του Γιώργου Παπαϊωάννου
Η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Λιονέλ Πόντες δίνει μια καλή «πάσα» να θυμηθούμε τους προπονητές οι οποίοι δεν ήταν Έλληνες και κάθισαν στον πάγκο του Παναιτωλικού στην 89χρονη ιστορία του.
Προηγήθηκαν εννέα προπονητές με καταγωγή από άλλη χώρα, εάν
συμπεριλάβουμε και τον Κύπριο Πανίκο Γεωργίου. Πάντως γενικά δεν ήταν επιτυχημένα τα περάσματα ξένων προπονητών από την ομάδα του Αγρινίου. Το μεγαλύτερο όνομα δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Κροάτη Στέφαν Μπόμπεκ (φωτο).
Ξεκινώντας από την θητεία Κωστούλα στον προεδρικό θώκο, υπήρξε ένας ακόμα αλλοδαπός τεχνικός επί των ημερών του, ο Σίνισα Γκόγκιτς. Ο Σέρβος στην καταγωγή και Σερβοκύπριος στη συνέχεια ανέλαβε το καλοκαίρι του 2009 με την επάνοδο των κυανοκίτρινων στην Β΄Εθνική, χωρίς να ολοκληρώσει την σαιζόν αφού στα μέσα της αιφνίδια απομακρύνθηκε για να αναλάβει ο Γιάννης Νταλακούρας.
Εντελώς αποτυχημένη αποδείχθηκε η επιλογή του Σέρβου Ντράγκαν Συμεούνοβιτς την περίοδο 2004-05. Μετά από δύο αγώνες στην Γ΄Εθνική και ισάριθμες ήττες απομακρύνθηκε και ανέλαβε ο Βασίλης Ξανθόπουλος, ο οποίος υπό ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες κράτησε τον Παναιτωλικό στην Κατηγορία.
Ο Πανίκος Γεωργίου ήταν ομοσπονδιακός προπονητής της Κύπρου και ήρθε στο Αγρίνιο την περίοδο 2000-2001 με τον Παναιτωλικό στην Β΄Εθνική. Διαδέχθηκε τον Νταλακούρα και αντικαταστάθηκε από τον Βασίλη Αντωνιάδη μέσα στην ίδια σαιζόν.
Νωρίτερα, την περίοδο 1998-99, είχε έλθει στον Παναιτωλικό ο Σέρβος Ζόραν Μπάμποβιτς, επί προεδρίας Γιώργου Μπόκα στην Β΄Εθνική. Για ένα διάστημα μόνο, καθώς προηγήθηκε ο Πάρης Μεϊντάνης και τον διαδέχθηκε ο Πέτρος Μίχος.
Λίγοι θυμούνται τον Αλεξάντερ Γιουκντίμοβιτς και είναι λογικό διότι δούλεψε μόλις για ένα δίμηνο και κοουτσάρισε σε επτά ματς, με πρόεδρο τον Βασίλη Κατσανάκη. Ο Παναιτωλικός ήταν στην Γ΄Εθνική, είχε ξεκινήσει με τον Χρήστο Ζαντέρογλου και τελείωσε τη σαιζόν με τον Διονύση Τσάμη.
Ένας ακόμα προπονητής που πέρασε ενδιάμεσα από δύο Έλληνες, ήταν ο Μίλαν Ζέκοβιτς στην Α΄Εθνική το 1976-77, επί προεδρείας Μάρκου Κρικελή. Η σαιζόν ξεκίνησε με τον Δημήτρη Θεοφάνη, τελείωσε με τον Νίκο Κουτσογιάννη και επιφύλασσε υποβιβασμό για την ομάδα.
Το μεγαλύτερο όνομα που το απέδειξε και στην πράξη ήταν ο Στέφαν Μπόμπεκ, για τον οποίο ακόμα μιλούν οι τότε παίκτες του. Την πρώτη φορά του Παναιτωλικού στην Α΄Εθνική ο πρόεδρος Άγγελος Τριανταφύλλου έκανε τη υπέρβαση και έφερε ένα καταξιωμένο προπονητή.
Ο Κροάτης είχε έλθει πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1963 και έκανε μεγάλες επιτυχίες με τον Παναθηναϊκό, με δύο πρωταθλήματα την τετραετία 1963-1967, ενώ πήρε χωρίς ήττα το πρωτάθλημα το 1964. Ως προπονητής είχε θητεύσει στον Ολυμπιακό, στην Παρτιζάν Βελιγραδίου, στη Ντιναμό Ζάγκρεμπ, στην Λέγκια Βαρσοβίας.
Οι προηγούμενοι δύο ξένοι προπονητές είχαν μείνει πολύ στον πάγκο του Παναιτωλικού. Πριν το τέλος της σαιζόν 1964-65 ήλθε ο Αυστριακός Χάρι Αουρέτνικ, έχοντας νωρίτερα περάσει από την ΑΕΚ. Τον έφερε ο πρόεδρος Γιάννης Καραβάνας με τον οποίο συνέχισε την επόμενη σαιζόν, αλλά έμεινε και την περίοδο 1966-67 παρότι πρόεδρος είχε γίνει ο γιατρός Αδαμάντιος Σκαπινάκης.
Ο Ιταλός Λουίτζι Ροσελίνι ήταν ο πρώτος ξένος στην θέση του προπονητή στον Παναιτωλικό, πρώην παίκτης της Μίλαν. Προσελήφθη στις αρχές του 1959, όταν ακόμα δεν υπήρχαν οι Εθνικές Κατηγορίες αλλά το Πανελλήνιο πρωτάθλημα και οι ομάδες ξεκινούσαν από το τοπικό και την περιφέρειά τους. Η λογική ήταν να προετοιμάσει την ομάδα για την Β΄Εθνική που θα θεσπίζονταν από την επόμενη σαιζόν κι έμεινε τόσο την περίοδο 1959-60, όσο και την επόμενη (1961-62) στην Β΄Εθνική.
Παρατηρώντας τους προπονητές αυτούς διαπιστώνουμε ότι οι έξι προέρχονταν από τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ενώ οι περισσότεροι είχαν ξαναδουλέψει στην Ελλάδα. Ο Λιονέλ Πόντες είναι ο δέκατος στη σειρά ξένος προπονητής, πρώτος από την Ιβηρική χερσόνησο και από τους ελάχιστους που δεν δούλεψαν προηγουμένως σε άλλη ομάδα της χώρας μας.
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
Η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Λιονέλ Πόντες δίνει μια καλή «πάσα» να θυμηθούμε τους προπονητές οι οποίοι δεν ήταν Έλληνες και κάθισαν στον πάγκο του Παναιτωλικού στην 89χρονη ιστορία του.
Προηγήθηκαν εννέα προπονητές με καταγωγή από άλλη χώρα, εάν
συμπεριλάβουμε και τον Κύπριο Πανίκο Γεωργίου. Πάντως γενικά δεν ήταν επιτυχημένα τα περάσματα ξένων προπονητών από την ομάδα του Αγρινίου. Το μεγαλύτερο όνομα δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Κροάτη Στέφαν Μπόμπεκ (φωτο).
Ξεκινώντας από την θητεία Κωστούλα στον προεδρικό θώκο, υπήρξε ένας ακόμα αλλοδαπός τεχνικός επί των ημερών του, ο Σίνισα Γκόγκιτς. Ο Σέρβος στην καταγωγή και Σερβοκύπριος στη συνέχεια ανέλαβε το καλοκαίρι του 2009 με την επάνοδο των κυανοκίτρινων στην Β΄Εθνική, χωρίς να ολοκληρώσει την σαιζόν αφού στα μέσα της αιφνίδια απομακρύνθηκε για να αναλάβει ο Γιάννης Νταλακούρας.
Εντελώς αποτυχημένη αποδείχθηκε η επιλογή του Σέρβου Ντράγκαν Συμεούνοβιτς την περίοδο 2004-05. Μετά από δύο αγώνες στην Γ΄Εθνική και ισάριθμες ήττες απομακρύνθηκε και ανέλαβε ο Βασίλης Ξανθόπουλος, ο οποίος υπό ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες κράτησε τον Παναιτωλικό στην Κατηγορία.
Ο Πανίκος Γεωργίου ήταν ομοσπονδιακός προπονητής της Κύπρου και ήρθε στο Αγρίνιο την περίοδο 2000-2001 με τον Παναιτωλικό στην Β΄Εθνική. Διαδέχθηκε τον Νταλακούρα και αντικαταστάθηκε από τον Βασίλη Αντωνιάδη μέσα στην ίδια σαιζόν.
Νωρίτερα, την περίοδο 1998-99, είχε έλθει στον Παναιτωλικό ο Σέρβος Ζόραν Μπάμποβιτς, επί προεδρίας Γιώργου Μπόκα στην Β΄Εθνική. Για ένα διάστημα μόνο, καθώς προηγήθηκε ο Πάρης Μεϊντάνης και τον διαδέχθηκε ο Πέτρος Μίχος.
Λίγοι θυμούνται τον Αλεξάντερ Γιουκντίμοβιτς και είναι λογικό διότι δούλεψε μόλις για ένα δίμηνο και κοουτσάρισε σε επτά ματς, με πρόεδρο τον Βασίλη Κατσανάκη. Ο Παναιτωλικός ήταν στην Γ΄Εθνική, είχε ξεκινήσει με τον Χρήστο Ζαντέρογλου και τελείωσε τη σαιζόν με τον Διονύση Τσάμη.
Ένας ακόμα προπονητής που πέρασε ενδιάμεσα από δύο Έλληνες, ήταν ο Μίλαν Ζέκοβιτς στην Α΄Εθνική το 1976-77, επί προεδρείας Μάρκου Κρικελή. Η σαιζόν ξεκίνησε με τον Δημήτρη Θεοφάνη, τελείωσε με τον Νίκο Κουτσογιάννη και επιφύλασσε υποβιβασμό για την ομάδα.
Το μεγαλύτερο όνομα που το απέδειξε και στην πράξη ήταν ο Στέφαν Μπόμπεκ, για τον οποίο ακόμα μιλούν οι τότε παίκτες του. Την πρώτη φορά του Παναιτωλικού στην Α΄Εθνική ο πρόεδρος Άγγελος Τριανταφύλλου έκανε τη υπέρβαση και έφερε ένα καταξιωμένο προπονητή.
Ο Κροάτης είχε έλθει πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1963 και έκανε μεγάλες επιτυχίες με τον Παναθηναϊκό, με δύο πρωταθλήματα την τετραετία 1963-1967, ενώ πήρε χωρίς ήττα το πρωτάθλημα το 1964. Ως προπονητής είχε θητεύσει στον Ολυμπιακό, στην Παρτιζάν Βελιγραδίου, στη Ντιναμό Ζάγκρεμπ, στην Λέγκια Βαρσοβίας.
Οι προηγούμενοι δύο ξένοι προπονητές είχαν μείνει πολύ στον πάγκο του Παναιτωλικού. Πριν το τέλος της σαιζόν 1964-65 ήλθε ο Αυστριακός Χάρι Αουρέτνικ, έχοντας νωρίτερα περάσει από την ΑΕΚ. Τον έφερε ο πρόεδρος Γιάννης Καραβάνας με τον οποίο συνέχισε την επόμενη σαιζόν, αλλά έμεινε και την περίοδο 1966-67 παρότι πρόεδρος είχε γίνει ο γιατρός Αδαμάντιος Σκαπινάκης.
Ο Ιταλός Λουίτζι Ροσελίνι ήταν ο πρώτος ξένος στην θέση του προπονητή στον Παναιτωλικό, πρώην παίκτης της Μίλαν. Προσελήφθη στις αρχές του 1959, όταν ακόμα δεν υπήρχαν οι Εθνικές Κατηγορίες αλλά το Πανελλήνιο πρωτάθλημα και οι ομάδες ξεκινούσαν από το τοπικό και την περιφέρειά τους. Η λογική ήταν να προετοιμάσει την ομάδα για την Β΄Εθνική που θα θεσπίζονταν από την επόμενη σαιζόν κι έμεινε τόσο την περίοδο 1959-60, όσο και την επόμενη (1961-62) στην Β΄Εθνική.
Παρατηρώντας τους προπονητές αυτούς διαπιστώνουμε ότι οι έξι προέρχονταν από τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ενώ οι περισσότεροι είχαν ξαναδουλέψει στην Ελλάδα. Ο Λιονέλ Πόντες είναι ο δέκατος στη σειρά ξένος προπονητής, πρώτος από την Ιβηρική χερσόνησο και από τους ελάχιστους που δεν δούλεψαν προηγουμένως σε άλλη ομάδα της χώρας μας.
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου