Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι
μες τα θερινά τα σινεμά
νύχτες που περνούν
που δε θα ξαναρθούν
μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά….
Τα θερινά σινεμά….αναμνήσεις από βραδιές με πανσέληνο κι αστέρια, χαλίκια κάτω από τα πόδια, άβολες πλαστικές ή πάνινες καρέκλες και ποπ κορν, ηλιόσπορο και πασατέμπο, γκαζόζες και πατατάκια, μυρωδιές από αγιόκλημα, νυχτολούλουδα και γιασεμιά, τραγούδια στο διάλειμμα από την φωνή του Βογιατζή..