Όσοι έχουν παιδιά λοιπόν σήμερα το βράδυ ας τους διαβάσουν τη «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» του Ντίκενς, δεν θα χάσουν
του Σταμάτη ΡήγαΧριστούγεννα σήμερα και παρόντες είναι οι δύο Σκρουτζ που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε από μικροί:
Ο Εμπενίζερ Σκρουτζ του Τσάρλς Ντίκενς και ο Σκρουτζ Μακ Ντακ του Γουώλτ Ντίσνεϋ.
Και οι δύο παράγωγο της δημιουργικότητας προσωπικοτήτων της κυρίαρχης δύναμης της εποχής τους (ο Ντίκενς της Αγγλίας του 19ου αιώνα, ο Ντίσνευ της Αμερικής του 20ου).
Όμως ο Ντίκενς ήταν ο συγγραφέας που απευθυνόμενος στην μεσαία τάξη της Βικτωριανής Αγγλίας προσπαθούσε να ανοίξει τα μάτια του κοινού του στην αδικία και την εξαθλίωση της εποχής (με αποκορύφωμα τις περιγραφές των παιδιών στον Όλιβερ Τουίστ).
Ο Ντίσνεϋ, από την άλλη, ήταν η σφουγγαρίστρα του συστήματος στο οποίο δραστηριοποιούταν. Ο θείος Σκρουτζ ήταν ο πλούσιος αυτοδημιούργητος κυνηγός θησαυρών, ο τσιγκούνης που βασάνιζε τα ανίψια του και στο τέλος πολλών περιπετειών του τα έβαζε, σαν τιμωρία, να γυαλίζουν τα άπειρα νομίσματα του προκειμένου να κάνει μπάνιο μέσα σε αυτά.
Ο κόσμος του ήταν ένας κόσμος χωρίς οικογένειες, χωρίς γάμους , χωρίς παρελθόν. Όλοι ήταν ξαδέρφια ή ανιψιοί κάποιου και γονείς δεν υπήρχαν. Επομένως δεν υπήρχε ούτε σεξ , ούτε ευθύνη για τα μικρά παιδιά . Όλες οι σχέσεις ήταν αιώνιοι αρραβώνες που με βάση την ηθική της εποχής είχαν απουσία ευθύνης, άρα κανείς δεν ήταν πραγματικά υπεύθυνος για κανέναν άλλο άνθρωπο. Κάθε ανθρωπόμορφη πάπια ήταν υπεύθυνη μόνο για τον εαυτό της και για τον πλούτο της .
Ο κόσμος του ήταν ένας κόσμος χωρίς οικογένειες, χωρίς γάμους , χωρίς παρελθόν. Όλοι ήταν ξαδέρφια ή ανιψιοί κάποιου και γονείς δεν υπήρχαν. Επομένως δεν υπήρχε ούτε σεξ , ούτε ευθύνη για τα μικρά παιδιά . Όλες οι σχέσεις ήταν αιώνιοι αρραβώνες που με βάση την ηθική της εποχής είχαν απουσία ευθύνης, άρα κανείς δεν ήταν πραγματικά υπεύθυνος για κανέναν άλλο άνθρωπο. Κάθε ανθρωπόμορφη πάπια ήταν υπεύθυνη μόνο για τον εαυτό της και για τον πλούτο της .
Πόσο μεγάλη διαφορά από τον Εμπενίζερ Σκρουτζ που είναι ο μόνος άκληρος στο βιβλίο του Ντίκενς και αυτό είναι απόδειξη της μιζέριας του και του εγωισμού του. Ο Εμπενίζερ συγκεντρώνει πλούτο από διαστροφή επειδή είναι κατά βάση δυστυχισμένος και τον πλούτο του δεν τον χαίρεται και δεν τον μαζεύει για κάποια επόμενη γενιά . Ο Ντίκενς θεωρεί ότι αυτό είναι ένα ουσιαστικό ηθικό μειονέκτημα από το οποίο ο ήρωας του μπορεί να σωθεί και θα σωθεί μόνο μετά από μεταφυσική – θεϊκή παρέμβαση.
Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια ο Ντόναλντ , ο θείος Σκρούτζ, η Νταίζυ και όλοι οι υπόλοιποι ήρωες αυτού του απαράδεκτου σύμπαντος του Γουώλτ Ντίσνευ έχουν υποχωρήσει σε δημοτικότητα στα παιδιά.
Όσοι έχουν παιδιά λοιπόν σήμερα το βράδυ ας τους διαβάσουν τη «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» του Ντίκενς, δεν θα χάσουν.
από ημεροδρόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου