Ο εφτάψυχος Νίκος Καραβίτης

Ο Πειραιώτης "υπηρέτης πολλών αφεντάδων", που κρύβεται πίσω από τον ΕΝΦΙΑ, αποκαλύπτεται

του Κλέωνα Γεωργιάδη

Είναι ο «αρχιτέκτονας» του ΕΝΦΙΑ και ο άνθρωπος που έδειξε η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας ως εκείνον που θα πρέπει να οδηγηθεί στο «ικρίωμα της καρατόμησης» για έναν άδικο νόμο, ο οποίος κοστίζει πολιτικά στην κυβέρνηση. 

Ο μοιραίος άνθρωπος που έκανε τα στατιστικά, κατά τη διάρκεια της παντοδυναμίας του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, που οδήγησαν τη χώρα στην πλήρη ανυποληψία και τους Ευρωπαίους εταίρους μας στο να κατηγορούν την Ελλάδα για «μαγειρέματα», με συνέπειες που ακόμα πληρώνουμε.
Ενας άνθρωπος που είχε παραπάνω από τις ευκαιρίες που του αναλογούσαν, τις σπατάλησε όμως, περιέργως, και με μεγάλη ανοχή από το κόμμα που παλιότερα τον είχε καταγγείλει, τη Ν.Δ., παραμένει στη θέση του, χαράσσοντας γραμμές και απολαμβάνοντας τις επαφές με την υψηλή πολιτική εξουσία.

Για τους γνώστες των καφέ πέριξ της πλατείας Κοραή στον Πειραιά, ο Νίκος Καραβίτης είναι ένας «μύθος». Κι αυτό διότι όλοι γνωρίζουν πως μπορεί η πόλη να αλλάζει, όμως ένα πράγμα παραμένει σταθερό. Ο «πράσινος» τεχνοκράτης, ο οποίος, ο κόσμος να χαλάει, θα πίνει το αγαπημένο του ουίσκι στο «Εν Πειραιεί». Το γνωστό ΠΑΣΟΚικό στέκι της πόλης, που, αν και περνάει φάση παρακμής, εξακολουθεί και παραμένει το σημείο συνάντησης του τοπικού ΠΑΣΟΚ. Ή έστω ό,τι έχει απομείνει από αυτό.

«ΔΥΣΚΟΛΟΣ»

Άνθρωπος λιγόλογος, ο Ν. Καραβίτης φέρει τη φήμη του «δύσκολου» στη συναναστροφή. Στις παρέες προτιμά να μην πολυσυμμετέχει στις συζητήσεις και να παρεμβαίνει συνήθως με ένα ειρωνικό γελάκι, όταν κάτι δεν το επιδοκιμάζει.

Καπνίζοντας το πούρο του, είναι από εκείνους που πάντα έχουν ως πυξίδα αναφοράς τους τον νόμο, κι ας τον παραβιάζει πάντοτε ως προς το αντικαπνιστικό του σκέλος, με τα ντουμάνια του στο «Εν Πειραιεί». Παιδί του λιμανιού και της Πειραϊκής, όπου διαμένει, η μοίρα τού επιφύλαξε δύσκολους καιρούς.

Αναγκάστηκε να μεγαλώσει κάτω από δύσκολες συνθήκες, καθώς ο ναυτικός πατέρας του έχασε τη ζωή του σε ένα τραγικό ναυτικό δυστύχημα. Αυτό το τραύμα τον πείσμωσε και τον οδήγησε στο να κυνηγήσει κάτι καλύτερο για τον ίδιο και την οικογένειά του. Ολοι γνωρίζουν στη μικρομέγαλη πόλη του Πειραιά πως ο Ν. Καραβίτης έθεσε γρήγορα υπό την κηδεμονία του και τον μικρότερο αδελφό του, τον οποίο μάλιστα φρόντισε να διορίσει στα χρόνια της ΠΑΣΟΚικής παντοδυναμίας ως γυμναστή σε σχολεία της περιοχής.

ΑΝΕΛΙΞΗ

Γεννημένος το 1959, ο Ν. Καραβίτης είναι καθηγητής Δημόσιας Οικονομικής στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου. Με μεγάλες δυσκολίες, καθώς δεν προερχόταν από εύπορη οικογένεια, σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο του Λέστερ στην Αγγλία, όπου έκανε μεταπτυχιακά στην Οικονομική της Ανάπτυξης και διδακτορικό στα Δημόσια Οικονομικά.

Με την επιστροφή του έπιασε επαφές με το κυρίαρχο εκείνη την εποχή ΠΑΣΟΚ, και συγκεκριμένα με τον βουλευτή και φιλόδοξο τότε υπουργό του Ανδρέα Παπανδρέου, Κώστα Σημίτη, με τον οποίο τους ένωνε και η κοινή πειραϊκή καταγωγή τους. Παράλληλα, ο Ν. Καραβίτης ανέπτυξε σχέσεις και με τον στενότερο συνεργάτη του Κώστα Σημίτη, δικηγόρο Σωκράτη Κοσμίδη, ο οποίος είχε εξελιχθεί στον άνθρωπο «για τις δύσκολες δουλειές».

Τις επαφές αυτές ο καθηγητής τις εξαργύρωσε σύντομα, καθώς από το 1989 έως το 1997 εργάστηκε στο Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (Μονάδα Οικονομικής Ερευνας και Ανάλυσης) του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, όπου ασχολήθηκε κυρίως με θέματα δημοσιονομικής πολιτικής και αγοράς εργασίας.

Με την ανάδειξη του Κ. Σημίτη σε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργό το 1996, ο δραστήριος Πειραιώτης καθηγητής… βρήκε τον δρόμο του. Τον Ιανουάριο του 1997 ανέλαβε γενικός γραμματέας της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (νυν Ελληνική Στατιστική Αρχή), όπου παρέμεινε μέχρι τον Μάρτιο του 2004.

Επρόκειτο για τη μαύρη περίοδο της ελληνικής στατιστικής, καθώς οδήγησε σε οξύτατη αμφισβήτηση ως προς τα μεγέθη της οικονομίας της χώρας, με αποτέλεσμα με την άνοδό της η Ν.Δ. και ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Αλογοσκούφης, να ζητήσουν την περίφημη «απογραφή».

Ολοι τότε περίμεναν πως ο Ν. Καραβίτης θα «τελείωνε». Μάλιστα, όσοι τον γνώριζαν από τον Πειραιά ήξεραν πως την επαγγελματική του παρακμή ακολουθούσε και μια προσωπική, λόγω των δύσκολων σχέσεών του με την (ακόμη και σήμερα) σύζυγό του. Η νίκη του Παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ το 2009 τον ξαναέφερε στην επιφάνεια και σύντομα ξεχάστηκαν τα στατιστικά του «μαγειρέματα».

Το "εκσυγχρονιστικό μπλοκ" και το δυναμικό comeback

Από τον Μάρτιο του 2010 τοποθετήθηκε, χάρη στον άλλο εκσυγχρονιστή φίλο του, Γιάννη Στουρνάρα, στη θέση του επιστημονικού συνεργάτη του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), ως υπεύθυνος για το Παρατηρητήριο του Δημόσιου Τομέα. Οι δύο άνδρες ήταν κολλητοί από τότε που και ο κ. Στουρνάρας ήταν ένα από τα «πρωτοπαλλήκαρα» του εκσυγχρονισμού. Παράλληλα, διορίστηκε και στο Δ.Σ. του ΟΤΕ ως επιβράβευση της καρτερίας του στα δύσκολα καραμανλικά χρόνια.

Με την ανάδειξη του Γ. Στουρνάρα σε υπουργό Οικονομικών της συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, ο Ν. Καραβίτης έκανε το απόλυτο comeback. Τα στέκια του Πειραιά και τα μπαράκια τον έχασαν, το ίδιο και η αγαπημένη του κόρη. Ο άνθρωπος που συχνά τα καλοκαίρια εμφανιζόταν με ένα λευκό καπέλο τύπου «καβουράκι» εξαφανίστηκε από προσώπου γης, διότι «τον καλούσε η σωτηρία της χώρας».

Μαζί με έναν άλλο εκσυγχρονιστή και στενό φίλο του Γ. Στουρνάρα, τον επίσης εμπνευστή πολλών δύσκολων πολιτικών Απόστολο Ρεφενέ, από ένα γραφειάκι πίσω από την οδό Νίκης σχεδίαζαν πολιτικές, διαπραγματεύονταν (όχι και τόσο σκληρά ομολογουμένως) με τους δανειστές και τελικά ήταν εκείνοι που εισήγαγαν τον ΕΝΦΙΑ.

Βέβαια, βοηθοί τους ήταν κι άλλοι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ, όπως ο νομικός Αναστάσιος Μπάνος, η κυρία «Λύνω και δένω» στο υπουργείο Οικονομικών, Γεωργία Μπέη, καθώς και η σύμβουλος όλων των υπουργών Σοφία Ρίτσου, άπαντες παιδιά του «ΠΑΣΟΚικού σωλήνα».

Το μεγάλο λάθος, πάντως, του κ. Καραβίτη υπήρξε ένα: όταν του ζήτησε ο Γ. Στουρνάρας να βγει προς τα έξω και να επικοινωνήσει συγκεκριμένες πολιτικές, ο συνήθως μονήρης καθηγητής δέχτηκε, παρά τις εκκλήσεις των οικείων του «να μη δίνει στόχο». Και τελικά αυτό υπήρξε το ολέθριο (;) λάθος του.

http://www.parapolitika.gr/