Να γιατί θέλω στα βουνά να ρθω το καλοκαίρι

"(...) Και στο γιατάκι ύστερα 

να γείρω να πλαγιάσω 

να 'χω λατσούδια στρώματα 

λατσούδια προσκεφάλι 

κάππα χοντρή να σκεπαστώ 

βλάχος και γω να γίνω 

κι από ελατίσια μυρουδιά 

σαν πέσω να μεθύσω.

Να ιδώ εδώ ονείρατα 

να ιδώ εδώ νεράιδες 

που δεν τις γράφουν τα χαρτιά 

που δεν τις λέει η γλώσσα.

Και σαν τα ονείρατα σωθούν 

κι ο ήλιος πάει να δύσει 

στην κρύα βρύση να λουστώ 

να φκιάσω τον καφέ μου 

να ακούω μόνος τα πουλιά 

της Μάρως το τραγούδι 

και τα κουδούνια να βροντούν 

το Γιάννο να σκαρίζει 

τους σκύλους να γαυγίζουνε 

αγρίμια σαν γροικούνε 

τώρα που η μέρα σώνεται 

κι η νύχτα ξεφυτρώνει.

Μέσα σ' αυτή τη πλάση 

μ' αυτίνο το νανούρισμα 

μ' αυτίνο το τραγούδι 

να μείνω νύχτες άγρυπνος 

ύπνος να μη με πάρει 

για να χορτάσω τη χαρά 

που βασιλεύει γύρω.

Να γιατί θέλω στα βουνά 

να ρθω το καλοκαίρι."

{απόσπασμα στίχων από το ποίημα "Στα βουνά" - από τον αείμνηστο Ευρυτάνα εκπαιδευτικό και συγγραφέα Γιάννη Βράχα (1910-1993)}

blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"

Από ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ