Αλιευτικός τουρισμός,ο ανεκμετάλλευτος πλούτος των θαλασσών μας

του Γιώργου Λούρδη*

Ένα αγροτικό προϊόν που θα μπορούσε να αποδειχτεί  χρυσορυχείο για την Χώρα μας, βγαίνει από τις θάλασσές μας και δεν χρειάζεται ‘γεωτρύπανο’, δεν είναι άλλο, από την ανάπτυξη του Αλιευτικού Τουρισμού.

Ένας στόχος, με τετρακόσια – πεντακόσια ή και περισσότερα επαγγελματικά σκάφη ψαρέματος με άδεια Αλιευτικού Τουρισμού σε κάθε περιοχή της Πατρίδας μας, ώστε πολύ σύντομα να γίνουμε (σαν Χώρα) Διεθνής Αλιευτικός Προορισμός, σήμερα δεν μοιάζει να είναι ανέφικτος. 

Άλλωστε σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα μπορούσαμε να πρωταγωνιστήσουμε έχοντας τον μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο (τουλάχιστον σε αριθμό σκαφών), την μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Μεσόγειο (διπλάσια από Ιταλία, τριπλάσια από Ισπανία) και άλλα σημαντικά πλεονεκτήματα (την παγκοσμίως γνωστή ναυτοσύνη των Ελλήνων, ήπιο κλίμα, δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς κ.α.).

Ο Αλιευτικός Τουρισμός (fishing tourism) είναι πολύ διαδεδομένος σε όλο τον κόσμο, εδώ και πολλά χρόνια  και μάλιστα λένε οι ξένοι: ‘Fishing tourism without fisherman does not exist’. 

Κάποιοι μπαίνουν στα επαγγελματικά σκάφη ψαρέματος, κάποιοι μαγειρεύουν πάνω στο σκάφος, κάποιοι διδάσκουν παραδοσιακούς τρόπους ψαρέματος, κάποιοι ψαρεύουν, γίνεται μια γιορτή. 

Συνεπώς, δικαιολογημένα, πάρα πολλοί ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο για να ζήσουν τέτοιες εμπειρίες.

Στην Ελλάδα, το νομικό πλαίσιο ολοκληρώθηκε το 2015 όποτε δόθηκαν οι πρώτες άδειες Αλιευτικού Τουρισμού. 

Σήμερα υπάρχουν περισσότερα από 50 αλιευτικά σκάφη με άδεια (ιδιαίτερα στους δημοφιλείς τουριστικά προορισμούς, Κρήτη, Σαντορίνη, Μύκονο, Σκόπελο, Νάξο, Κεφαλονιά, Σκιάθο κ.α.) και παράλληλα διοργανώνονται Ημερίδες σε κάθε περιοχή της Πατρίδας μας, ώστε να γνωρίσουν οι πάντες (Ψαράδες, άνθρωποι του Τουρισμού, Πολιτικοί, Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, ΜΜΕ κ.α.) την δύναμη αυτού του Αγροτικού Προϊόντος για την Χώρα μας, για να το αναπτύξουμε σωστά στο Εσωτερικό και ταυτόχρονα να το προβάλουμε στο Εξωτερικό (όπου προωθείται ο Τουρισμό μας αλλά και τα υπόλοιπα αγροτικά μας προϊόντα, θα πρέπει να πηγαίνει και ο Αλιευτικός Τουρισμός της Ελλάδος).

Η επίτευξη των παραπάνω στόχων, ενδεχομένως θα οδηγούσε:

⦁    Προσέλκυση πολλών επιπλέον τουριστών στην Χώρα μας.

⦁    Προώθηση και άλλων πολύ γνωστών αγροτικών προϊόντων της Χώρα μας, μαζί με τον Αλιευτικό Τουρισμό (ήδη σε πολλές περιοχές, τελειώνοντας το ψάρεμα, οι Τουρίστες παίρνουν μαζί τους παραδοσιακά προϊόντα ή τα δοκιμάζουν στο σκάφος, π.χ. λάδι, φέτα, μέλι, κρασί, ούζο κ.α.).

⦁    Εξοικείωση  των ψαράδων και των οικογενειών τους με το διαδίκτυο (υπάρχει πρόβλημα με την έλλειψη συμμετοχής και ενημέρωσης των ψαράδων π.χ. προγράμματα ΕΣΠΑ 2014 – 2020, για τις αποφάσεις για την αλιεία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κ.α.). 

Παράλληλα θα πρέπει, όχι μόνο να συζητάμε τα ελληνικά προβλήματα στην αλιεία και στην θάλασσα, αλλά και γιατί όχι, να καθορίζουμε την ευρωπαϊκή πολιτική στην αλιεία (που ούτως ή άλλως, προωθεί την ενίσχυση της μικρής αλιείας και του αύξηση του εισοδήματος των ψαράδων με αειφόρο τρόπο). 

Τέλος, έχουμε παραμονή νέων στο επάγγελμα του Ψαρά, αποσυμπίεση των ήδη μειωμένων ιχθυαποθεμάτων και ταυτόχρονα ενίσχυση του εισοδήματος των ψαράδων.

*Ο Γιώργος Λούρδης είναι συνιδρυτής της πλατοφόρμας ταξιδίων ψαρέματος www.fishingtrips.gr

από http://greenagenda.gr/