Το «Ανυπότακτο Αγρίνιο» για τις πεζοδρομήσεις και το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο

Στο πρώτο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μετά την καραντίνα κυριάρχησαν, όπως ήταν αναμενόμενο, τα θέματα της πρόσφατης πεζοδρόμησης, καθώς και η συμμετοχή του Δήμου στην πρόσκληση του
αρμόδιου υπουργείου για τη δημιουργία τοπικών πολεοδομικών σχεδίων ανά δημοτική ενότητα.

Ακλόνητη πεποίθηση της Δημοτικής Αρχής είναι ότι η πεζοδρόμηση μερικών δρόμων στο κέντρο της πόλης είναι αρκετή για να αναβαθμίσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Με την εφαρμογή των πεζοδρομήσεων πρέπει να αξιολογούνται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, όπως οι εμπορικές και οι άλλες επαγγελματικές χρήσεις του δημόσιου χώρου, οι ασφάλειες και επισφάλειες που διέπουν τις συνήθειες των χρηστών του, καθώς και η εφαρμογή των κανονιστικών μέτρων που εφαρμόζονται σε αυτόν.

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι ένα έργο από μόνο του δεν καθίσταται αυτόματα χρήσιμο όταν δεν υπολογίζονται σωστά όλες οι παράμετροι. Είναι ικανό μάλιστα να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που σύμφωνα με τις μελέτες κλήθηκε να επιλύσει, ιδιαίτερα όταν «κλείνουν» τμήματα δρόμων που στον αρχικό σχεδιασμό ήταν ανοικτά.

Το «κλείσιμο» του κέντρου που επιχειρήθηκε, όπως επιχειρήθηκε, δημιούργησε μια σειρά ερωτημάτων, τα οποία ακόμα δεν απαντήθηκαν από τη Δημοτική Αρχή και τα οποία μας οδηγούν στο να αντιμετωπίζουμε με σκεπτικισμό το συνολικό αποτύπωμα της παρέμβασης.

• Πώς μπορούν οι πεζοδρομήσεις του κέντρου να αναβαθμίσουν ποιοτικά την μετακίνηση των πεζών όταν το περιφερειακό δίκτυο των πεζοδρόμων και των πεζοδρομίων (Χαριλάου Τρικούπη, Μακρή, Παναγοπούλου, Σουλίου κ.ά.) ή είναι ανύπαρκτο ή είναι αποσπασματικό, ή είναι κατεστραμμένο σε τέτοιο βαθμό που με δυσκολία να χρησιμοποιείται και από αρτιμελείς κατοίκους αλλά κυρίως από άτομα με ειδικές ανάγκες που ζουν και κινούνται στην πόλη;
• Πώς είναι δυνατό ένα πραγματικό δίκτυο πεζοδρομήσεων να είναι λειτουργικό χωρίς να έχει προβλεφθεί η δρομολόγηση ενός σταθερού μέσου μαζικής μεταφοράς, όπως ένα ηλεκτρικό mini bus ή ένα τραμ που θα βοηθά στην προσέγγιση αυτού του κέντρου και θα αποτρέπει τη χρήση του αυτοκινήτου;
• Είναι ποτέ δυνατόν το παραπάνω ζήτημα να επιλυθεί μόνο με τα ηλεκτρικά ποδήλατα, τα οποία θα κινηθούν χωρίς κανένα ειδικό κανονισμό μέσα σε αυτούς τους πεζοδρόμους και μάλιστα χωρίς την κατασκευή κανενός ποδηλατοδρόμου ή έστω μιας στοιχειώδους πρόβλεψης οποιασδήποτε ανάλογης σήμανσης, πολύ δε περισσότερο όταν η χρήση τους απευθύνεται σε ικανές να τα χρησιμοποιήσουν ηλικίες;
• Πώς μπορεί να παραμείνει ελεύθερος ο αυξημένος δημόσιος χώρος που θα προκύψει, αν δεν διασφαλιστεί ο εμπορικός χαρακτήρας των οδών που μετατρέπονται σε πεζοδρόμους από την αλόγιστη και ασύστολη ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων, όταν μάλιστα η ίδια η ζωή έχει αποδείξει το αντίθετο;

Αυτά δυστυχώς είναι ερωτήματα που όχι μόνο δεν απαντήθηκαν, από τη Δημοτική αρχή αλλά και οι όποιες απαντήσεις υπήρξαν δόθηκαν χωρίς πραγματικό αντίκρισμα στα προβλήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή του έργου των πεζοδρομήσεων στο κέντρο της πόλης του Αγρινίου.

Κάτι ανάλογο συνέβη και με το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της Δημοτικής ενότητας Αγρινίου που ψηφίστηκε το 2013.

Ενώ το ΓΠΣ θα έπρεπε να αποτελεί ένα σπουδαίο εργαλείο για να διευθετήσει από τη μια τις όποιες πολεοδομικές εκκρεμότητες ταλαιπωρούν τους κατοίκους της πόλης κι από την άλλη να βοηθήσει την ανάπτυξη του τόπου μας, παραμένει ένας κακοφτιαγμένος και ασφυκτικός δεσμώτης κάθε αναπτυξιακής πρωτοβουλίας.

Οι αστοχίες και οι κακές επιλογές που θεσμοθέτησε, δημιούργησαν ένα εφιαλτικό τοπίο τόσο για τις περιουσίες αρκετών συμπολιτών μας, όσο και για το μέλλον και την προοπτική των επιχειρήσεων που ή αναπτύχθηκαν με στρεβλό τρόπο όλα αυτά τα χρόνια ή είναι αδύνατη η ύπαρξή τους μετά το 2013. Είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική αναγκαιότητα η άμεση και καλά μελετημένη αναθεώρησή του.

Σύμφωνα με όσα ακούστηκαν στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο η Δημοτική Αρχή επιχειρεί να ανατρέψει την υφιστάμενη κατάσταση με την εκκίνηση των διαδικασιών της αναθεώρησης του ΓΠΣ μέσα από την πρόσκληση του αρμόδιου Υπουργείου για τη δημιουργία τοπικών χορικών σχεδίων, στα οποία θα επιχειρήσει να εντάξει τις Δημοτικές Ενότητες του Αγρινίου και του Αγγελοκάστρου.

Ελπίζουμε ότι η πρόταση θα γίνει αποδεκτή, ότι το προηγούμενο κακό παράδειγμα στο οποίο αναφερθήκαμε θα αποτελέσει πρότυπο προς αποφυγήν, και ότι ο καινούργιος σχεδιασμός θα δώσει τα περιθώρια στις αναπτυξιακές δυνάμεις της περιοχής μας να συμβάλλουν καθοριστικά στη διαμόρφωσή του. Είναι επιτακτική ανάγκη για την όσο το δυνατόν ταχύτερη υλοποίησή του.

Τέλος, ένα χρήσιμο πολιτικό συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα με αφορμή το θέμα της πρόσκλησης από τη μεριά του Υπουργείου προς τους Δήμους είναι τούτο: Το σύνολο του πολιτικού προσωπικού που διαφέντευε και διαφεντεύει τις τύχες μας δεν ήταν άξιο 40 χρόνια μετά την είσοδο της χώρας μας στη ΕΕ να δημιουργήσει τοπικά πολεοδομικά σχέδια στις πόλεις και τα χωριά μας, αφήνοντας έτσι το περιθώριο σε μια σειρά από αυθαιρεσίες και ελλείμματα στην καθημερινότητα των πολιτών.

Η κατά τα άλλα ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, αγαπημένα τσιτάτα των «μένουμε Ευρώπη» σε όλες τους τις εκδοχές, υλοποίησαν μόλις το 20% της επικράτειας σε τέτοιες αναγκαίες παρεμβάσεις, ίσως γιατί οι προτεραιότητες τους ήταν και εξακολουθούν να είναι άλλες, πέρα και μακριά από τη διευθέτηση των υπαρκτών κοινωνικών αναγκών.