Είχε προηγηθεί το Σκοπευτήριο της Καισαριανής,υπάρχουν ακόμα η Γυάρος και δεκάδες μαρτυρικές πόλεις και χωριά του τόπου μας που μπορεί να επισκεφθεί ο "αριστερός" πρωθυπουργός μας για εξιλέωση
Στο μνημείο των πεσόντων Αγιοστρατιτών επέλεξε να καταθέσει στεφάνι σήμερα,εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου,ο πρωθυπουργός του 3ου μνημονίου.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αη Στράτης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αη Στράτης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου 2016
Κολυμβήθρα του Σιλωάμ ο Άη Στράτης για τον Αλέξη Τσίπρα (φωτο & βίντεο με ολόκληρη την ομιλία του)
Αναρτήθηκε από
zeidoron dtsoukas
στις
5:00 μ.μ.
0
σχόλια


Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
28η Οκτωβρίου,
Αη Στράτης,
Τσίπρας
Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση
Τρίτη, 1 Ιανουαρίου 2013
ΑΗ ΣΤΡΑΤΗΣ 1941 – Χριστούγεννα με το θάνατο
Έργο του Γ. Φαρσακίδη |
Περνούμε τις άγιες μέρες των Χριστουγέννων. Ζώα, πατάτες, σχέδια, ελπίδες, όλα κουρνιαχτός και στάχτη. Εκατόν τριάντα άνθρωποι στα χέρια δύο εγκληματιών, του καλόγηρου και του αστυνόμου. Δυο οκάδες κριθαρίσιο αλεύρι φτιάξαμε κουρκούτι τη μέρα πού γεννήθηκε η αγάπη για τους χριστιανούς και φάγαμε τόσοι άνθρωποι. Μια γραμμή από σκελετούς βαδίζουμε, άλλοι μπροστά κι άλλοι πίσω για το θάνατο. Κυλούσαμε μέσα σε μια κόλαση κι απ' τον ένα κύκλο τον άσχημο περνούσαμε στον άλλο. Το χειρότερο! Έξω διαβολόκαιρος. Κρύο φαρμάκι. Οι αγέρηδες δυνατοί και τσουχτεροί πέφτανε με δύναμη πάνω στον ξερόβραχο σαν να 'θελαν να τον ξεθεμελιώσουν.
Η θάλασσα ασπρογάλαζη, φοβερή μούγκριζε, έτρεχε σαν δαιμονισμένη απ' τη Λήμνο προς τα ξερονήσια και τη Σκύρα. Χτυπούσε με λύσσα σ' ένα κάβο, απέναντι απ' το χωριό, στη γωνιά του Λένιν (έτσι βγάλανε τον κάβο οι εξόριστοι), το νερό σηκωνότανε οργιές στον αέρα. Γινότανε αχνός, έκρυβε τη γη. Νόμιζες πως το υγρό στοιχείο βάλθηκε να τον ξεριζώσει. Να σαρώσει εκείνο το εμπόδιο και ύστερα λεύτερο να παίξει, να τρέξει προς το νοτιά. Λεπτούτσικα, μολυβένια σύννεφα τρέχανε στον απέραντο ουρανό, λες και παίζανε κυνηγητό με τα κύματα. Κουβαράκια-κουβαράκια μαζεμένοι κάτω απ' τα σκεπάσματα. Η σκέψη ξεπερνούσε την πείνα. Τρυπάνι μυτερό πού έφερνε πόνο, απογοήτευση. Έτρεχε, γύριζε, έκλωθε στο ίδιο πρόβλημα. «Τι θα γίνουμε; Θα πεθάνουμε, αλλά πότε και με τι μαρτύρια;»
Αναρτήθηκε από
zeidoron dtsoukas
στις
8:00 π.μ.
9
σχόλια


Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
Αη Στράτης,
Βιβλίο,
Κώστας Μπόσης,
Χριστούγεννα
Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)