Το καραβάνι και τα σκυλιά

Γράφει ο παπά Ηλίας Υφαντής

Ο πρωθυπουργός μας και άλλοι της Κυβέρνησης έδωσαν, πριν λίγο καιρό, ιδιαίτερη έμφαση στην αλληγορία του καραβανιού, που, παρότι τα σκυλιά το γαβγίζουν, εκείνο τραβάει το δρόμο του…

Και βέβαια για τον Πρωθυπουργό το καραβάνι είναι η Κυβέρνηση.

Στην οποία, όπως φαίνεται πιστεύουν, ότι όπου να ’ναι θα ξεπεράσουμε τις συμπληγάδες των τοκογλύφων, για να βγούμε στο ξέφωτο της ανάκαμψης. Και σκυλιά από το άλλο μέρος, είναι όσοι, ντόπιοι και ξένοι αμφισβητούν το έργο της Κυβέρνησης.

Και βέβαια, στην περίπτωση των αμφισβητιών δεν πρέπει να συγκαταλέγομε και τη, λεγόμενη, αντιπολίτευση. Που προεκλογικά ψήφισαν το 3ομνημόνιο και τώρα αρνούνται να συμμεριστούν τις συνέπειές του. Ισχυριζόμενοι ότι το έκαμαν, από φόβο μήπως φύγει η Ελλάδα από την αγχόνη του ευρώ και της ευρωζώνης. Ενώ τώρα σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να συμμεριστούν τους επαχθέστατους νόμους, που συνεπάγεται η εφαρμογή του. Τόση ουρανομήκης και αβυθομέτρητη υποκρισία!

Και βέβαια προσποιούνται ότι έχουν καταλάβει τα λάθη τους και παριστάνουν τους μετανοημένους. Γι’ αυτό άλλωστε άλλαξαν και ηγεσίες. Που μπορεί να είναι «μία από τα ίδια», ίσως και τρισχειρότερες! Γεγονός που σημαίνει ότι, για μια ακόμη φορά ποντάρουν στην αφέλεια του χιλιοπροδομένου λαού. Πιστεύοντας ότι, με τις οβίδιες μεταμορφώσεις τους θα ξαναφέρουν το λαό στα σαγόνια της Σκύλλας και της Χάρυβδης του τέως δικομματισμού!

Ας επιτρέψει όμως σε μας ο Πρωθυπουργός να πούμε πως ο λαός, που ζούμε ανάμεσά του, έπαψε να παραπλανιέται από αυτή ή εκείνη την προβιά, που φοράει κάθε φορά η ύαινα της εναλλασσόμενης απάτης. Και ακούει «ως φωνή υδάτων πολλών» ( Αποκάλυψη:14,2)τη φωνή της πραγματικότητας, που του δείχνει ότι η αλληγορία του καραβανιού και των σκυλιών έχει πολύ διαφορετικές παραμέτρους.

Γιατί το καραβάνι, που προχωρεί δεν είναι το καραβάνι της Κυβέρνησης, αλλά το καραβάνι της καταστροφής, που έχει χαλκεύσει σε βάρος μας η μαφία των τοκογλύφων και των λοιπών Ευρωπαίων και υπερατλαντικών μαφιόζων. Και ότι η Κυβέρνηση και ο λαός είμαστε σαν τα σκυλιά, που-«κώνωψ εις κέρας βοός»-μάταια αλυχτούμε.

Και βέβαια δεν τίθεται θέμα για τους προηγούμενους φωστήρες και σωτήρες. Οι οποίοι με περισσή δουλοπρέπεια έσπευδαν να ανταποκριθούν στα δολοφονικά κελεύσματα των τοκογλύφων. Αλλά τίθεται θέμα για την τωρινή Κυβέρνηση.

Η οποία πραγματικά ενσάρκωνε την ελπίδα του λαού για την έξοδο απ’ τον εφιαλτικό κλοιό τον οποίο μας έχουν επιβάλει. Που σημαίνει ότι, όταν υποχρεώθηκε, να παραδοθεί άνευ όρων, δεν γκρέμισε απλά τα όνειρα του λαού, αλλά και το έσχατο ψυχολογικό ανάχωμα, που του είχε απομείνει, την ελπίδα.

Και μπαίνει το ερώτημα: Πώς μπόρεσε η Κυβέρνηση να φτάσει στο ίδιο με τους προηγούμενους αποτέλεσμα; Και μάλιστα γκρεμίζοντάς το λαό απ’ τα μεσούρανα στα τάρταρα. Βέβαια ο φαινομενικός αντίλογος είναι ότι ο λαός και με τις τελευταίες εκλογές έδωσε και πάλι την εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλά, όπως είναι ευνόητο, ο λαός δεν μπορούσε να ξέρει τις θανάσιμες παγίδες, που έκρυβε το 3ο μνημόνιο. Ούτε είχε κατά που αλλού να στραφεί. Δεδομένου ότι οι πληγές του απ’ τους προηγούμενους ήταν πρόσφατες και η αναξιοπιστία τους χιλιοδοκισμασμένη.

Αλλά να που τώρα προβάλλει μπροστά στα μάτια όλων σε όλη της την έκταση η σκληρή πραγματικότητα. Έτσι ώστε η οποιαδήποτε αισιοδοξία να φαίνεται δονκιχωτισμός και ουτοπία. Πολύ δε περισσότερο, επειδή καθίσταται πρόδηλο ότι οι τοκογλύφοι δεν διανοούνται κανενός είδους λύση.

Και ότι ΔΝΤ και ΕΕ «μας παίζουν» απροκάλυπτα «τον παπά». Εναλλάσσοντας κάθε φορά τους ρόλους του καλού και του κακού μπάτσου. Έτσι ώστε, όταν φαίνεται ότι ο ένας πηγαίνει να συμφωνήσει ο άλλος να κόβει τις γέφυρες. Προβάλλοντας απαιτήσεις, οι οποίες εκ των πραγμάτων είναι απραγματοποίητες. Πράγμα που ήταν καταφανές ευθύς εξαρχής, αφότου μας εγκλώβισαν στο κρεματόριο της μνημονιακής περιπέτειας.

Γιατί αυτό, που τους ενδιαφέρει δεν είναι η αγχόνη του κάλπικου χρέους, που μας φόρεσαν, για να μας εκβιάζουν αλλά η ολοφάνερη πρόθεσή τους να μας εξοντώσουν. Που σημαίνει ότι το να επιμένουμε εμείς προς αυτή την κατεύθυνση είναι τραγική αυταπάτη.

Και είναι απορίας άξιο πώς, σε αντίθεση με το λαό, αυτό δεν το βλέπει ο Πρωθυπουργός. Όταν είναι ολοφάνερο ότι τόσο η Ευρώπη, όσο και γενικότερα η Δύση είναι σαφέστατα εχθρικοί απέναντί μας. Και μάλιστα αποβλέπουν στην ολοσχερή εξόντωσή μας.

Γεγονός που αποδεικνύεται μυριοτρόπως. Με πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον ΦΠΑ σε βάρος των νησιών μας όσο και το ασφαλιστικό και φορολογικό νομοσχέδιο σε βάρος των αγροτών, των κτηνοτρόφων και των ψαράδων μας . Γεγονός που προστίθεται σε όλη την προ πολλού κλιμακούμενη υπονόμευση κάθε είδους δυνατότητας για επιβίωση.

Είναι, συνεπώς, άμεση ανάγκη να ξεφύγουμε απ’ τις οποιεσδήποτε αυταπάτες μας και να ιδούμε κατάματα την πραγματικότητα. Γιατί το καραβάνι του ναζιστικού και σιωνιστικού Αρμαγεδδόνα συνεχίζει ακάθεκτο την ολέθρια για μας πορεία του.

Γεγονός που σημαίνει ότι κινδυνεύουμε να επιβεβαιώσουμε τον κακοηθέστατο χαρακτηρισμό του θρασύτατου Σόιμπλε, ως ηλιθίων. Και βέβαια, όχι γιατί δεν εφαρμόζουμε τα κανιβαλικά μέτρα, που μας έχουν επιβάλλει, αλλά γιατί πιστεύουμε ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε τα εκ προϋποθέσεως ανεφάρμοστα. Καταδικασμένοι, μέχρι της πλήρους εξουθενώσεώς μας στο μάταιο μαρτύριο το Σισύφου.

Και μάλιστα με την επαπειλούμενη επιστροφή στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη του τέως δικομματισμού υπό την αιγίδα του νεοφιλελεύθερου γιου του αρχιαποστάτη του 1965. Που άνοιξε το δρόμο για την «εθνοσωτήρια» Χούντα και το διαμελισμό της Κύπρου…

https://papailiasyfantis.wordpress.com/