«Έχουμε πολλές σκοτεινές φυλακές να γκρεμίσουμε, πολλά φωτεινά σπίτια να χτίσουμε, γιατί ο κόσμος δεν αντέχει πια το μαύρο, Ο κόσμος αγαπάει το άσπρο, που αγάπησες και εσύ Σωτήρια».
Με τους στίχους του Γ. Ρίτσου για την ΚΝίτισσα Σωτηρία Βασιλακοπούλου να απαγγέλλονται και ένα μουσικό αφιέρωμα, «έκλεισε» στο Πάντειο Πανεπιστήμιο η εκδήλωση τιμής για τα 44 χρόνια από τη δολοφονία της, που οργάνωσαν η Τομεακή Οργάνωση Πανεπιστημίων - Ερευνας Αττικής του ΚΚΕ και η Περιφερειακή Οργάνωση Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ. Στην εκδήλωση παραβρέθηκε ο Σπύρος Χαλβατζής, στέλεχος του ΚΚΕ και γραμματέας του ΚΣ ΚΝΕ την περίοδο της δολοφονίας.
Στους συμμετέχοντες μοιράστηκε ως αναμνηστικό, ένα σκίτσο του Κ. Ρουγγέρη αφιερωμένο στη Σωτηρία.
Ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο Νίκος Φάσσας, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και γραμματέας της ΠΟ Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ, ο οποίος ανέφερε:
«44 χρόνια μετά και η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδος, τα μέλη μας και φίλοι μας, είμαστε πάλι εδώ. Στο πανεπιστήμιο σου συντρόφισσα Σωτηρία, εδώ που φοίτησες, και όπως και μεις σήμερα, οργάνωνες την παρέμβασή μας, την πρωτοπόρα δράση του Κόμματος και της ΚΝΕ.
Συνεχίζουμε γιατί έτσι μόνο τιμάμε τη θυσία σου, στο δρόμο του αγώνα, στην πάλη μας για την κατάργηση της εκμετάλλευσης.
Ο ηρωισμός σου, η νεανική σου ορμή, τα ταξικά γυαλιά σου και η ακλόνητη στάση σου, μας συνεγείρει και επιδιώκουμε κάθε μέρα να φωτίζει τη δική μας πρωτοπόρα δράση, να είμαστε και μείς ακλόνητοι μπροστά στο ταξικό αντίπαλο, να υλοποιούμε με πάθος και αγάπη για την τάξη μας τις αποφάσεις μας μέχρι τέλους.
Και να ξέρεις συντρόφισσα Σωτηρία ότι κάθε Κνίτης και Κνίτισσα, εδώ και 44 χρόνια μαθαίνει για σένα και εμπνέεται από σένα. Και ναι μπορεί να μη σε γνωρίσαμε προσωπικά αλλά γράφτηκαν πολλά για σένα, που τα ακούμε ακόμα και βουρκώνουμε!
Γιατί συντρόφισσα Σωτηρία έχουμε ακόμα πολλές προκηρύξεις να μοιράσουμε ακόμα… έχουμε πολλούς αγώνες να δώσουμε μέχρι να νικήσει το δίκιο.
Η αστική τάξη απέδειξε για άλλη μια φορά τον αποκρουστικό της ρόλο
Ήταν 28 Ιούλη, 1980 πριν 44 χρόνια. Οι Κνίτες και οι Κνίτισσες της Σπουδάζουσας της Αθήνας, επί ποδός, όλοι στη μάχη για την επιτυχία του πανεργατικού συλλαλητηρίου ενάντια στην ανεργία, τις απολύσεις και την ακρίβεια. Η σ. Σωτηρία μαζί με άλλους σ. της αχτίδας Πανεπιστημίων της ΚΟΑ αναλαμβάνουν το εργοστάσιο της ΕΤΜΑ. Τίποτα διαφορετικό θα έλεγε ένας νέος μας σύντροφος, αφού και τώρα οι ΟΒ της ΚΝΕ χρεωνόμαστε στο λιμάνι του Πειραιά, στη ΛΑΡΚΟ, σε αμαξοστάσια, στη βιομηχανική ζώνη της Ελευσίνας, των Οινοφύτων, σε μεγάλους εργασιακούς χώρους…
Όμως αυτή η μέρα είχε το δικό της ιστορικό βάρος. Γιατί πολύ απλά ο αντίπαλος, η αστική τάξη απέδειξε για άλλη μια φορά τον αποκρουστικό της ρόλο και παρασιτικό της χαρακτήρα, βάζοντας σε κίνηση το κράτος και τους μηχανισμούς της για να δώσουν όρκους πίστης στο κεφάλαιο, στην μεγαλοεργοδοσία της ΕΤΜΑ.
Υλοποίησαν τη εντολή, κυνικά.. ''να μη πάρει με όποιο κόστος, κανένας εργάτης της προκηρύξεις που κράταγε η Σωτηρία και οι σύντροφοί της''. Και οι μπράβοι της εργοδοσίας, αυτά τα πιστά σκυλιά, ανέλαβαν δράση.
Μεσημέρι, αλλαγή της βάρδιας περίπου 13:40 η αστυνομία δίνει εντολή οι εργάτες της πρωινής βάρδιας να επιβιβαστούν στα λεωφορεία και με ιλιγγιώδη ταχύτητα να περάσουν από την πύλη. Ακούγεται ξανά: ''Κανείς να μη πάρει προκήρυξη του ΚΚΕ''.
Όμως πάντα η ιστορία έχει και την σωστή πλευρά…
Και οι σύντροφοι μας, πιστοί στην αποστολή τους, να φτάσει σε κάθε εργάτη της ΕΤΜΑ, το κάλεσμα του Κόμματος.
Περίπου 14:15, ένα από τα λεωφορεία περνάει τη πύλη του εργοστάσιου, η Σωτηρία ορμά στο παράθυρο του λεωφορείου για να πετάξει μέσα προκηρύξεις. Το πούλμαν τη χτυπά και παρά τις εκκλήσεις να σταματήσει ο μπράβος της εργοδοσίας - που εκτελούσε χρέη οδηγού- αναπτύσσει ταχύτητα και με τις πίσω ρόδες δολοφονεί τη Σωτηρία.
Άλλη μια ηρωίδα του Κόμματός μας, γίνεται φάρος για όλη την εργατική τάξη… και περνά στους αθάνατους, μαζί και με τόσους άλλους χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους, που τα έβαλαν στα ίσια με τους εκμεταλλευτές του λαού μας…
ΚΑΙ για αυτό δίνουμε όρκους πίστης, πάντα θα μας συντροφεύουν στις δικές μας μάχες, στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση!
Αυτά είναι τα δικά μας πρότυπα και οι αξίες! Με το κεφάλι ψηλά, στην πρώτη γραμμή στον δίκαιο αγώνα, εκεί που κάθε θυσία αξίζει.
Στο απλωμένο χέρι της Σωτηρίας βλέπουμε την μεγάλη προσπάθεια των κομμουνιστών, να απλώσουμε το χέρι σε όλους τους εργαζόμενους και τους νέους. Την ακούραστη καθημερινή προσπάθεια για την οργάνωση του εργατικού κινήματος που είναι ασπίδα για το σήμερα και ελπίδα για το αύριο, για την διαφώτιση της εργατικής τάξης, για την συγκέντρωση δυνάμεων στην πάλη για το σοσιαλισμό.
Αλλά και στους στυγνούς δολοφόνους της, βλέπουμε το αδίστακτο πρόσωπο του κεφαλαίου όταν πρόκειται να προστατεύσει τα κέρδη του, που δε ρισκάρει να συναντηθούν οι εργαζόμενοι με τις επαναστατικές, πρωτοπόρες ιδέες του ΚΚΕ.
Έτσι είναι κάποια στιγμιότυπα της πάλης μεταξύ δύο κόσμων, των πολλών που με την εργασία τους παράγονται τα πάντα και των λίγων που παρασιτούν. Αυτή είναι η πάλη των τάξεων. Ασταμάτητη, συνεχής πότε ήρεμη και πότε ορμητική. Πότε ειρηνική και πότε βίαιη και ένοπλη, πάντα όμως ασταμάτητη, σκληρή και συχνά αιματηρή με πολλές θυσίες. Καμία δύναμη δε μπορεί να σταματήσει αυτή την πάλη αν δεν εκπληρωθεί ο σκοπός της.
Και σε αυτό το στιγμιότυπο της ιστορίας πριν 44 χρόνια, επιβεβαιώθηκε εκκωφαντικά:
Πως η δημοκρατία τους, το ''κράτος δικαίου'' που ακούμε σήμερα, σταματάει έξω από τις πύλες των εργοστάσιων. Εκεί που οι ανάγκες των πολλών δεν βρίσκουν υπεράσπιση σε κανένα νόμο, παρά μόνο στη δική τους δύναμη. Εξάλλου τα 50 χρόνια που έκλεισε πρόσφατα η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία στη χώρα μας επιβεβαιώνει σε όλη την ιστορία του, ότι δεν είναι παρά μια καλά καμουφλαρισμένη μορφή της εξουσίας του κεφαλαίου, της δικτατορίας των μονοπωλίων, που τελικά δεν αναιρεί στο ελάχιστο τον βαθιά ταξικό και εκμεταλλευτικό του χαρακτήρα.
Πως τα εργοδοτικά εγκλήματα δεν είναι ούτε ήταν τυχαία μεμονωμένα περιστατικά. Αντίθετα είναι πολλά τα παραδείγματα που φανερώνουν ότι σε όλες τις συνθήκες οι καπιταλιστές έχουν ανάγκη να καταστέλλουν, να αντιπαλεύουν, να συκοφαντούν τους αγώνες των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας. Και διαμορφώνουν και το νομοθετικό τους οπλοστάσιο, για να κηρύσσουν απεργίες παράνομες και καταχρηστικές, για να χτυπούν τη συλλογική διεκδίκηση και οργάνωση, την οργάνωση στο σωματείο, στο σύλλογο. Μόνο τα τελευταία χρόνια έχουμε δει μπράβους να χτυπούν και να τρομοκρατούν εργάτες που παλεύουν, ΜΑΤ και τμήματα του στρατού να στήνονται απέναντι σε λαϊκές διαδηλώσεις, βλέπουμε τους φασίστες -πιστά σκυλιά της εργοδοσίας να μαζεύονται και να αμολιούνται με την ανοχή κράτους και μηχανισμών του.
Πως η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν είναι για όλους, όπως και η καπιταλιστική κρίση έχει μόνιμα χαμένους τους εργαζόμενους και τον λαό. Και στην μία και στην άλλη περίπτωση κριτήριο είναι η μέγιστη δυνατή κερδοφορία των ομίλων, της αστικής τάξης. Για αυτό σε περιόδους ανάπτυξης τσακίζονται δικαιώματα για να είμαστε ανταγωνιστικοί, για αυτό στην καπιταλιστική κρίση πέφτουν μισθοί και δικαιώματα για να «βάλουμε όλοι πλάτη» πάλι για να γίνουμε ανταγωνιστικοί…
Αξίζει να σημειώσουμε ότι την περίοδο του 1970-1980 τα κέρδη της εταιρίας της ΕΤΜΑ, ήταν στα μέγιστα, ενώ οι εργάτες της στη μισοζωή, στα τσακισμένα δικαιώματα και παγιωμένους μισθούς. Εργάτες και καπιταλιστές δεν μοιράζονται τα ίδια προβλήματα και ανησυχίες. Εξάλλου επιβεβαιώθηκε το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα όταν τα αφεντικά της ΕΤΜΑ, έκλεισαν το εργοστάσιο και το μετέφεραν στην Κίνα, πετώντας στο δρόμο τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Κάτι βέβαια που μας θυμίζει τη ΛΑΡΚΟ, που όμως στο ρόλο των αφεντικών, βρίσκεται ο Σταϊκούρας, ο Χατζηδάκης και ο πρωθυπουργός, όπως λένε χαρακτηριστικά οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ.
Πως αξιοποιούν τους μηχανισμούς του κράτους, εκσυγχρονίζουν το νομοθετικό τους πλαίσιο, αναβαθμίζουν τις δυνάμεις καταστολής, για να εξυπηρετηθούν στο ακέραιο οι στόχοι του κεφαλαίου. Ο ρόλος του αστικού κράτους είναι η πολύμορφη επιβολή και εξυπηρέτηση της κυριαρχίας της αστικής τάξης.
Δίνουμε όλες τις δυνάμεις μας για να ενισχυθεί το ρεύμα αμφισβήτησης μέσα στη νεολαία
Αστυνομία και δικαιοσύνη λύνουν και δένουν για αυτό το σκοπό. Έτσι και η στάση τους στην περίπτωση της δολοφονίας της Σωτηρίας, προσφέρεται για σημαντικά συμπεράσματα… από τη συμβολή της αστυνομίας στο εργοδοτικό σχέδιο και την απόφαση να εμποδιστεί η εξόρμηση των μελών της ΚΝΕ, μέχρι την προσπάθεια να συγκαλύψει το έγκλημα, αρχικά φυγαδεύοντας τον δολοφόνο και στη συνέχεια γράφοντας για τροχαίο ατύχημα. Και ταυτόχρονα το δικαστήριο να μη δέχεται τις κατηγορίες για φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς, και τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης να μιλούν για εκμετάλλευση ενός «τροχαίου» από τους κομμουνιστές.
Σημειωτέον ότι οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας, η εργοδοσία της ΕΤΜΑ δεν θα κατηγορηθούν ποτέ για το έγκλημα…
Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Το σύστημα γνωρίζει καλά ότι οι αποδείξεις για την ενοχή του σε όλα τα εγκλήματα που ζούμε πληθαίνουν, ότι μπορούν περισσότεροι νέοι και εργάτες συνειδητοποιούν κάτω από την καθοριστική παρέμβαση των κομμουνιστών ότι θα μπορούσαμε να ζήσουμε καλύτερα αν ξεμπερδεύαμε με το σάπιο σύστημα του κέρδους και της εκμετάλλευσης.
Για αυτό δυναμώνουν την επίθεση στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ βλέποντας ως κίνδυνο το ανεβασμένο κύρος τους, την διεισδυτικότητα της πολιτικής μας, που κατακτιέται από την αγωνιστική καθημερινή δράση.
Για αυτό συνεχίζουν τη προσπάθεια να εμπεδωθεί από το λαό και τη νεολαία ότι οι αγώνες δεν έχουν νόημα και αποτέλεσμα, να επικρατήσει η ηττοπάθεια, καλώντας τη νεολαία να ''μην ασχολείται και να κάτσει στα αυγά της'' αρκεί να τους ψηφίζει κάθε 4 χρόνια.
Για αυτό επιδιώκουν να εκτονωθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια από την αντιλαϊκή πολιτική και να μην εκφραστεί αγωνιστικά μέσα από το κίνημα και τις διεκδικήσεις, αλλά να αξιοποιηθεί για την αναδιάταξη των αστικών κομμάτων, για το ξέπλυμα των ευθυνών τους.
Όπως γίνεται και σήμερα με την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, πότε στο όνομα και εθνικής συνεννόησης για ''να σώσουμε τη δημοκρατία'' και πότε με την ''αξιοποίηση του μπαμπούλα της ακροδεξιάς'', ''πότε με την επίκληση του κράτους δικαίου''.
Όλα όμως, κοινά αφηγήματα για να σωθεί το σύστημα της βαρβαρότητας, που δε διστάζει σε όποιο έγκλημα, αρκεί να εξασφαλίζει τη διαιώνιση του, την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Εξάλλου αυτά τα 50 χρόνια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ζήσαμε πολλές τέτοιες στιγμές. Κάθε φορά ο ρεαλισμός της υποταγής και η πίεση για το ''μικρότερο κακό'', στο πλαίσιο του αρνητικού διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων, τίθεται ως απαγορευτικός παράγοντας για να συνειδητοποιήσει και να δοκιμάσει η εργατική τάξη την πραγματική δύναμή της και τελικά οδηγεί σε αδιέξοδο και αρνητικές εξελίξεις για το λαό.
Όμως εμείς ξέρουμε. Απλώνουμε το χέρι όπως η Σωτηρία με τόλμη και δίνουμε όλες τις δυνάμεις μας, για να ενισχυθεί ο δρόμος της ελπίδας, της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, την ενίσχυσης του ρεύματος αμφισβήτησης μέσα στη νεολαία.
Το Κόμμα μας και η νεολαία του, η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδος τιμάμε τους ήρωες του λαού μας γιατί το παράδειγμα της θυσίας τους μπορεί να δώσει ώθηση στη συμμετοχή χιλιάδων νέων στον συλλογικό οργανωμένο αγώνα, για να γράψουμε νέες λαμπρές σελίδες στους αγώνες του λαού μας.
Σήμερα διαμορφώνονται εξελίξεις που μπορούν να δημιουργήσουν την πυροδότηση μεγάλων στιγμών της ταξικής πάλης, που βρίσκονται μπροστά μας.
Η μήτρα που γεννά το τα αδιέξοδα, είναι εδώ. Το αδυσώπητο κυνηγητό του μέγιστου ποσοστού κέρδους, η αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων που υπηρετούν αυτόν τον σκοπό, είναι εδώ οι γενικευμένες και σε άλλου επίπεδο πια ενδοαστικές και ενδο-ιμπεριαλιστικές τους αντιθέσεις, είναι οι δύο ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι σε εξέλιξη και με συμμετοχή της χώρας μας.
Είναι εδώ η πολιτική της ΝΔ, των άλλων αστικών κομμάτων που συνεχίζει να νομοθετεί και με την στήριξη της συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης για την κερδοφορία των ομίλων, υλοποιώντας πιστά τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Μόλις τον τελευταίο μήνα:
Αναλαμβάνει ακόμα πιο ενεργό ρόλο στο φόντο των αποφάσεων της συνόδου του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που βρίσκεται σε ρυθμούς πολεμικής οικονομίας που την πληρώνουν οι λαοί και ο λαός μας που βρίσκεται εκτεθειμένος σε νέους κινδύνους.
Βάζει φωτιά στους λογαριασμούς ρεύματος, με μόλις σε μια μέρα να εκτοξεύεται η τιμή του κατά 78%,
Η ακρίβεια συνολικά που εξατμίζει τους πολύ χαμηλούς μισθούς, που κάνει τις οικογένειές των φοιτητών να σκέφτονται πως θα τα βγάλουν πέρα με το κόστος σπουδών που γιγαντώνεται από την τεράστια έλλειψη φοιτητικών εστιών και τα πανάκριβα ενοίκια.
Δίνει το τελειωτικό χτύπημα στις δομές Ψυχικής Υγείας οδηγώντας σε οριστικό λουκέτο τις ελάχιστες – μόλις 3 νοσοκομεία, στα λειψά και ήδη υποχρηματοδοτούμενα στεγνά θεραπευτικά προγράμματα, κλείνει τα προγράμματα πρόληψης και κοινωνικής επανένταξης.
Πετά στο δρόμο της ανεργίας τους εκατοντάδες εργάτες της ΛΑΡΚΟ, βάζοντας οριστικά λουκέτο στο «θηρίο» όπως αποκαλούν οι εργάτες το εργοστάσιό τους, θάβοντας τον ορυκτό πλούτο και μετατρέπει τις μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας σε μάντρα με παλιοσίδερα.
Νομοθετεί την 6ημερη εργασία, χτυπά το 5ημερο 8ωρο, καθιερώνει με νόμο τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία στα πλαίσια των ''βέλτιστων πρακτικών της ΕΕ''…
Συζητιέται ένα νέο νομοσχέδιο σκούπα για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης που προωθεί ακόμα περισσότερο το δρόμο που έχει οδηγήσει στην υποβάθμιση των σχολείων και των πανεπιστημίων.
Η παρέμβαση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ μπορεί να δημιουργήσει ρήγματα στον αρνητικό συσχετισμό
Την ίδια στιγμή δυναμώνει η προσπάθεια του συστήματος να καλλιεργήσει την αναμονή, να εξουδετερώσει τη δυσαρέσκεια που μεγαλώνει. Για αυτό βλέπουμε την προσπάθεια να αναμορφώσουν την αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία, προβάλλοντας ''ξεπλύματα'' του παρελθόντος ως ''νέες λύσεις''. Για αυτό κάθε μέρα έχουμε και μια νέα, αλλά από τα παλιά, υποψηφιότητα στο σίριαλ που λέγεται ΠΑΣΟΚ, μαρτυρώντας όμως και τους σκοπούς τους αφού όπως ακούσαμε τον ''νέο'' κ. Δούκα, Δήμαρχο Αθηναίων, να λέει ότι μπορεί να κυβερνήσει ακόμα και με τον Μητσοτάκη…
Για αυτό ακούμε διάφορους, δήθεν αντισυστημικούς αριστερούς να μιλούν για νίκη του Λαϊκού Μετώπου στις πρόσφατες εκλογές στη Γαλλία, δηλώνοντας επί της ουσίας παρόν στις διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα για το μάντρωμα δυνάμεων, στο σύστημα της εκμετάλλευσης. Αλήθεια δεν είδαν το ξέπλυμα του Μακρόν, την νεκρανάσταση της σοσιαλδημοκρατίας της Γαλλίας, την πρωτιά της λεγόμενης ακροδεξιάς;
Σήμερα συντελούνται σημαντικές διεργασίες σε ευρύτερες εργατικές λαϊκές δυνάμεις, που έχουν την αντανάκλασή τους και στο κίνημα.
Αποτυπώνεται και στο αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, χωρίς να αποσπόμαστε από τον γενικά αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, το θετικό γεγονός ότι το Κόμμα μας μέτρησε σημαντική εκλογική άνοδο, κατέγραψε ιδιαίτερα αυξημένα εκλογικά ποσοστά, ειδικά σε περιοχές που το εργατικό στοιχείο κυριαρχεί, σε μεγάλους χώρους δουλειάς, σε περιοχές που ξέσπασαν μεγάλοι εμβληματικοί αγώνες. Εξάλλου η ψήφος στο Κόμμα δεν είναι σαν τις άλλες σε άλλα κόμματα και επιβεβαιώνεται ότι το κύρος και η πολιτική μας επιρροή είναι ευρύτερη.
Επιβεβαιώνεται όμως και κάτι ακόμα:
Ότι κάτω από την καθοριστική παρέμβαση του Κόμματος και της ΚΝΕ, δυναμώνοντας τις προσπάθειες για την ανασύνταξη του κινήματος, της κοινωνικής συμμαχίας, αυτό το ρεύμα αμφισβήτησης που εντοπίζουμε, το αυξημένο κύρος του Κόμματος μέσα στους χώρους δουλειάς και νεολαίας, μπορεί να δημιουργήσει σημαντικά ρήγματα σε αυτόν τον αρνητικό συσχετισμό. Αυτό αποτυπώνεται σε μια σειρά εμβληματικά παραδείγματα του τελευταίου διαστήματος, όπως σε μεγαλειώδης αγώνες, στους συσχετισμούς που βελτιώνονται και στους φοιτητικούς συλλόγους με την ανάδειξη της ''Πανσπουδαστικής ΚΣ'' σε πρώτη δύναμη, στις μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις και τα ποιοτικά στοιχεία που εκφράστηκαν σε αυτές.
Για αυτό δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να δυναμώνουν οι προσπάθειες για αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτ. Κινήματος, με άνοδο του βαθμού οργάνωσης και συμμετοχής των φοιτητών στον αγώνα, ενίσχυσης της λειτουργίας των φοιτητικών συλλόγων, υιοθέτηση από περισσότερους του πλαισίου πάλης του ΜΑΣ, ενίσχυση της συμπόρευσης με το εργατικό κίνημα.
Η συμμετοχή χιλιάδων νέων στον αγώνα, μπορεί να γαλουχήσει τη νέα γενιά με ανώτερου τύπου αρχές και ιδανικά, κόντρα στο σάπιο σύστημα και τις αξίες που διαμορφώνει. Και σε αυτό είναι αναντικατάστατος ο ρόλος της ΚΝΕ!
Έτσι, δίνουμε και θα δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό σε αυτήν την κατεύθυνση, για να διαπαιδαγωγηθούμε ως νέοι επαναστάτες και να διαπαιδαγωγήσουμε μια κρίσιμη μάζα νεολαίας με τις ιδέες και τη στάση μας.
Έτσι στην ενεργητική συμμετοχή στους αγώνες, μαζί με την επαφή με τις πρωτοπόρες επαναστατικές ιδέες και τη μόρφωση, με εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη, μπορεί κάθε νέος να βρει την απάντηση στο ερώτημα ''τι μπορούμε να κάνουμε σήμερα''.
Το φωτεινό παράδειγμα των εργατών της ΛΑΡΚΟ, των μεταλλωρύχων της Χαλκιδικής που επίσης και από αυτό το βήμα στέλνουμε μήνυμα συνέχισης του αγώνα, επιβεβαιώνουν επίσης:
Ότι όσο ένας νέος στέκεται παθητικός θεατής των εξελίξεων, όσο εμπεδώνεται η μοιρολατρία και η απογοήτευση, τόσο θα δυναμώνουν οι αρνητικές εξελίξεις για τους λαούς όλου του κόσμου, για κάθε νέο και νέα.
Με την πρωτοπόρα δράση μας σπάμε το «τίποτα δεν γίνεται»!
Ας σκεφτούμε, αν έχει νόημα και αποτέλεσμα η συμμετοχή της νεολαίας στους σημερινούς αγώνες…
Θα ήταν τόσο μεγάλη η ένδειξη αλληλεγγύης στον ηρωικό λαό της Παλαιστίνης από τους λαούς και τους φοιτητές όλου του κόσμου, που συνεχίζει και εξοντώνεται από το κράτος δολοφόνου του Ισραήλ, εάν από την πρώτη στιγμή δεν υπήρχε μια κρίσιμη μάζα που τσαλάκωσε το αφήγημα για ''αυτοάμυνα'':
Θα ήταν τσαλακωμένη η προπαγάνδα των Νατοϊκών και της κυβέρνησης, όπως αποτυπώνεται και στην πρόσφατη έρευνα του ΝΑΤΟ, ότι μόλις το 3% εμπιστεύεται πολύ και ένα 21% εμπιστεύετια ''κάπως'' την προπαγάνδα των ΜΜΕ σε σχέση με την ανάγκη στήριξης του Νατόπαιδου Ζελένσκι στην Ουκρανία και της αιματοχυσίας ουκρανικού και ρώσικου λαού;
Θα ήταν το ίδιο τσαλακωμένη η κυβερνητική προπαγάνδα και πολιτική, όπως αποτυπώθηκε και στις πρόσφατες Ευρωεκλογές, εάν δεν είχαν γίνει μεγάλοι αγώνες του λαού και της νεολαίας το τελευταίο διάστημα, όπως για πχ για το έγκλημα των Τεμπών, οι μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις ενάντια στην ίδρυση ιδ. Πανεπιστημίων και την ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης, τα μπλόκα των αγροτών, οι εργατικοί αγώνες.
Θα είχε η Διονυσία της Ελευσίνας σπίτι, θα κέρδιζε το δίκιο όπως φωνάζαμε οι φοιτητές στην κινητοποίησή μας εάν από τη πρώτη στιγμή δε ξέσπαγε αγώνας για να κοπούν τα χέρια στα κοράκια που δε διστάζουν να πλειστηριάζουν σπίτια από οικογένειες με σοβαρά προβλήματα υγείας, ΑμεΑ κ.α.;
Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα, και αποδεικνύεται εκκωφαντικά ότι αυτό που σήμερα πρέπει να δυναμώσει, είναι ο φόβος τους! Μόνη διέξοδος είναι η μαχητική και αποφασιστική, σχεδιασμένη και συντονισμένη παρέμβαση του λαού και της νεολαίας στις εξελίξεις. Να κερδίσουμε δηλαδή χιλιάδες νέες και νέους, από τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια, να σπάμε με την πρωτοπόρα δράση μας το τίποτα δεν γίνεται!
Το σύνθημα τίποτα δε γίνεται αν μένεις θεατής όλα ανατρέπονται αν ξεσηκωθείς, μπορεί να πάρει σάρκα και οστά με την καθημερινή, γεμάτη αυταπάρνηση παρέμβαση του κάθε μέλους της ΚΝΕ.
Να γνωρίσουν περισσότεροι την ιστορία των αγώνων του λαού μας, να κάνουν εντέλει το βήμα για να δυναμώσει η συλλογική διεκδίκηση και οργανωμένη πάλη.
Δεν αποσπόμαστε από την πραγματικότητα. Ο συσχετισμός δυνάμεων, παραμένει αρνητικός. Όμως μπορούμε να ενισχύουμε σήμερα τους αγώνες που δημιουργούν ρήγματα που ανοίγουν το δρόμο για τη νίκη.
Το λέμε καθαρά και το πιστεύουμε ακράδαντα:
Όσο θα δυναμώνουν οι επαναστατικές ιδέες μέσα στη νεολαία και το κίνημα μας, όσο θα φλογίζονται περισσότερες νεανικές καρδιές από την επαναστατική πολιτική του Κόμματός μας, τόσο αυτά τα ρήγματα μπορούν να μεγαλώνουν, να χρεοκοπεί το σύστημα της εκμετάλλευσης, να δυναμώνει η συγκέντρωση δυνάμεων για την επαναστατική αλλαγή.
Να δυναμώσει μέσα στο κίνημα, μέσα στους αγώνες της νεολαίας η πεποίθηση ότι μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας, στο ύψος που καθορίζει η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης.
Γιατί εντέλει κρίνεται σήμερα, το να γίνουμε περισσότεροι αυτοί που απλώνουμε το χέρι σε όποιον σηκώνεται, αυτοί που έχουμε ως φάρο τη Σωτηρία, τα μέλη δηλαδή της ΚΝΕ!
Οργανώνουμε ένα πολύ μεγάλο πολιτικό άνοιγμα με αφορμή το Φεστιβάλ
Και από αυτό το βήμα, κάνουμε κάλεσμα σε όποια νέα ή νέο, ακόμα το σκέφτεται ή ταλαντεύεται, όμως έχει σκεφτεί έστω μια στιγμή πώς θα ήταν να ήμουν μέλος της ΚΝΕ.
Απαντάμε καθαρά:
Η γεμάτη αυταπάρνηση, μαχητική και πρωτοπόρα δράση του κάθε μέλους της ΚΝΕ πηγάζει ακριβώς από το σκοπό μας. Τη σοσιαλιστική- κομμουνιστική κοινωνία που θα έχει στο επίκεντρο της λειτουργίας της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Έτσι εξηγείται η βαθιά πεποίθηση ότι θα τα καταφέρουμε. Ότι πιστεύουμε στη δύναμη των λαών, να τα βάλουν με φαινομενικά ανυπέρβλητους αντίπαλους.
Έτσι εξηγείται η υπομονετική δουλειά κάθε μέλους της ΚΝΕ που είναι σχεδιασμένη με βάση τις συλλογικές μας αποφάσεις, πατώντας στη συλλογική ιστορική πείρα της οργάνωσης.
Έτσι μαθαίνουμε να εμπιστευόμαστε την εργατική τάξη και τα παιδιά της, τους νέους και τις νέες, τους χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες που παρακολουθούν και εμπιστεύονται το Κόμμα μας.
Αυτές τις αξίες, θέλουμε να διαμορφώνουμε μέσα στις γραμμές της ΚΝΕ, στο σχολείο όπως λέμε καμιά φορά, της νέας φουρνιάς επαναστατών του ΚΚΕ.
Στη συνεδρίαση και τη μάχη μαθαίνουμε για την πάλη των τάξεων και τους νόμους κίνησης των κοινωνιών, στη συνεδρίαση και τη μάχη μαθαίνουμε για την ιστορία των αγώνων του λαού μας, μαθαίνουμε να αγαπάμε την τάξη μας και όχι να ντρεπόμαστε για την καταγωγή μας, μαθαίνουμε και ακούμε όλοι μας τα πρώτα εργατικά τραγούδια, διαβάζουμε τα πρώτα μας ποιήματα του Ρίτσου, του Βάρναλη και τόσων άλλων.
Με την οργάνωσή μας στην ΚΝΕ, όλοι μας είπαμε: ''πόσο χρόνο έχασα πριν''. Γιατί πολύ απλά ζήσαμε το τι σημαίνει συλλογικότητα και συντροφικότητα αξίες που σφυρηλατούν την πραγματική ελευθερία και δημοκρατία μέσα στο Κόμμα μας. Γιατί πολύ απλά αυτό που μας ενώνει είναι ο κοινός σκοπός μας, η απόφασή μας να παλέψουμε ενάντια στην αδικία και την εκμετάλλευση, γιατί οι συντροφικοί δεσμοί πατούν σε αξίες και ιδανικά ανώτερης πάστας!
Για αυτό όλοι μας θυμόμαστε και θα θυμόμαστε πάντα:
Την πρώτη μας συμμετοχή στην ΟΒ μας, που είπαμε τη γνώμη μας, που πήραμε σημαντικές γνώσεις από την τοποθέτηση των υπόλοιπων συντρόφων, που ακούσαμε την 1η τοποθέτηση της κομματικής καθοδήγησης να μιλά με στοιχεία και να ανοίγει τον προβληματισμό μας. Που κατευθείαν ρωτήσαμε τι πρέπει να διαβάσω για να γίνω καλύτερος, για να μάθω περισσότερα, που διαβάσαμε τον Ο και τον Ρίζο την επόμενη και νιώσαμε έτοιμοι να τα πούμε σε περισσότερους.
Δε θα ξεχάσουμε την πρώτη μας συμβολή στο στήσιμο του Φεστιβάλ που χρεωθήκαμε και την χαρά που πήραμε όταν κόψαμε το 1ο μας εισιτήριο στον συμφοιτητή μας, όταν κολλήσαμε την 1η μας αφίσα, όταν φέραμε έναν φίλο μας στις εκδηλώσεις και του δείχναμε τι στήσαμε και πώς, όταν με την ολοκλήρωσή του είδαμε την επιτυχία του Φ και τους χιλιάδες επισκέπτες του.
Δε θα ξεχάσουμε επίσης την πρώτη μας επίσκεψη στο Γράμμο, που χορέψαμε τα πρώτα μας αντάρτικα, που γνωρίσαμε την ιστορία του Κόμματός μας, τον ΔΣΕ και την εποποιία του, που αναρωτηθήκαμε τι μπορεί να κάνει ο γίγαντας λαός αν πιστέψει σε έναν πολύ μεγάλο σκοπό, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό
Συντρόφισσες και σύντροφοι, αυριανοί μας σύντροφοι.
Γνωρίζετε ότι έχουμε να δώσουμε πολλές μάχες ακόμα.
Μια από αυτές που αποκτά ιδιαίτερο χαρακτήρα φέτος είναι η επέτειος του 50ου Φεστιβάλ ΚΝΕ- Οδηγητή.
Το φεστιβάλ που βάζει κάθε χρόνο τη δική του σφραγίδα στους αγώνες της νεολαίας, στο χώρο που κάθε χρόνο 100αδες νέοι παίρνουν την απόφαση να οργανωθούν στην Κομμουνιστική Νεολαία.
Στο χώρο που πιάνουμε το νήμα του 1ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή του 1975 και το ενώνουμε με τις μεγάλες-ιστορικές στιγμές που φέτος θα ζήσουμε στο 50ο στο Πάρκο Τρίτση στις 18-19-20-21 Σεπτέμβρη.
Πάμε λοιπόν με δύναμη και αισιοδοξία, με ορμή και αποφασιστικότητα να δυναμώσουμε κι άλλο την οργάνωσή μας, για να μετρήσουμε άμεσα και πρακτικά αποτελέσματα στη δουλειά μας.
Η οργάνωση Σπουδάζουσας της Αθήνας τιμάμε τους νεκρούς μας, τιμάμε την μεγάλη επέτειο των 50 χρόνων του Φ μας, με αποστολή μας να ανταποκριθούμε στην άμιλλα στρατολογίας του ΚΣ της ΚΝΕ.
Γιατί όπως λέει και το φετινό μας σύνθημα μας, Γράφουμε Ιστορία… αλλάζουμε τον κόσμο! Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός!
Και ναι ακούραστα μαχητικά φροντίζουμε ο καθένας μας να δυναμώσουν τα συντονισμένα χτυπήματα στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της αδικίας. Γιατί αυτό το σύστημα βοά ότι θέλει ανατροπή! Και θα φροντίσουμε εμείς για αυτό.
Και ναι οργανώνουμε ένα πολύ μεγάλο πολιτικό άνοιγμα, με αφορμή το φεστιβάλ μας, για να πλημμυρίσει φέτος το Τρίτση με δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, να κοκκινίσουν όλες οι γειτονιές με την αφίσα και το πρόγραμμα, να βρίσκονται όλα τα Πανεπιστήμια της Αθήνας και οι τριγύρω περιοχές σε ρυθμούς Φεστιβάλ! Να είναι περισσότεροι αυτοί που θα έρθουν σε επαφή με τις επαναστατικές ιδέες μας, να εμπνευστούν από τον σκοπό μας!
Και ναι το λέμε. Οι καιροί μας, οι ίδιες οι εξελίξεις δεν επιτρέπουν να χαθεί άλλος χρόνος. Τώρα αποφασιστικά μπορούν εκατοντάδες φοιτητές, να κάνουν το πιο όμορφο βήμα, το βάλουν πλώρη για το πιο συγκλονιστικό ταξίδι στην νεανική τους ζωή, και είναι αυτό της οργανωμένης ζωής, της πάλης για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας το Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό.
Αυτό σημαίνει πιάνουμε το νήμα, και συνεχίζουμε…
Γιατί όπως έγραψε και ο Ρίτσος για τη συντρόφισσα μας Σωτηρία…:
''έχουμε κι άλλες προκηρύξεις να μοιράσουμε.
Έχουμε κι άλλα περιστέρια να αμολήσουμε στον ορίζοντα,
Έχουμε κι άλλα περιστέρια να αμολήσουμε στις αυλές των φτωχών σπιτιών
Έχουμε πολλές σκοτεινές φυλακές να γκρεμίσουμε, πολλά φωτεινά σπίτια να χτίσουμε, γιατί ο κόσμος δεν αντέχει πια το μαύρο,
Ο κόσμος αγαπάει το άσπρο, που αγάπησες και εσύ Σωτήρια''.
Καλή δύναμη σε όλες και όλους, ορκιζόμαστε θα το πάμε μέχρι τη νίκη!
Διαβάστε σχετικά: 44 χρόνια από την δολοφονία της φοιτήτριας Σωτηρίας Βασιλακοπούλου στην ΕΤΜΑ (φωτο)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου