ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ ΓΕΝΙΚΩΣ

Καλοκαίρι τέλος! Τα κεφάλια μέσα!

Ένα μαυρισματάκι το πήραμε. Κάτι ήτανε κι αυτό. Φτάνει, αρκετά γι’ αυτό το καλοκαίρι. Ακολουθεί και το …μαύρισμα του χειμώνα! Απ’ τα μαγκάλια, τις σόμπες τα τζάκια και τη κάθε είδους θέρμανση παλαιοτέρων εποχών. Να αφήσουμε λίγο χώρο και για αυτό! Κι όσο κολυμπήσαμε, κολυμπήσαμε. Να κρατήσουμε και λίγες δυνάμεις και για το κολύμπι του χειμώνα! Ύπτιο; Πρόσθιο; Ανάσκελο, απ’ όλα τα είδη. Γιατί σίγουρα θα είναι ένα κολύμπι στ’ ανοιχτά. Και ποιος θα μας γυρίσει και πίσω αν μείνουμε - που θα μείνουμε - αβοήθητοι μεσοπέλαγα! 

Ο οικονομικός αποκλεισμός και μια επερχόμενη ασφυξία καλά κρατεί. Αποδεικνύοντας περίτρανα ότι αυτή η χώρα εδώ και χρόνια ήταν ξέφραγο αμπέλι. Πώς αλλιώς να δικαιολογήσεις την παρουσία πολλαπλών περιπτώσεων αρμέγματος του δημοσίου; Και κάθε μέρα νέες τραγελαφικές περιπτώσεις μ’ εκείνον τον ανεκδιήγητο τον ΕΜΦΙΑ. Και το αποτέλεσμα. Κανένας συντονισμός, καμιά διοίκηση, κανένας έλεγχος. 

Κι εδώ θα ’μαστε και θα με θυμηθείτε!

Όλοι περιμένουν εναγωνίως την έκθεση της Τρόικας (τέλος του μηνός λέει τώρα) για να πάρουν σοβαρές αποφάσεις. Η οποία έκθεση θα λέει το κατά πως τα πήγε η χώρα σχετικά με τις προσδοκίες των τοκογλύφων που διαχειρίζονται τα της ψωροκώσταινας. Αυτή, λοιπόν, η έκθεση θα είναι η έναρξη ή μη της επιβράβευσης της χώρας για τις βελτιώσεις και προόδους που έκανε ή δεν έκανε στους προηγούμενους μήνες. Εδώ θα είμαστε και θα δείτε ότι η έκθεση θα είναι ένθερμη οπαδός των χειρισμών της τρέχουσας κατάστασης. Το γιατί μη το ρωτάτε! Λίγο πολύ κάπου πάει όλων το μυαλό.

Θ’ ακούσουμε σήμερα και το Πρωθυπουργό στη Θεσσαλονίκη και να δούμε τι θα γίνει; Τι να δούμε, που βλέπουμε! Αφού οι αποφάσεις είναι κλειδωμένες στο συρτάρι και βγαίνουν μία- μία! Η ανεργία ξεπέρασε και τη μεταπολεμική περίοδο και το εισόδημα στην πριν μεταπολιτευτική. Ούτος η άλλος μια επιθυμία για το παρελθόν την έχουμε πάντα, δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτό! Είναι στο πετσί μας!

Και με όλα αυτά περιμένουμε ανάπτυξη και να κυκλοφορήσει το χρήμα στην αγορά; Αμ δε! Και τ’ άλλο το ανέκδοτο θέλουμε λέει να βελτιώσουμε την ανταγωνιστικότητα μας!

Τι να πούμε πια; Ότι και να πούμε, θα αναμασάμε τα ίδια και τα ίδια. Όσο και να προσπαθούμε να ερευνήσουμε και να αναλύσουμε το θέμα, αυτό που θα μας καίει πάντα και θα μας τσουρουφλίζει είναι η καθημερινότητά μας που πάει από το κακό στο χειρότερο. Όλα τα άλλα είναι απλώς …οδοντόκρεμες!

Μπούτιβας Κώστας - Καστρινός