Συντάκτης: Τάσος Παππάς
Δεν μπορείς να απαγορεύσεις κάτι που δεν είναι παράνομο, μπορείς όμως, αν είσαι κόμμα, να επιβάλεις στους βουλευτές και τα στελέχη σου μια συγκεκριμένη συμπεριφορά σε θέματα που έχουν μεγάλο συμβολικό εκτόπισμα. Ο λόγος για τις offshore εταιρείες και για τον θόρυβο που προκλήθηκε. Δυστυχώς δεν είναι παράνομες.
Συνεπώς, αφού επιτρέπεται η δημιουργία τους, είναι διεθνής πρακτική και είσαι υποχρεωμένος να εναρμονίσεις τη νομοθεσία με ό,τι ισχύει στις συλλογικότητες που ανήκεις, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα να επινοήσεις και να κατασκευάσεις νομικά εμπόδια, γιατί αυτά θα καταπέσουν με την πρώτη προσφυγή στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.
Εκτός αν φτιάχνεις πλαίσιο απλώς προς το θεαθήναι και αδιαφορείς για την ουσία του πράγματος, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα.
Τι οφείλεις όμως να κάνεις, εφόσον βεβαίως δεν θέλεις να προκαλέσεις το δημόσιο αίσθημα, και μάλιστα σε περίοδο σκληρής οικονομικής κρίσης;
Κάτι πολύ απλό και συνάμα αποστομωτικό για κείνους -και είναι πολλοί- που έχουν συνδέσει την πολιτική με τον γρήγορο πλουτισμό: να υποχρεώσεις τους δικούς σου ανθρώπους και ιδιαίτερα αυτούς που κατέχουν θέσεις εξουσίας και διοίκησης (αν είσαι στην κυβέρνηση) ή βρίσκονται ψηλά στην κομματική ιεραρχία (αν είσαι στην αντιπολίτευση) και όλους τους βουλευτές σου να λειτουργούν με ορισμένους κανόνες.
Για παράδειγμα: να μην έχουν offshore εταιρείες είτε στ’ όνομά τους (απίθανο έτσι κι αλλιώς στις μέρες μας) είτε μέσω παρένθετων προσώπων (το σύνηθες), να φέρουν (εφόσον έχουν) τα λεφτά τους στο εσωτερικό, δηλαδή να μην κρατούν λογαριασμούς σε άλλες χώρες, να δίνουν ένα μέρος των απολαβών τους από την ενασχόλησή τους με την πολιτική στο κόμμα ή όπου άλλου αποφασίσει το κόμμα.
Οσοι δεν συμμορφωθούν ή δηλώσουν ψευδώς ότι συμμορφώθηκαν χωρίς να το έχουν κάνει και «συλληφθούν», να απομακρύνονται από τα πόστα τους και να διαγράφονται.
Κι αν είσαι αρχηγός κόμματος και πονάς για τη φτώχεια που σε περιτριγυρίζει και δηλώνεις έτοιμος να κάνεις τα πάντα προκειμένου να ανακουφίσεις τον πόνο των ανέργων και των αστέγων, μπορείς να δώσεις το πολύ καλό παράδειγμα διαθέτοντας ένα τμήμα της κινητής (καταθέσεις) και της ακίνητης περιουσίας σου σε φιλανθρωπικούς σκοπούς ή σε δομές αλληλεγγύης.
Δεν χρειάζεται νόμος για όλα αυτά. Βούληση απαιτείται. Για να δούμε τότε πόσοι βολεύονται με τα εύκολα και μεγάλα λόγια και πόσοι εννοούν αυτά λένε.
Ανάγωγα
Υποπτεύομαι ότι αν γίνει η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για τις offshore εταιρείες θα έχουμε το απόλυτο ξεκατίνιασμα μεταξύ των κομμάτων.
Ηδη διάφοροι μηχανισμοί απ’ όλες τις παρατάξεις, αλλά και μέσα ενημέρωσης διακινούν φήμες και υπαινιγμούς κατά των αντιπάλων τους και υπόσχονται αποκαλύψεις που θα σοκάρουν το πανελλήνιο.
Καλά πάμε. Λίγο ακόμη και η περίοδος του 1989 θα μοιάζει με παιδικό πάρτι.
Δεν μπορείς να απαγορεύσεις κάτι που δεν είναι παράνομο, μπορείς όμως, αν είσαι κόμμα, να επιβάλεις στους βουλευτές και τα στελέχη σου μια συγκεκριμένη συμπεριφορά σε θέματα που έχουν μεγάλο συμβολικό εκτόπισμα. Ο λόγος για τις offshore εταιρείες και για τον θόρυβο που προκλήθηκε. Δυστυχώς δεν είναι παράνομες.
Συνεπώς, αφού επιτρέπεται η δημιουργία τους, είναι διεθνής πρακτική και είσαι υποχρεωμένος να εναρμονίσεις τη νομοθεσία με ό,τι ισχύει στις συλλογικότητες που ανήκεις, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα να επινοήσεις και να κατασκευάσεις νομικά εμπόδια, γιατί αυτά θα καταπέσουν με την πρώτη προσφυγή στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.
Εκτός αν φτιάχνεις πλαίσιο απλώς προς το θεαθήναι και αδιαφορείς για την ουσία του πράγματος, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα.
Τι οφείλεις όμως να κάνεις, εφόσον βεβαίως δεν θέλεις να προκαλέσεις το δημόσιο αίσθημα, και μάλιστα σε περίοδο σκληρής οικονομικής κρίσης;
Κάτι πολύ απλό και συνάμα αποστομωτικό για κείνους -και είναι πολλοί- που έχουν συνδέσει την πολιτική με τον γρήγορο πλουτισμό: να υποχρεώσεις τους δικούς σου ανθρώπους και ιδιαίτερα αυτούς που κατέχουν θέσεις εξουσίας και διοίκησης (αν είσαι στην κυβέρνηση) ή βρίσκονται ψηλά στην κομματική ιεραρχία (αν είσαι στην αντιπολίτευση) και όλους τους βουλευτές σου να λειτουργούν με ορισμένους κανόνες.
Για παράδειγμα: να μην έχουν offshore εταιρείες είτε στ’ όνομά τους (απίθανο έτσι κι αλλιώς στις μέρες μας) είτε μέσω παρένθετων προσώπων (το σύνηθες), να φέρουν (εφόσον έχουν) τα λεφτά τους στο εσωτερικό, δηλαδή να μην κρατούν λογαριασμούς σε άλλες χώρες, να δίνουν ένα μέρος των απολαβών τους από την ενασχόλησή τους με την πολιτική στο κόμμα ή όπου άλλου αποφασίσει το κόμμα.
Οσοι δεν συμμορφωθούν ή δηλώσουν ψευδώς ότι συμμορφώθηκαν χωρίς να το έχουν κάνει και «συλληφθούν», να απομακρύνονται από τα πόστα τους και να διαγράφονται.
Κι αν είσαι αρχηγός κόμματος και πονάς για τη φτώχεια που σε περιτριγυρίζει και δηλώνεις έτοιμος να κάνεις τα πάντα προκειμένου να ανακουφίσεις τον πόνο των ανέργων και των αστέγων, μπορείς να δώσεις το πολύ καλό παράδειγμα διαθέτοντας ένα τμήμα της κινητής (καταθέσεις) και της ακίνητης περιουσίας σου σε φιλανθρωπικούς σκοπούς ή σε δομές αλληλεγγύης.
Δεν χρειάζεται νόμος για όλα αυτά. Βούληση απαιτείται. Για να δούμε τότε πόσοι βολεύονται με τα εύκολα και μεγάλα λόγια και πόσοι εννοούν αυτά λένε.
Ανάγωγα
Υποπτεύομαι ότι αν γίνει η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για τις offshore εταιρείες θα έχουμε το απόλυτο ξεκατίνιασμα μεταξύ των κομμάτων.
Ηδη διάφοροι μηχανισμοί απ’ όλες τις παρατάξεις, αλλά και μέσα ενημέρωσης διακινούν φήμες και υπαινιγμούς κατά των αντιπάλων τους και υπόσχονται αποκαλύψεις που θα σοκάρουν το πανελλήνιο.
Καλά πάμε. Λίγο ακόμη και η περίοδος του 1989 θα μοιάζει με παιδικό πάρτι.
http://www.efsyn.gr/
Διαβάστε σχετικά:
Τα καλύτερα «πλυντήρια» παγκοσμίως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου