Κι εγώ που πάντα στα 'λεγα... Για δες πώς καταντήσαμε, ρε φίλε μου καμπούρη!

Κι εγώ που πάντα στα 'λεγα...

ΚΑΙ ΑΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΑ… ΠΩΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ!

Ώρες απόψε σ’ άκουγα…

Σ’ άκουγα και πως βάσταγα

ΝΑ ΛΕΣ ΟΤΙ ΔΕΝ «ΒΓΑΙΝΕΙΣ»!!

Οι γύφτοι δε σε ρήμαξαν ούτε οι μετανάστες

Οι ηγέτες σου σε πούλησαν στους αποικιοκράτες

Σε θέλουν στην καταστολή με τους απεργοσπάστες

Να κάθονται στο σβέρκο σου για πάντα οι δυνάστες!!!

Κι εγώ που πάντα στα 'λεγα...

ΚΑΙ ΑΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΑ… ΠΩΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ!

Ώρες απόψε σ’ άκουγα…

Σ’ άκουγα και πως βάσταγα

ΝΑ ΛΕΣ ΟΤΙ ΔΕΝ «ΒΓΑΙΝΕΙΣ»!!

Κι εγώ που πάντα στα 'λεγα...

Όταν θα πάψεις να πηδάς φίλε απ’ το μπαλκόνι

Και βγάλεις απ’ το Σύνταγμα την ψεύτικη αγχόνη

Το γράσο απ’ τα μάτια σου κι απ΄ το μυαλό τη σκόνη

Τότε θα δεις κατάματα αυτό που σε σκοτώνει!!!

Κι εγώ που πάντα στα 'λεγα...
(Μέχρι εδώ γράφω και …υπογράφω εγώ)

Δημήτρης Ντόκας

Για δες πώς καταντήσαμε, ρε φίλε μου καμπούρη, που κάποτε αγοράζαμε δυο φράγκα το κουλούρι. Δώσε, σου λεν συνέχεια, δώσε και ξαναδώσε το αίμα, την ανάσα σου και την Ελλάδα σώσε.
[Ε. Σπαθάρης]:
Κι εγώ που πάντα τα 'λεγα
μ' ένα δικό μου τρόπο,
κρυμμένος πίσω απ' τον μπερντέ
να κλαίω γι' αυτόν τον τόπο.
Να το πιστέψω δεν μπορώ
πώς γίναμε μπουρλότο,
κι ακόμα ν' αγωνίζομαι
"Για την Ελλάδα, ρε γαμώ το!"

[Γλυκερία]:
Στην πρώτη θέση βρίσκονται
το ψέμα κι η κομπίνα,
και τα καμένα δάση μας
η εθνική βιτρίνα.
Στις πλάτες μας ξενόφερτοι
σηκώνουνε παντιέρα,
το νέφος και το άδικο
μας πνίγουν κάθε μέρα.

[Ε. Σπαθάρης]:
Κι εγώ που πάντα τα 'λεγα...

[Γλυκερία]:
Για λίγους είναι τα πολλά
και για πολλούς τα λίγα,
το βλέπω να γυρίζουμε
στα χρόνια του κολίγα.
Αυτοί ξοδεύουν άσκοπα
κι εμείς πάντα λιτότης.
Έτσι, σου λένε, φέρεται
ο κάθε πατριώτης.

[Ε. Σπαθάρης και χορωδία]:
Κι εγώ που πάντα τα 'λεγα...
--------------------------------------------
Στίχοι: Πάνος Φαλάρας
Μουσική: Στέλιος Φωτιάδης
Πρώτη εκτέλεση: Γλυκερία & Ευγένιος Σπαθάρης

http://prototypia.blogspot.gr