Ατραξιόν με γόνδολες!

της Ελενας Ακρίτα

Οταν η κ. Δούρου κάνει αντιπλημμυρικά δεν αστειεύεται. Δεν είναι είπα ξείπα χέζω την παρόλα μου. 

Μετά την τραγωδία στη Μάνδρα Αττικής με τους 23 νεκρούς πριν από 7 μήνες, η περιφερειάρχης δεσμεύτηκε ότι θα
γίνουν έργα. Και έγιναν. Εργα αντιπλημμυρικά, έργα υποδομής, έργα θεατρικά ωραιότατα, έργα όμνες, τα πάντα.

Αυτό άλλωστε αποδείχτηκε και με τις πρόσφατες καταιγίδες. Ολοι ταλαιπωρηθήκαμε, όμως η Μάνδρα κυρία! Δεν έπαθε απολύτως τίποτα. Ούτε πλημμύρες, ούτε καταστροφές, άθικτη τελείως.

Γι' αυτό άλλωστε έρχονται τουρίστες απ' όλο τον κόσμο να την επισκεφτούν. Εχει ενταχθεί στα μνημεία της Ουνέσκο με ατραξιόν τις γόνδολες που έχει χρηματοδοτήσει η περιφέρεια.

Είναι μαγευτικό, σούρουπο με κατακλυσμό κι αστραπόβροντα να σου τραγουδάει ο γονδολιέρης "O sole mio". Βέβαια, για το συγκεκριμένο μέσο μεταφοράς διαμαρτύρεται ο κύριος Θύμιος του ΣΑΤΑ - τώρα μάλιστα ετοιμάζουν πανό "Venezia vaffanculo", αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη απεργία.

Εβλεπα ένα βίντεο με προεκλογική ομιλία της Ρένας Δούρου. Ελεγε επί λέξει:
"(Οσο για) Αντιπλημμυρικό και αντιπυρικό σχεδιασμό…. δεν χρειάζεται να σας πω ότι αν δεν τα κάνω, θα πάω σπίτι μου".

Λογικά κάποιο πρόβλημα θα έχει το σπίτι της. Στάζει η οροφή; Περνάνε τέντες, κολλάν πλακάκια; Γι' αυτό δεν πάει, δεν εξηγείται αλλιώς. Διότι την πρόθεση την δηλώνει ξεκάθαρα. Θα πάω σπίτι μου, τέλος. Συνεπώς δεν φταίει αυτή, φταίει το σπίτι.

Αγαπητή μου, δεν το μάθατε από μένα αλλά η Μάνδρα πλημμύρισε ξανά - μάλλον για να σας μπει στο μάτι. Η στάθμη του νερού ανέβηκε επικίνδυνα, οι δρόμοι έγιναν ποτάμια και τα νερά παρέσυραν ό,τι βρήκαν στο πέρασμά τους.

Η δε πρόσφατη δήλωσή σας - επίσημη παρακαλώ - έκανε πολλά καταθλιπτικά τσιμέντα να γελάσουν με την καρδιά τους:«Τα έργα για την αντιπλημμυρική θωράκιση της Μάνδρας προχωράνε με ρυθμούς-ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα και βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τη σύμβαση με τον εργολάβο και την έναρξή τους».

Εδώ είναι προφανές ότι δεν έχει καταλάβει τι λέει. Πάμε πάλι μήπως και.
Τα έργα στη Μάνδρα προχωράνε με ρυθμούς-ρεκόρ, ασχέτως που δεν έχουν ξεκινήσει ακόμα. "Προχωράνε": ενεστώτας χρόνος. Οχι μέλλοντας εξακολουθητικός "θα προχωρήσουν" που το λες και λογικό. Προχωράνε ήδη. Ερήμην του εργολάβου.

Ανάλογα γλαφυρά παραδείγματα: "το παιδί αποφοίτησε με άριστα απλώς δεν έχει πάει σχολείο". Ή "μου τα σκούρυνε τα μαλλιά κι ας μην τα έχω βάψει ακόμα". Παρεμπιπτόντως, η Ρένα Δούρου είναι η ίδια κυρία που τερμάτισε τον Ιονέσκο με την φράση "αλλιώς μαζεύει τα σκουπίδια ένας μνημονιακός κι αλλιώς ένας αντιμνημονιακός". (Κι αλλιώς εγώ: τα αποτεφρώνω και δακρυσμένη σκορπίζω τις στάχτες τους στο Αιγαίο).

Από μια ομολογουμένως ευγενική επιστολή της που έλαβα πριν λίγους μήνες, πίσω από τις γραμμές κατάλαβα πως η κ. Δούρου πιστεύει πως δεν την συμπαθώ. Εχει δίκιο. Επαψα να την συμπαθώ από την στιγμή που ξεστόμισε το μνημειωδώς υπερφίαλο "κάντε όλοι ένα βήμα πίσω" τη βραδιά της εκλογικής της νίκης. Συγγνώμη, δεν το λες αυτό. Απλά δεν το λες. Δεν μπορεί να δηλώνεις αριστερός, να προβάλλεις νέο ήθος, διαφορετική κοσμοθεωρία και να λες "κάντε όλοι ένα βήμα πίσω". Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, τέλος.

Διάβαζα τι έχει δηλώσει η ίδια σε συνέντευξή της στο "ΒΗMAgazino" στις 5 Οκτωβρίου 2014:
"(Μένω) μακριά από τους εύκολους εντυπωσιασμούς και τα μεγάλα, κούφια λόγια. Πολιτική για το πράττειν μέσα από το προσωπικό παράδειγμα σκληρής δουλειάς και όχι από το προσωπικό βόλεμα μέσω ημετέρων...».

Ας ευχηθούμε λοιπόν η Ρένα Δούρου να διατηρήσει τα υψηλά ιδανικά της στο ακέραιο. Κι ας μην ανησυχεί για τα αντιπλημμυρικά, αυτά προχωράνε σε ρυθμούς-ρεκόρ.
Απλώς δεν έχουν ξεκινήσει ακόμα.

από ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο 30/6 - 1/7/18

* το σκίτσο είναι του Ηλία Μακρή