του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ
Δευτέρα 28 Ιουλίου 1980.Μία ομάδα φοιτητών της ΚΝΕ μοιράζει προκηρύξεις στους εργαζόμενους της κλωστοϋφαντουργίας ΕΤΜΑ στο Βοτανικό, ενάντια στην ανεργία, τις απολύσεις και την ακρίβεια.
Στον περίβολο της ΕΤΜΑ, υπάρχουν δύο περιπολικά με άντρες του ΚΕ Αστυνομικού Τμήματος και επικεφαλής το διοικητή του Τμήματος Νίκο Χρηστάκο.
Στις 2:00μ.μ. αρχίζουν να βγαίνουν μεμονωμένοι εργάτες και να παίρνουν τις προκηρύξεις παρά τις απειλές των αστυνομικών. Οι υπόλοιποι μεταφέρονται με πούλμαν από άλλη πύλη, προκειμένου να μη φτάσουν στα χέρια τους οι προκηρύξεις. Όμως τα παράθυρα ανοίγουν και οι εργάτες τις παίρνουν.
Η αστυνομία δίνει εντολή να βγουν τα πούλμαν με ταχύτητα. Το υπ’ αριθμόν ΥΜ 1633 με οδηγό τον Μ. Χαρίτο, στρίβει με ταχύτητα και πέφτει πάνω στους συγκεντρωμένους και χτυπάει τη φοιτήτρια της Παντείου, Σωτηρία Βασιλακοπούλου.
Η Σωτηρία βρίσκεται κάτω από το πούλμαν.Παρά τις εκκλήσεις των υπολοίπων, ο οδηγός δεν σταματάει, αλλά αναπτύσσει ταχύτητα και οι πίσω ρόδες περνάνε από πάνω της.
Τα ΜΜΕ καταγράφουν την είδηση της δολοφονίας ως τροχαίο. (Καθημερινή» : «Σοβαρά επεισόδια απειλήθηκαν εξ αφορμής ενός θανατηφόρου τροχαίου»),ενώ ο εισαγγελέας Γ. Θεοφανόπουλος (που δολοφονήθηκε από την 17Νοέμβρη το 1985), άσκησε ποινική δίωξη κατά του οδηγού για το αδίκημα της «ανθρωποκτονίας από αμέλεια».
Η δολοφονία της Σωτηρίας προσφέρεται για πολιτικές αναλύσεις; Τι να γράψεις; Το αυτονόητο, ότι εργοδοσία και κράτος δολοφονούν; Το, επίσης, αυτονόητο ότι η εργατική τάξη ότι πέτυχε, το πέτυχε με σκληρούς αγώνες, οργανωμένη πάλη και θυσίες;
Είναι μικροαστικός πειρασμός να αφήσεις το θυμικό να κυριαρχήσει;
Να σταθείς μπροστά στη πύλη (όχι της ΕΤΜΑ, τη δική σου) και να αναμετρηθείς με τη Σωτηρία εντός σου. Γιατί η Σωτηρία, ανάμεσα σε τόσα άλλα -και σημαντικότερα-που συμβολίζει, είναι και τα πρώτα βήματα του κάθε ένα, σε όποιο χώρο και εάν ανήκει, στο κίνημα. Τότε, που έφηβος πίστευες ότι ναι… αυτός ο κόσμος και πρέπει και μπορεί να αλλάξει.
Τότε που η πίστη στο κόμμα, την οργάνωση, το σκοπό, την ιδέα, μπορεί να φλερτάριζε με τη μεταφυσική αλλά είχε και την ομορφιά που η μεγαλύτερη μεταφυσική από όλες, ο έρωτας, έχει.
Τότε που ο άλλος δίπλα σου ήταν σύντροφος, αδερφός στη μάχη και όχι ύποπτος φραξιονισμού, προδοσίας στον ταξικό εχθρό, ρίψασπις, μέλος ανταγωνιστικής τάσης, συνιστώσας, οργάνωσης. Τότε που το βλέμμα συναντούσε το βλέμμα του συντρόφου και δεν αναμετρούταν μαζί του.
Τότε που το όνειρο δεν το περιόριζαν ρεαλισμοί, συσχετισμοί, ισορροπίες και εκπτώσεις.
Αλλά όχι. Η ταξική πάλη δε σηκώνει τέτοιου τύπου συναισθήματα. Κι ας δονείται ακόμη η φωνή του Κατράκη. Ας μιλήσουμε πιο «πολιτικά».
Η Σωτηρία συμβολίζει και κάτι άλλο. Μια ολόκληρη γενιά πολιτικοποίησης. Τη γενιά που εντάχτηκε στην αριστερά τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Με Προμηθεική απολυτότητα. Μια γενιά που πήρε τη σκυτάλη από τη τιμημένη γενιά του ΕΑΜ και του ΔΣΕ. Μια γενιά που, με όλες τις αντιφάσεις της και τις αδυναμίες, κράτησε τη σκυτάλη στον αέρα. Μια γενιά που είδε πλήθος επωνύμων της να ενσωματώνονται, να ανακαλύπτουν την Κίρκη, πλήθος ανωνύμων να απογοητεύονται αλλά και πλήθος να συνεχίζουν πεισματικά.
Μια όμορφη γενιά. Που, όπως κάθε ομορφιά, έχει και τις γκρίζες της ζώνες.
Μια γενιά που διαπαιδαγώγησε και την επόμενη. Διαπαιδαγώγηση που πολλές φορές έγινε καθ ομοίωση. Και έτσι δε μπόρεσε, αρκετές φορές, να υπερβεί κρίσιμες αδυναμίες.
Τιμούμε τη Σωτηρία; Ναι την τιμούμε! Και όχι μόνο τη θυσία της. Τιμούμε το δρόμο που πήρε.
Και περισσότερο από ποτέ, έχουμε ανάγκη σήμερα από μια νέα γενιά κομμουνιστών με το ίδιο με της Σωτηρίας βλέμμα, που θα επαναθεμελιώσει τη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική.
Τιμούμε τη Σωτηρία; Ναι, την τιμούμε! Χωρίς να ξεχνάμε ποτέ ότι, ναι… αυτός ο κόσμος και πρέπει και μπορεί να αλλάξει. Και τότε θα είναι πάλι εδώ. Γιατί …
το μνημείο της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου κοντά στην ΕΤΜΑ με χαραγμένους τους στίχους του Γιάννη Ρίτσου
Να λείπεις- δεν είναι τίποτα να λείπεις.
Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει,
θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλα εκείνα που γι' αυτά έχεις λείψει,
θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλο τον κόσμο.
(Γ.Ρίτσος-Και συ να λείπεις)
Ο Φοιτητικός Σύλλογος Παντείου, η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας (ΟΕΚΙΔΕ) και το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού- Δέρματος Αττικής (ΚΙΔΕ) καλούν σήμερα, ανήμερα της δολοφονίας της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, σε κατάθεση στεφάνων, στις 20.00, στο χώρο της πρώην ΕΤΜΑ (Ιερά Οδός και Αγ. Άννης).
Σε απόφασή του ο Φοιτητικός Σύλλογος Παντείου αναφέρει: «Στις 28 Ιούλη συμπληρώνονται 45 χρόνια από τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, φοιτήτριας του Παντείου, μέλους της ΚΝΕ, χτυπημένη από λεωφορείο που οδηγούσαν οι μπράβοι της εργοδοσίας.
Η Σωτηρία πλήρωσε με την ίδια της τη ζωή την αποφασιστικότητα και τον ενθουσιασμό της να φτάσουν στα χέρια των εργατών του εργοστασίου οι προκηρύξεις ενάντια στην ανεργία, τις απολύσεις και την ακρίβεια.
Σε αυτό το μόνο ελπιδοφόρο δρόμο της οργάνωσης της πάλης συνεχίζουμε και σήμερα. Όπως οι φοιτητές βρεθήκαμε πλάι στους λιμενεργάτες στο λιμάνι του Πειραιά για να εμποδίσουμε την αποστολή πολεμικού υλικού στο κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, όπως βρεθήκαμε έξω από τα σπίτια του λαού που τα πλειστηριάζουν τα κοράκια των funds.
Ιδιαίτερα μέσα σε όλες αυτές τις εξελίξεις που βιώνουμε οι φοιτητές στις ζωές μας, με την ακρίβεια στα ύψη, με τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς να συνεχίζονται και να κλιμακώνονται με την άμεση εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτούς τους ανταγωνισμούς, με το συνεχές βάθεμα της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της παιδείας, της υγείας και το χτύπημα στα δικαιώματα των νέων, με την κλιμάκωση της επίθεσης της εργοδοσίας στους εργαζομένους μέσω των προκλητικών και παραπλανητικών ισχυρισμών της υπουργού Εργασίας Ν. Κεραμέως που προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους ότι "είναι για το καλό τους" το νομοσχέδιο - για το οποίο έχει παρουσιάσει μόλις ένα προσχέδιο - που διευρύνει τη δυνατότητα εφαρμογής της 13ωρης εργασίας σε μία επιχείρηση, επιβάλλει υπερωρίες στην εκ περιτροπής εργασίας, αυξάνει το χρονικό διάστημα εφαρμογής 10ωρης - 4ήμερης εργασίας στους 12 μήνες.
Η στάση της Σωτηρίας μας εμπνέει!
Η καθημερινή μας πάλη, ο αγώνας για καθετί μικρό και μεγάλο, οι κατακτήσεις μας, αυτό είναι όπλο μας απέναντι σε όλα όσα μας συμβαίνουν και έτσι θα συνεχίσουμε!
Θυμόμαστε και τιμάμε καθημερινά τη θυσία της, δυναμώνουμε τις προσπάθειες μας για την οργάνωση της νεολαίας μέσα από τους φοιτητικούς μας συλλόγους».
Το παράδειγμα της Σωτηρίας είναι φάρος για κάθε εργαζόμενο
Στο κάλεσμά τους η Ομοσπονδία και το Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας αναφέρουν τα εξής: «Φέτος συμπληρώνονται 45 χρόνια από τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, στις 28 Ιούλη 1980, έξω από την πύλη του εργοστασίου της ΕΤΜΑ. Εκείνη την ημέρα, η Σωτηρία, φοιτήτρια της Παντείου, βρισκόταν μαζί με συντρόφους της έξω από το εργοστάσιο, μοιράζοντας προκηρύξεις και καλώντας τους εργάτες να συμμετάσχουν στην πανεργατική απεργία που είχε προκηρυχθεί για την επόμενη μέρα. Κατά τη διάρκεια αυτής της παρέμβασης, η εργοδοσία, σε μια προσπάθεια να διαλύσει τους συγκεντρωμένους και να εκφοβίσει τους εργαζόμενους, έδωσε εντολή σε οδηγό λεωφορείου να βγει με ταχύτητα από την πύλη, με αποτέλεσμα να παρασύρει και να σκοτώσει τη Σωτηρία μπροστά στα μάτια των εργατών. Η δολοφονία αυτή ανέδειξε μέχρι πού μπορούσε να φτάσει η εργοδοτική λύσσα απέναντι σε όσους αγωνίζονταν.
Η στάση και το παράδειγμα της Σωτηρίας παραμένουν ζωντανά, χρόνια μετά, ως φάρος για κάθε εργαζόμενο και νέο που παλεύει για αξιοπρέπεια και δικαιώματα. Η δολοφονία της δεν ήταν τυχαία – ήταν το αποτέλεσμα της εργοδοτικής τρομοκρατίας και της προσπάθειας να σωπάσει κάθε φωνή που διεκδικεί, που αντιστέκεται, που δεν σκύβει το κεφάλι. Όμως η Σωτηρία δεν σώπασε· έγινε σύμβολο. Και η μνήμη της συνεχίζει να εμπνέει τους αγώνες του σήμερα.
Σαράντα πέντε χρόνια μετά, τα αιτήματα για δουλειά με δικαιώματα, σταθερό ωράριο, προστασία της ζωής και της υγείας στους χώρους δουλειάς, δημόσια και δωρεάν μόρφωση παραμένουν στο προσκήνιο. Σήμερα, η κυβέρνηση επιχειρεί να φέρει νομοσχέδιο που θεσμοθετεί έως και 13 ώρες δουλειά τη μέρα, ενισχύει τη δεύτερη απασχόληση και τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου. Χιλιάδες φοιτητές απειλούνται με διαγραφές, ενώ δυναμώνει η καταστολή και η εργοδοτική αυθαιρεσία. Η εμπλοκή της χώρας σε πολεμικούς σχεδιασμούς βαθαίνει.
Τιμώντας τη Σωτηρία Βασιλακοπούλου, κρατάμε ζωντανά τα ιδανικά της. Ενισχύουμε τα σωματεία μας και διεκδικούμε συλλογικά δουλειά με δικαιώματα, σταθερό ωράριο, προστασία της ζωής και της υγείας στους χώρους δουλειάς, δημόσια και δωρεάν παιδεία. Στεκόμαστε απέναντι σε κάθε πολιτική που αφαιρεί κατακτήσεις και δικαιώματα, εντείνει την εργοδοτική αυθαιρεσία, ενισχύει την καταστολή και επιδεινώνει τους όρους ζωής της εργατικής τάξης και της νεολαίας».





Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου