ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ

Τι εκφράζει εν προκειμένω ο ΔΟΛ;
Γνώσεις ή ευσεβείς πόθους;

του Σταύρου Ψυχάρη

Φημολογείται ότι ο ένας δεν θέλει να παραμείνει και ο άλλος δεν επείγεται! Ο λόγος φυσικά είναι για τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα.

Είναι γεγονός ότι το φορτίο και η ευθύνη της κυβερνήσεως είναι δυσβάστακτα. Πολλές φορές, σχεδόν όλοι οι πρωθυπουργοί τις Ελλάδος έχουν διατυπώσει επιθυμία να παραιτηθούν μη αντέχοντας την πίεση της κοινής γνώμης και την οργή της κοινωνίας.

Από τη μέρα που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής διατύπωσε το ερώτημα - που έγινε πολιτικός θρύλος - «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;» και μέχρι σήμερα, όλοι σχεδόν οι πρόεδροι των κοινοβουλευτικών κυβερνήσεων έχουν διατυπώσει παρόμοιες σκέψεις και έχουν εκφράσει πρόθεση παραιτήσεως.

Στην προκειμένη περίπτωση, οι κύριοι Σαμαράς και Τσίπρας έχουν να αντιμετωπίσουν τόσο δύσκολα προβλήματα ώστε να δημιουργείται η εντύπωση ότι ο ένας θα παρέδιδε την εξουσία ενώ ο άλλος επιθυμεί να παραταθεί η σημερινή κατάσταση - διότι όσο μένει στην εξουσία η κυβέρνηση ΝΔ - ΠαΣοΚ τόσο αυξάνει τη δύναμή του ο ΣΥΡΙΖΑ.

Με αυτά τα δεδομένα, οι κύριοι Σαμαράς και Τσίπρας διασταυρώνουν τα ξίφη τους και παρουσιάζει ο καθένας τις εκτιμήσεις του με βάση τους αριθμούς ποσοστών που ερμηνεύονται κατά το δοκούν εκάστου.

Επειδή οι αντιπαραθέσεις αυτές μοιάζουν νευρόσπαστες, υπάρχει ένας τρόπος να ανοίξουν τα χαρτιά των δύο «μονομάχων».

Μιλάνε όλοι για εκσυγχρονισμούς της κοινωνίας και ριζικές μεταρρυθμίσεις.

Μπορούν να μας δώσουν μία λίστα με τις μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει από το 2000 και μετά; Και κυρίως, ποιες πρέπει να γίνουν και ποιος τους εμποδίζει;

Πρέπει κάποτε να πέσουν οι μάσκες.
ΤΟ ΒΗΜΑ