«Η Βρετανία ήταν πάντοτε μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση με opt-outs. Τώρα θα είναι έξω από την Ευρωπαϊκή Ενωση με opt-ins. Δηλαδή, το Brexit θα γίνει, αλλά στην πράξη δεν θα αλλάξει τίποτα».
Σαράντα μήνες μετά και ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο έχασε δύο πρωθυπουργούς, τον Ντέιβιντ Κάμερον και την Τερέζα Μέι μέσα στη «μαύρη τρύπα του Brexit» κι ενώ το αρχαιότερο Κοινοβούλιο, η Βουλή των Κοινοτήτων, έφτασε σε ιστορικό αδιέξοδο λόγω της αδυναμίας του να σχηματίσει πλειοψηφία υπέρ μιας οποιαδήποτε μορφής Brexit, η Ελληνίδα διπλωμάτις αποδεικνύεται εύστοχη.
Η Μεγάλη Βρετανία και η Ευρωπαϊκή Ενωση συμφώνησαν προχθές ότι δεν θα αλλάξει σχεδόν τίποτα στις μεταξύ τους σχέσεις κατά τη μεταβατική περίοδο που θα διαρκέσει ώς το τέλος του 2020.
Από εκεί και πέρα θα ισχύσει η νέα συμφωνία Ε.Ε. - Βρετανίας που θα αρχίσει να συζητείται από την 1η Νοεμβρίου 2019 και η οποία θα ορίσει τη νέα σχέση, η οποία προφανώς από άποψη πρακτικού αποτελέσματος, θα είναι σχεδόν ίδια με τη συμμετοχή στην Ενωση.
Δηλαδή, για παράδειγμα, μετά το Brexit ένας Ευρωπαίος δεν θα μπορεί να εργαστεί με την ίδια ευκολία στη Βρετανία, αλλά οι βρετανικοί κλάδοι που θα χρειάζονται εργαζομένους από την Ευρώπη θα συνάπτουν ειδικές συμφωνίες με την Ε.Ε. και θα «απορροφούν» τον αριθμό εργαζομένων που χρειάζονται. Τελικώς, ο αριθμός εργαζομένων που π.χ. θα μετακινούνται στη Βρετανία το 2025 δύσκολα θα είναι μικρότερος από εκείνον που θα ήταν, αν δεν γινόταν το Brexit.
Ασφαλώς, αν η νέα συμφωνία δεν θα έχει ολοκληρωθεί ώς το τέλος του 2020, τότε προφανώς θα επεκταθεί η «μεταβατική συμφωνία», η ισχύς της οποίας θα ξεκινήσει μετά τις 31 Οκτωβρίου.
Ολα αυτά βέβαια τελούν υπό την αίρεση ότι η Βουλή των Κοινοτήτων θα υπερψηφίσει αυτή τη «μεταβατική συμφωνία» που ο Βρετανός πρωθυπουργός συμφώνησε προχθές στη Σύνοδο Κορυφής, αλλά αν αυτό δεν συμβεί, τότε όλοι προεξοφλούν ότι ο Μπόρις Τζόνσον θα ζητήσει νέα παράταση της παραμονής της Βρετανίας στην Ε.Ε. προκειμένου να οδηγήσει τη χώρα του σε πρόωρες εκλογές με την ελπίδα ότι θα προκύψει μια νέα κοινοβουλευτική σύνθεση και θα αρθεί το αδιέξοδο. Εν μέσω όλων αυτών των εναλλακτικών σεναρίων, πρακτικά, για τους πολίτες, ένα είναι σίγουρο: ότι δεν αλλάζει τίποτα.
Η Ελλάδα, παρά τις ιστορικές σχέσεις της με τη Βρετανία, συντάχθηκε πλήρως με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και υποστήριξε τις γραμμές διαπραγμάτευσης που χάραξε ο Μισέλ Μπαρνιέ. Η Αθήνα φρόντισε παράλληλα ώστε να μην αλλάξει τίποτα για τους Βρετανούς που κατοικούν στην Ελλάδα.
Οπως έχει επισημάνει ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, ο νόμος 4604/2019 διασφαλίζει ότι όσοι Βρετανοί ζουν στην Ελλάδα, αλλά και όσοι αποφασίσουν να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα ώς το τέλος της μεταβατικής περιόδου, θα έχουν ίσα δικαιώματα με τους Ευρωπαίους πολίτες.
Το ίδιο ισχύει και για τους Ελληνες (και όλους τους Ευρωπαίους) που ζουν στη Βρετανία ή θα μετακινηθούν στη Βρετανία την ίδια περίοδο. Μετά το 2021 και εφόσον ψηφιστεί από τη Βρετανία η άρση της ελεύθερης μετακίνησης, τότε κάθε Ευρωπαίος θα έχει το δικαίωμα να ταξιδεύει και να ζει στη Βρετανία χωρίς βίζα για τρεις μήνες κάθε εξάμηνο.
Πρακτικά, βίζα θα χρειάζονται μετά το 2021 μόνο όσοι θα επιθυμούν να ζήσουν και να εργαστούν στη Βρετανία, κάτι που προφανώς θα ρυθμίζεται εύκολα εφόσον θα υπάρχει σχετική ζήτηση στην αγορά εργασίας.
Σε ό,τι αφορά τις εμπορικές σχέσεις, με βάση τα στοιχεία του 2018, η Ελλάδα εξάγει στη Βρετανία αγαθά αξίας 1,21 δισ. ευρώ, ενώ οι εισαγωγές ανέρχονται σε 1,36 δισ. ευρώ. Με βάση τη συμφωνία για τη μεταβατική περίοδο δεν θα επιβληθούν δασμοί, ενώ η νέα συμφωνία θα είναι ένας τύπος συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου. Με άλλα λόγια, εκ των πραγμάτων, το Brexit δεν αλλάζει τίποτα για κανέναν...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
https://www.kathimerini.gr/
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου