Δευτέρα 28 Ιουλίου 1980.Μία ομάδα φοιτητών της ΚΝΕ μοιράζει προκηρύξεις στους εργαζόμενους της κλωστοϋφαντουργίας ΕΤΜΑ στο Βοτανικό, ενάντια στην ανεργία, τις απολύσεις και την ακρίβεια.
Στον περίβολο της ΕΤΜΑ, υπάρχουν δύο περιπολικά με άντρες του ΚΕ Αστυνομικού Τμήματος και επικεφαλής το διοικητή του Τμήματος Νίκο Χρηστάκο.
Στις 2:00μ.μ. αρχίζουν να βγαίνουν μεμονωμένοι εργάτες και να παίρνουν τις προκηρύξεις παρά τις απειλές των αστυνομικών. Οι υπόλοιποι μεταφέρονται με πούλμαν από άλλη πύλη, προκειμένου να μη φτάσουν στα χέρια τους οι προκηρύξεις. Όμως τα παράθυρα ανοίγουν και οι εργάτες τις παίρνουν.
Η αστυνομία δίνει εντολή να βγουν τα πούλμαν με ταχύτητα. Το υπ’ αριθμόν ΥΜ 1633 με οδηγό τον Μ. Χαρίτο, στρίβει με ταχύτητα και πέφτει πάνω στους συγκεντρωμένους και χτυπάει τη φοιτήτρια της Παντείου, Σωτηρία Βασιλακοπούλου.
Η Σωτηρία βρίσκεται κάτω από το πούλμαν.Παρά τις εκκλήσεις των υπολοίπων, ο οδηγός δεν σταματάει, αλλά αναπτύσσει ταχύτητα και οι πίσω ρόδες περνάνε από πάνω της.
Τα ΜΜΕ καταγράφουν την είδηση της δολοφονίας ως τροχαίο. (Καθημερινή» : «Σοβαρά επεισόδια απειλήθηκαν εξ αφορμής ενός θανατηφόρου τροχαίου»),ενώ ο εισαγγελέας Γ. Θεοφανόπουλος (που δολοφονήθηκε από την 17Νοέμβρη το 1985), άσκησε ποινική δίωξη κατά του οδηγού για το αδίκημα της «ανθρωποκτονίας από αμέλεια».
Η δολοφονία της Σωτηρίας προσφέρεται για πολιτικές αναλύσεις; Τι να γράψεις; Το αυτονόητο, ότι εργοδοσία και κράτος δολοφονούν; Το, επίσης, αυτονόητο ότι η εργατική τάξη ότι πέτυχε, το πέτυχε με σκληρούς αγώνες, οργανωμένη πάλη και θυσίες;
Είναι μικροαστικός πειρασμός να αφήσεις το θυμικό να κυριαρχήσει;
Να σταθείς μπροστά στη πύλη (όχι της ΕΤΜΑ, τη δική σου) και να αναμετρηθείς με τη Σωτηρία εντός σου. Γιατί η Σωτηρία, ανάμεσα σε τόσα άλλα -και σημαντικότερα-που συμβολίζει, είναι και τα πρώτα βήματα του κάθε ένα, σε όποιο χώρο και εάν ανήκει, στο κίνημα. Τότε, που έφηβος πίστευες ότι ναι… αυτός ο κόσμος και πρέπει και μπορεί να αλλάξει.
Τότε που η πίστη στο κόμμα, την οργάνωση, το σκοπό, την ιδέα, μπορεί να φλερτάριζε με τη μεταφυσική αλλά είχε και την ομορφιά που η μεγαλύτερη μεταφυσική από όλες, ο έρωτας, έχει.
Τότε που ο άλλος δίπλα σου ήταν σύντροφος, αδερφός στη μάχη και όχι ύποπτος φραξιονισμού, προδοσίας στον ταξικό εχθρό, ρίψασπις, μέλος ανταγωνιστικής τάσης, συνιστώσας, οργάνωσης. Τότε που το βλέμμα συναντούσε το βλέμμα του συντρόφου και δεν αναμετρούταν μαζί του.
Τότε που το όνειρο δεν το περιόριζαν ρεαλισμοί, συσχετισμοί, ισορροπίες και εκπτώσεις.
Αλλά όχι. Η ταξική πάλη δε σηκώνει τέτοιου τύπου συναισθήματα. Κι ας δονείται ακόμη η φωνή του Κατράκη. Ας μιλήσουμε πιο «πολιτικά».
Η Σωτηρία συμβολίζει και κάτι άλλο. Μια ολόκληρη γενιά πολιτικοποίησης. Τη γενιά που εντάχτηκε στην αριστερά τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Με Προμηθεική απολυτότητα. Μια γενιά που πήρε τη σκυτάλη από τη τιμημένη γενιά του ΕΑΜ και του ΔΣΕ. Μια γενιά που, με όλες τις αντιφάσεις της και τις αδυναμίες, κράτησε τη σκυτάλη στον αέρα. Μια γενιά που είδε πλήθος επωνύμων της να ενσωματώνονται, να ανακαλύπτουν την Κίρκη, πλήθος ανωνύμων να απογοητεύονται αλλά και πλήθος να συνεχίζουν πεισματικά.
Μια όμορφη γενιά. Που, όπως κάθε ομορφιά, έχει και τις γκρίζες της ζώνες.
Μια γενιά που διαπαιδαγώγησε και την επόμενη. Διαπαιδαγώγηση που πολλές φορές έγινε καθ ομοίωση. Και έτσι δε μπόρεσε, αρκετές φορές, να υπερβεί κρίσιμες αδυναμίες.
Τιμούμε τη Σωτηρία; Ναι την τιμούμε! Και όχι μόνο τη θυσία της. Τιμούμε το δρόμο που πήρε.
Και περισσότερο από ποτέ, έχουμε ανάγκη σήμερα από μια νέα γενιά κομμουνιστών με το ίδιο με της Σωτηρίας βλέμμα, που θα επαναθεμελιώσει τη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική.
Τιμούμε τη Σωτηρία; Ναι, την τιμούμε! Χωρίς να ξεχνάμε ποτέ ότι, ναι… αυτός ο κόσμος και πρέπει και μπορεί να αλλάξει. Και τότε θα είναι πάλι εδώ. Γιατί …
Να λείπεις- δεν είναι τίποτα να λείπεις.
Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει,
θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλα εκείνα που γι' αυτά έχεις λείψει,
θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλο τον κόσμο.
(Γ.Ρίτσος-Και συ να λείπεις)
Ο Φοιτητικός Σύλλογος Παντείου Πανεπιστημίου, η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας – Ιματισμού – Δέρματος Ελλάδας και το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας – Ιματισμού – Δέρματος Ν. Αττικής διοργανώνουν τη Δευτέρα 29 Ιούλη στις 7.30 μ.μ. εκδήλωση τιμής και μνήμης για τα 44 χρόνια από τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπουλου στο χώρο που δολοφονήθηκε, στο πρώην εργοστάσιο της ΕΤΜΑ (Αγίας Άννης & Ιεράς Οδού).
Στο κάλεσμα του ο Φοιτητικός Σύλλογος Παντείου σημειώνει, μεταξύ άλλων:
«Φέτος συμπληρώνονται 44 χρόνια από τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, φοιτήτριας της Παντείου, μέλους της ΚΝΕ, χτυπημένη από λεωφορείο που οδηγούσαν οι μπράβοι της εργοδοσίας.
Η Σωτηρία πλήρωσε με την ίδια της την ζωή την αποφασιστικότητα και τον ενθουσιασμό της να φτάσουν στα χέρια των εργατών του εργοστασίου οι προκηρύξεις ενάντια στην ανεργία, τις απολύσεις και την ακρίβεια, των διαδηλώσεων που προγραμματίζονταν.
Σε αυτό το μόνο ελπιδοφόρο δρόμο της οργάνωσης της πάλης συνεχίζουμε και σήμερα. Όπως οι φοιτητές βρεθήκαμε έξω από την πύλη της ΛΑΡΚΟ με τους εργάτες, όπως βρεθήκαμε έξω από τα σπίτια του λαού που τα πλειστηριάζουν τα κοράκια των funds».
«Η στάση της Σωτηρίας μας εμπνέει»
Ο φοιτητικός σύλλογος προσθέτει ακόμη πως «Ιδιαίτερα μέσα σε όλες αυτές τις εξελίξεις που ζούμε και βιώνουμε στις ζωές μας όλοι οι φοιτητές, με την ακρίβεια στα ύψη, με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς να συνεχίζονται και να κλιμακώνονται σε μια σειρά χώρες του πλανήτη και με την άμεση εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτούς τους σχεδιασμούς, με το συνεχές βάθεμα της εμπορευματοποίηση και της ιδιωτικοποίηση της παιδείας και της υγείας, το χτύπημα στα δικαιώματα των νέων, με την κλιμάκωση της επίθεσης της εργοδοσίας στους εργαζόμενους μέσω της 6ημερης εργασίας, η στάση της Σωτηρίας μας εμπνέει.
Η καθημερινή μας πάλη, ο αγώνας μας για καθετί μικρό και μεγάλο, οι κατακτήσεις μας, αυτά είναι το όπλο μας, απέναντι σε όλα όσα μας συμβαίνουν και έτσι θα συνεχίσουμε!
Θυμόμαστε και τιμάμε καθημερινά τη θυσία της, δυναμώνουμε τις προσπάθειες μας για την οργάνωση της νεολαίας μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους.»
«Κρατάμε ψηλά τη σημαία της αντίστασης»
Η Ομοσπονδία και το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας – Ιματισμού – Δέρματος από την πλευρά τους σημειώνουν:
«Τιμάμε το δρόμο του αγώνα που βάδισε η Σωτηρία, τα οράματα της. 44 χρόνια μετά η θυσία της Σωτηρίας, μας θυμίσει το χρέος μας για τη συνέχιση της πάλης, του ανυποχώρητου αγώνα. Ενάντια στην ένταση της επίθεσης της εργοδοσίας και των πολιτικών τους εκπροσώπων, απαντάμε με τη συσπείρωση μας στα σωματεία μας, για την ισχυροποίηση του εργατικού κινήματος, με οργάνωση της πάλης, διεκδικώντας την κάλυψη των συγχρόνων αναγκών μας.
Συνεχίζουμε στα βήματα της Σωτηρίας, κρατάμε ψηλά τη σημαία της αντίστασης, της ρήξης, της αντεπίθεσης ως τη τελική νίκη.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες