Ωστόσο, αυτό που πρωτίστως προέβαλε ο Αμερικανός πρώην υπουργός επί των Εξωτερικών, στο άρθρο του προ ολίγων ημερών, ήταν η ανάγκη να αναλάβουν οι Ηνωμένες Πολιτείες «την προστασία της φιλελεύθερης παγκοσμίου τάξεως».
Ο κίνδυνος βεβαίως δεν εκπηγάζει από «μία επανάσταση των μαζών». Ούτε από τις «αναχρονιστικές» και εθνικιστικές τάσεις που εκδηλώνονται σε χώρες όπως η Ουγγαρία. Οχλήσεις αποτελούν όλα αυτά, όχι απειλή του δυτικού κατεστημένου.
Είναι η Κίνα που απειλεί την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ σε επίπεδο παγκόσμιο, τώρα που ο ηγεμονικός ρόλος μιας χώρας δεν εξαρτάται μόνον από τη στρατιωτική ισχύ. Η ευρωστία της πραγματικής και όχι της χρηματοπιστωτικής οικονομίας είναι ο καθοριστικός παράγων πλέον σε περιόδους κρίσεως.
Η προτροπή του κ. Κίσινγκερ ότι «οι δημοκρατίες της Δύσεως οφείλουν να υπερασπισθούν και να στηρίξουν τις αξίες του Διαφωτισμού» αποτελεί επίσης ευθεία αναφορά στο αυταρχικό σύστημα της Κίνας, που ως φιλελεύθερος απεχθάνεται αλλά ως άτομο ευφυές αντιλαμβάνεται την αποτελεσματικότητά του.
Οσο και εάν ηχεί παράδοξο, η Κίνα ήταν η μόνη χώρα κατάλληλα προετοιμασμένη να λειτουργήσει αποτελεσματικά στην εποχή της παγκοσμιοποιήσεως. Αξιοποίησε τις ευκαιρίες που δημιούργησε το άνοιγμα των αγορών ενώ ταυτόχρονα το σύστημα διοικήσεώς της παρέμεινε αναλλοίωτο επί αιώνες.
Τους μανδαρίνους διαδέχθηκαν κομμουνιστές γραφειοκράτες, και σήμερα η Κίνα είναι μια γιγαντιαία εταιρική επιχείρηση, δίχως μεγάλο «οδηγητή ηγέτη» –τύπου Μάο– που εύκολα στοχοποιείται και ως εκ τούτου εκτεθειμένο στη διαδικασία της φθοράς.
Το πλέον ενδιαφέρον είναι ότι η Κίνα, αφού απέρριψε κάθε μορφής ιδεολογική ρητορική, διεκδικεί με όρους ισχύος την οικονομική ηγεμονία σε επίπεδο παγκόσμιο – τουλάχιστον σε αυτή τη φάση. Αντιθέτως, η πρόταση του κ. Κίσινγκερ είναι ιδεολογικώς ιδιαιτέρως φορτισμένη. Αγνωστο, φυσικά, το αποτέλεσμα της αναμετρήσεως.
ΚΩΣΤΑΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ
https://www.kathimerini.gr/
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου