Μπροστά σε ένα πλήθος συγκινημένων ανθρώπων που συμμετείχαν στην εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου στην Μακρόνησο, μνημείο τιμής των χιλιάδων μελών του Κόμματος, των
χιλιάδων αγωνιστών που κράτησαν ψηλά τη σημαία της κοινωνικής απελευθέρωσης από τα δεσμά της ταξικής εκμετάλλευσης.
Ο Γραμματέας του ΠΓ της ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας καταθέτει το πρώτο στεφάνι στο μνημείο.
Ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ Νίκος Αμπατιέλος.
Μια ξεχωριστή στιγμή. Ο αιωνόβιος Μακρονησιώτης, Αντιπρόεδρος της ΠΕΚΑΜ, Λάζαρος Κυρίτσης, καταθέτει στεφάνι στο μνημείο.
Το μνημείο που φιλοτέχνησε ο αναπληρωτής καθηγητής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, γλύπτης Μάρκος Γεωργιλάκης, απεικονίζει πέντε ανθρώπινες μορφές κατασκευασμένες από ανοξείδωτο σίδερο, βασικό σημείο της σύνθεσης, οι οποίες συμβολίζουν τα πέντε στρατόπεδα που λειτουργούσαν στο κολαστήριο της Μακρονήσου. Πέντε μορφές σύμβολο και τιμή στους αλύγιστους Μακρονησιώτες, σε μια γη κατάσπαρτη με τα αποτυπώματά τους, στον τόπο όπου η ντόπια αστική τάξη και οι ιμπεριαλιστές σύμμαχοί της επιχείρησαν να κάμψουν τον αγώνα ενός ολόκληρου λαού για τη λευτεριά της χώρας, την αντίσταση του λαού και των πρωτοπόρων αγωνιστών του, των κομμουνιστών, μέσα από την υπογραφή δηλώσεων αποκήρυξης του Κόμματος, έπειτα από σκληρά βασανιστήρια, δολοφονίες και ανείπωτες δοκιμασίες των αγωνιστών. Ένα έργο ελάχιστος φόρος τιμής στους «αλύγιστους της ταξικής πάλης».
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του έργου, οι μήτρες των πέντε μορφών που είναι θαμμένες μέσα στο χώμα, ακριβώς κάτω από το μνημείο, αντίστοιχα σε κάθε μορφή. Ένα στοιχείο που δεν είναι ορατό στον επισκέπτη, είναι όμως συμβολική προσφορά στους νεκρούς που έδωσαν τη ζωή τους σε αυτό το χώμα, από τους βασανισμούς και τις δοκιμασίες που υπέστησαν στη διάρκεια της εξορίας κι όμως κράτησαν ψηλά τη σημαία του αγώνα και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Ο ΓΓ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας ξεκίνησε την ομιλία του στην εκδήλωση για τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου της ΚΕ τονίζοντας:
«Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Αγαπητοί Μακρονησιώτες αγωνιστές και απόγονοί τους,
Σήμερα είναι μία ξεχωριστή στιγμή για όλο το Κόμμα. Η ΚΕ εγκαινιάζει το μνημείο προς τιμήν των αγωνιστών της Μακρονήσου, της θυσίας τους και της αντοχής τους.
Κάθε φορά που πατάμε αυτόν το βράχο νιώθουμε χρέος, τιμή και ευθύνη. Απέναντι σε όσους μαρτύρησαν πάνω στο Μακρονήσι. Σε όσους έζησαν στο πετσί τους την επιστημονική, οργανωμένη βία της αστικής τάξης με έναν και μοναδικό σκοπό: Να υποταχθούν, να δηλώσουν μετάνοια, να αποκηρύξουν το ΚΚΕ και τις ιδέες τους.
Δεν ξεχνάμε ότι αυτό το κολαστήριο ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1947. Έγινε σε στενή συνεργασία με τους Άγγλους και Αμερικανούς συμμάχους της άρχουσας τάξης, για να τσακίσουν το εργατικό – λαϊκό κίνημα που διεκδικούσε τη δικαίωση των θυσιών του για την απελευθέρωση της Ελλάδας από το ζυγό της φασιστικής και ναζιστικής κατοχής.
Νιώθουμε όμως και ευθύνη απέναντι ιδιαίτερα στη νέα βάρδια των κομμουνιστών, στους ΚΝίτες και τις ΚΝίτισες, συνολικά στη νεολαία. Όχι απλά για να μάθει, κάτι που είναι εξαιρετικά σημαντικό. Αλλά για να αντλήσει πείρα, συμπεράσματα, πείσμα. Για να ανακαλύψουν το μεγαλείο της αφοσίωσης στα δίκια του λαού, τη δύναμη της οργάνωσης και της αντίστασης κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Για να δουν πως η συντροφική, αγωνιστική αλληλεγγύη, ακόμα και στις πιο σκληρές συνθήκες διώξεων, βασανιστηρίων, εκτελέσεων και τρομοκρατίας, αναδεικνύεται σε ακόμα πιο ισχυρή ασπίδα απέναντι στην αστική τάξη, το κράτος της και τους βασανιστές της».
Ολόκληρη η ομιλία στον 902.gr
Η εκδήλωση συνεχίζεται με συναυλία με τα έργα του Θάνου Μικρούτσικου «Καντάτα για τη Μακρόνησο», σε ποίηση του Γιάννη Ρίτσου και «Σπουδή σε ποιήματα του Βλαδίμηρου Μαγιακόβσκη». Το έργο αυτό παίζεται για πρώτη φορά στη Μακρόνησο. Τραγουδούν η Ρίτα Αντωνοπούλου και ο Κώστας Θωμαΐδης. Την καλλιτεχνική επιμέλεια και διεύθυνση έχει ο Θύμιος Παπαδόπουλος. Παίζουν οι μουσικοί: Δημήτρης Αγάθος (τρομπέτα), Γιώργος Κατσίκας (τύμπανα), Μίμης Ντούτσουλης (μπάσο), Θοδωρής Οικονόμου (πιάνο), Θύμιος Παπαδόπουλος (φλάουτο, κλαρινέτο, σαξόφωνο), Γιάννης Παπαζαχαριάκης (κιθάρα), Τζίμης Σταρίδας (τρομπόνι).
Η μετάβαση των συμμετεχόντων επισκεπτών στην Μακρόνησο
Με όλα τα μέτρα προστασίας, ξεκίνησαν τα δρομολόγια των πλοίων που μετέφεραν τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα αποκαλυπτήρια του μνημείου στην Μακρόνησο.
Τόσο κατά την διάρκεια της επιβίβασης, όσο και μέσα στο πλοίο τηρήθηκαν οι αποστάσεις ασφαλείας, ενώ πριν την επιβίβασή τους οι συμμετέχοντες θερμομετρήθηκαν.
Νέοι και νέες από τις οργανώσεις της Σπουδάζουσας έφτασαν με τα πρώτα δρομολόγια. Το πρώτο πράγμα που είδαν όσοι έφτασαν στο νησί ήταν το πανό στο σημείο αποβίβασης: «Δε σας ξεχνάμε. Δόξα και τιμή στους αγωνιστές της Μακρονήσου».
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν σύντομες «ξεναγήσεις» σε μικρές ομάδες που έχουν ετοιμάσει οι Οργανώσεις της Σπουδάζουσας, συνοψίζοντας την ιστορία της Μακρονήσου από την έναρξη της λειτουργίας τους μέχρι το κλείσιμο της.
Στον χώρο του θεάτρου στην Μακρόνησο οι ΟΒ Ιστορικού – Αρχαιολογικού της ΚΝΕ παρουσίασαν στα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ από την Οργάνωση της Σπουδάζουσας ένα σύντομο χρονικό της λειτουργίας της Μακρόνησου ως τόπου φυλακής και εξορίας.
«Το Νταχάου της Μεσογείου»
Ένα βίντεο από τον 902.gr, σύντομο «οδοιπορικό» στην ιστορία και τα ματωμένα χώματα της Μακρονήσου:
Η κόλαση της Μακρονήσου
Το άγαλμα του «Δεσμώτη Μακρονησιώτη», έργο του γλύπτη και αρχιτέκτονα Γρηγόρη Ριζόπουλου
Τόποι εξορίας, τόποι φυλάκισης, ανάμεσα στον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, κατά τη διάρκεια του πολέμου αλλά και κυρίως μετά την απελευθέρωση, στη χώρα μας, υπήρξαν πολλοί, κι ο καθένας έχει τη δική του ηρωική ιστορία. Ακροναυπλία, Ωρωπός, Τρίκερι, θανατονήσια σαν τον Αϊ-Στράτη, τη Γυάρο, τη Λέρο και τόσα άλλα, διηγούνται τις θυσίες, τα βασανιστήρια του λαού μας, των κομμουνιστών αγωνιστών, των μαχητών της εθνικής μας Αντίστασης, ενάντια στη τριπλή κατοχή των Γερμανών – Ιταλών – Βούλγαρων και των ντόπιων συνεργατών τους. Εντιμοι άνθρωποι και αξιοπρεπείς που διεκδίκησαν τα δίκια του κόσμου της εργασίας και του μόχθου, ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους, μια άλλη κοινωνία μακριά από την αδικία και την εκμετάλλευση, με δουλειά, υγεία, παιδεία και ελευθερία για όλους.
Η Μακρόνησος όμως ξεχωρίζει. Ηταν τότε που ο υπόλοιπος κόσμος γιόρταζε τη μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών, καταδίκαζε την φασιστική κτηνωδία, οργάνωνε δίκες για τους ναζί εγκληματίες πολέμου και ξεκινούσε την ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων πόλεων. Τότε και σε αντίθεση με τις διακηρύξεις του νικητή «ελεύθερου» και «δημοκρατικού» κόσμου, το κράτος των δωσίλογων, χρησιμοποιώντας τις ναζιστικές πρακτικές και την πείρα του Αουσβιτς και του Νταχάου, με προτροπή και στήριξη από τους Αγγλοαμερικάνους επικυρίαρχους, δημιούργησε το κολαστήρι της Μακρονήσου.
Από τα μέσα του 1946 συγκροτούνται Πειθαρχικά Τάγματα – στρατόπεδα «επικίνδυνων» φαντάρων στο Λιόπεσι, Λάρισα, Ντουντουλάρ Θεσσαλονίκης. Κι ήταν επικίνδυνοι τούτοι οι φαντάροι γιατί είχαν πάρει μέρος στην Εθνική Αντίσταση 1940 – 44 μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Τα πειθαρχικά αυτά Τάγματα είναι τα Τάγματα Σκαπανέων Α΄, Β΄ και Γ΄ που συγκροτήθηκαν στις περιοχές αρμοδιότητας των Α΄, Β΄, και Γ΄ Σωμάτων Στρατού αντίστοιχα.
Στις 19 Φεβρουαρίου 1947, το ΓΕΣ εισηγείται στο υπουργείο Στρατιωτικών τη συγκρότηση μιας Διεύθυνσης του ΓΕΣ η οποία θα ασχοληθεί με τα εξής θέματα:
«α) Συγκέντρωσις και οργάνωσις Ταγμάτων Σκαπανέων, διάθεσις των ανδρών αυτών εις διαφόρους επωφελείς απασχολήσεις και προσπάθεια επαναφοράς αυτών εις τους κόλπους της φιλτάτης Πατρίδος.
β) Συνεννόησις μετά των αρμοδίων πολιτικών φυλακών επί της σκοπιμότητος αποσυμφορήσεως των πολιτικών φυλακών, ιδία των ζωνών επιχειρήσεων».
Στις 3 Απρίλη η εισήγηση εγκρίθηκε και το σχέδιο αρχίζει να υλοποιείται. Ένα τρίδυμο τέρας, πιο ισχυρό φόβητρο από τα έκτακτα στρατοδικεία, τις δολοφονίες, τις συλλήψεις, τις φυλακίσεις, τις εκτοπίσεις και τις εκτελέσεις, ένα τρίδυμο τέρας πιο αποτελεσματικό από το θάνατο είχε γεννηθεί: Μακρόνησος για τους στρατιώτες, Γιούρα για τους φυλακισμένους, Τρίκερι για τους ύποπτους των περιοχών όπου διεξάγονται επιχειρήσεις, άντρες και γυναίκες.
Στις 26 – 28 Μάη του 1947 το Β΄ Τάγμα Σκαπανέων (Β.Ε.Τ.Ο. – Β΄ Ειδικό Τάγμα Οπλιτών) μεταφέρθηκε από το Πόρτο Ράφτη στην Μακρόνησο. Η κόλαση είχε ανοίξει τις πύλες της. Ο στόχος διακηρυγμένος η «Αναμόρφωση» των παραπλανημένων και παραστρατημένων νεολαίων που είχαν προσβληθεί από το μικρόβιο του κομμουνισμού και συμμετείχαν στον μεγαλειώδη αγώνα της Εθνικής Αντίστασης μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, ή είχαν αδέλφια, γονείς, θείους, αγωνιστές, απροσκύνητοι και αμετανόητοι αρνούνταν να τους αποκηρύξουν, με «δηλώσεις μετανοίας», αποκηρύσσοντας μετά βδελυγμίας και καταδικάζοντας «το ΚΚΕ και τις παραφυάδες του, ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ…».
Περισσότερα στο δημοσίευμα του Ημεροδρόμου: «Η κόλαση της Μακρονήσου ανοίγει τις πύλες της»
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου