Πολύτιμα και καθημερινά. Έτσι μου ’ρχονται στο μυαλό και λέω εκείνα τα τιποτένια, ταπεινά αλλά τόσο απαραίτητα πράγματα, εκείνα τα σκεύη και εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν σε παλιότερες εποχές και εξυπηρέτησαν τα νοικοκυριά και γενικά τις αγροτικές εργασίες, και που σιγά-σιγά έφυγαν απ’ τη ζωή μας, ξεχασμένα σε κάποιο κατώι, στη πιο απόκρυφη γωνιά κάποιας αποθήκης, η τα ’φαγε το χώμα σε μια χωματερή.
Και είναι αρκετά αυτά τα εργαλεία και τα σκευή τα πολύτιμα, που μού ’ρχονται ένα- ένα στο μυαλό και που θα κατάπιαστώ μ’ αυτά σε συνέχειες, ένα-ένα όπως θα τα θυμάμαι, έτσι για να χαστουκίζω τις άδειες ώρες του συνταξιούχου τις ατέλειωτες, να τα ξαναθυμηθούν οι παλιότεροι, και να τα μάθουνε και οι νέοι, που δεν τα γνώρισαν ποτέ.