Κάθε που αποβιβάζομαι στη στάση πλησίον του σπιτιού μου κι ενώ το αστικό απομακρύνεται, έχω πάντα το ίδιο ραντεβού. Με περιμένει στον απέναντι δρόμο, αδιαπραγμάτευτος και ρητός, λόγος συνθηματικός, με φιλοσοφικές ρίζες εκ Ρουσώ προερχόμενες: «Οι καρποί ανήκουν σε όλους. Η γη σε κανέναν».
.jpg)