«Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη»… αξιοπρέπεια

του Δημήτρη Μηλάκα

Το 1999, στο βιβλίο του «Το Λέξους και η Ελιά», ο Αμερικανός δημοσιογράφος (και ιδρυτής του περίφημου ινστιτούτου στρατηγικής πρόβλεψης stratfor) Τόμας Φρίντμαν διατύπωσε τη «Θεωρία των Χρυσών Αψίδων για την Αποτροπή Συγκρούσεων».

Υποστήριξε τότε, παροτρύνοντας και υμνώντας την παγκοσμιοποίηση/αμερικανοποίηση του κόσμου ότι ποτέ δύο χώρες που έχουν στο έδαφός τους McDonlalds (εξ ου και οι χρυσές αψίδες, που είναι το λογότυπο της εταιρείας) δεν έκαναν πόλεμο.

Έκτοτε ο εν λόγω ισχυρισμός καθ ότι έχει διαψευσθεί επανειλημμένα συμπληρώθηκε από μια κυνική αλλά ειλικρινή διαπίστωση του Αμερικανού αναλυτή: «Το αόρατο χέρι της αγοράς δεν θα λειτουργήσει ποτέ χωρίς μια κρυφή γροθιά. Η McDonald's δεν μπορεί να ανθίσει χωρίς τον McDonnell Douglas, τον σχεδιαστή του F-15. Και η κρυφή γροθιά που κρατά τον κόσμο ασφαλή για τις τεχνολογίες της Silicon Valley για να ανθίσει ονομάζεται Αμερικανικός Στρατός, Πολεμική Αεροπορία, Πολεμικό Ναυτικό και πεζοναύτες».

Πίσω λοιπόν από τους Αμερικανούς επενδυτές που υποδέχεται μετά βαΐων και κλάδων (οι ΗΠΑ είναι τιμώμενη χώρα φέτος) η ελληνική «αριστερή» κυβέρνηση στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης βρίσκεται ήδη αναπτυγμένη η «κρυφή» αμερικανική γροθιά:

• Στη Σούδα (βάση)
• Στη Σύρο (ναυπηγείο για τον 6ο στόλο)
• Στη Λάρισα (βάση drones)
• Ακτιο (AWACS)
• Αλεξανδρούπολη (τερματικός αγωγός για το αμερικάνικο φυσικό αέριο και βάση ελικοπτέρων)

Η δημιουργία / ενίσχυση των αμερικανικών στρατιωτικών προγεφυρωμάτων έτσι ώστε να λειτουργήσει το «αόρατο χέρι της αγοράς» υπέρ, προφανώς, των αμερικανικών συμφερόντων προβάλλεται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ως επιτυχία επιβράβευση και επιβεβαίωση της αμερικανικής προστασίας προς τη χώρα.

Ωστόσο, κοιτώντας τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία αυτό που βλέπει κάποιος είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη προσφέρει γη και ύδωρ (βάσεις) στην αμερικανική «κρυφή γροθιά» λαμβάνοντας σε αντάλλαγμα υποσχέσεις πακτωλού αμερικανικών επενδύσεων.

Την ίδια στιγμή που η αριστερή κυβέρνηση ζει (και πουλά) το εν λόγω παραμύθι κλιμακώνεται η σύγκρουση των ισχυρών για την επιρροή στα Δυτικά Βαλκάνια. Οι ίδιοι οι Αμερικανοί (stratfor) προβλέπουν ένταση και πιθανότητες εκρήξεων το προσεχές εξάμηνο εξ αιτίας των διευθετήσεων που ίδιοι προσπαθούν να επιβάλλουν μεταξύ (Σερβίας -Κοσσόβου και Ελλάδας- ΠΓΔΜ).

Στόχος των έντονων αμερικανικών δραστηριοτήτων στην περιοχή (δεν είναι τυχαία η επιστολή Τραμπ στον πρόεδρο της ΠΓΔΜ με την οποία επιχειρεί να τον επαναφέρει στην τάξη της Συμφωνίας των Πρεσπών) είναι ο αποκλεισμός της Ρωσίας από την περιοχή.

Εχοντας επιβιβαστεί στο αμερικανικό άρμα η κυβέρνηση της «αριστεράς» έχει τοποθετήσει τη χώρα στο επίκεντρο μιας σφοδρής (αμερικανορωσικής) αντιπαράθεσης η οποία μόλις το προηγούμενο διάστημα εκδηλώθηκε σε διπλωματικό επίπεδο, ενώ ήδη αποτιμώνται οι οικονομικές (τουρισμός, ελληνικές εξαγωγές) ζημιές.

Όλα αυτά, θα μπορούσε κάποιος (κυνικός πραγματιστής) να τα χαρακτηρίσει και να τα κρίνει ως πολιτικές επιλογές οι οποίες προέκυψαν κάτω από βασανιστικό σχεδιασμό με την εξέταση των δεδομένων και των δυνατοτήτων της χώρας.

Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο η «αριστερή» κυβέρνηση και τα εξαπτέρυγά της στα media πανηγυρίζουν για την άφιξη των αμερικανικών «lexus» στη Θεσσαλονίκη εκτός από την απώλεια κάθε είδους αξιοπρέπειας περιγράφει και κάτι ακόμη: την κυβέρνηση μιας χρεοκοπημένης χώρας «παιχνίδι» στα χέρια της αμερικανικής πρεσβείας να πανηγυρίζει σαν τα κορίτσια μιας άλλης εποχής… «κορίτσια ο στόλος».

Σημείωση: δεν είναι οι παπάδες και το φασισταριό που εκδηλώνουν την αηδία τους για τους Αμερικανούς φίλους της κυβέρνησης όπως θέλουν να μας πείσουν κάποια «έγκυρα» φερέφωνα «ενημέρωσης». Φασίστες και παπαδαριό εξ άλλου πάντα χέρι – χέρι τη βρώμικη δουλειά αναλαμβάνουν…
http://www.topontiki.gr/