φωτιά και σίδερο.Το 21ο φυλάκιο των Ελληνοαλβανικών συνόρων, στο
Μετά τον τορπιλισμό της «Ελλης» ο Μεταξάς δεν είχε κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης μεταξύ του «Ναι» και του «Οχι». Ακολούθησε το θυμικό και τη σαφή βούληση του ελληνικού λαού
του Κάρολου Μπρούσαλη
Ενδεχομένως και να το έλεγε το «όχι» ο Ιωάννης Μεταξάς, αν είχε τα περιθώρια. Το γεγονός όμως είναι ότι ούτε «ναι» ούτε «όχι» είχε τη δυνατότητα να πει. Επειδή ούτε κόκκος διαπραγμάτευσης υπήρξε.
Πανηγυρικό πιπεράτο του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
Χθες Κυριακή 26η Οκτωβρίου 2025 η «πατρίδα» μου η «φτωχομάνα» Θεσσαλονίκη γιόρτασε τον πολιούχο μας Άγιο Δημήτριο και την ιστορική ημέρα της απελευθέρωσής της από τον Οθωμανικό ζυγό (εδώ σημειώνω ότι η «γενέτειρά» μου Κατερίνη γιόρτασε την απελευθέρωση της στις 16 Οκτωβρίου).
Κατάθεση στεφάνων από τον Σύλλογο Ποντίων Μπαμπαλιού Αιτωλοακαρνανίας "Αξέχαστες Πατρίδες" έγινε στο Μπαμπαλιό και στην Αθήνα (όπου έγινε και παρέλαση) για την επέτειο του ΟΧΙ την 28η Οκτωβρίου του 1940.