Θέμα χρόνου και οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων
Γράφουν:Κατερίνα Γκαράνη - Μαρία Τσολακίδη
Προκαλεί έκπληξη η μεγάλη δημοσιότητα που πήρε το θέμα των συντάξεων τα τελευταία 24ωρα. Το ότι οι συντάξεις θα ξεκινούν από τα 250 ευρώ και θα ανέρχονται με ταβάνι τα 600 είναι ένα μέτρο που έχει συμφωνηθεί από την εποχή του Μνημονίου 1.
Αυτό όμως που δεν προκαλεί έκπληξη είναι ο λόγος που το έκαναν πρώτο θέμα τώρα και όχι όταν επί 5 χρόνια κλωθογύριζε μέσα στα χαρτιά όλων των βουλευτών και ήταν γνωστό τοις πάσι ότι οι συντάξεις στην Ελλάδα θα είναι ανάλογες του δείκτη φτώχειας της χώρας.
Έτυχε στον κ. Κατρούγκαλο και στην Επιτροπή Σοφών να γίνουν ο εύκολος στόχος για το θέμα των περικοπών, αλλά τα πρόσωπα αυτή την στιγμή για το συγκεκριμένο θέμα είναι εντελώς άσχετα διότι με την ψήφιση των προαπαιτούμενων από τους 222 βουλευτές της τελευταίας Βουλής είναι σίγουρο ότι οι συντάξεις θα πληγούν καίρια για να μπορούν να φτάσουν στο επίπεδο που έχει συμφωνηθεί με τους δανειστές για το 2020.
Αυτοί που πρέπει να δώσουν εξηγήσεις για αυτό που έρχεται στις συντάξεις είναι οι αρχηγοί των κομμάτων που έδωσαν λευκή επιταγή στον κ. Τσίπρα να κλείσει συμφωνία. Στα χαρτιά που υπέγραψε ο κ. Τσίπρας, και μετέπειτα ήρθαν στην Βουλή για ψήφιση, υπήρχε ο όρος ότι πρέπει να εξοικονομηθούν τουλάχιστον 1,8 δις από ασφαλιστικό αρχής γενομένης το 2016.
Τα σχέδια των δανειστών
Το πρώτο σχέδιο των δανειστών, που ακολουθεί αυτή την στιγμή η Επιτροπή Σοφών και ο κ. Κατρούγκαλος, είναι η αύξηση ασφαλιστικών εισφορών όλων των ταμείων για να κλείσει η απαίτηση του 1,8 δις ευρώ των προαπαιτούμενων από το ασφαλιστικό.
Όταν συμβεί αυτό σημαίνει ότι όλα τα ταμεία τα οποία ενοποιούνται με το ΙΚΑ θα πρέπει να ζητήσουν από τους ασφαλισμένους πραγματικό αίμα για να μπορέσουν να καλύψουν τις συντάξεις από την στιγμή που είναι σε ισχύ η μηδενική ρήτρα, δηλαδή το δημόσιο απαγορεύεται βάση Μνημονίου να χρηματοδοτεί τα ασφαλιστικά ταμεία ακόμα κι αν αυτά καταρρεύσουν. Πρέπει δηλαδή, να αποφασίσει η επόμενη κυβέρνηση ποιος θα πληρώσει πρώτος την νύφη: Οι συνταξιούχοι ή οι εν ενεργεία ασφαλισμένοι;
Το σίγουρο είναι ότι θα βληθούν συγκεκριμένα ταμεία τα οποία έχουν χαμηλές εισφορές και έχουν την ίδια φαρμακευτική και νοσηλευτική κάλυψη που έχουν τα υπόλοιπα. Η καμπάνα χτυπάει πρώτα απ' όλους για τους αγρότες. Όμως οι 300,000 ασφαλισμένοι αγρότες που μετά τα φορολογικά μέτρα που έρχονται θα πέσουν στο μισό (οι εισφορές τους μηνιαίως θα είναι ανάλογες του ΙΚΑ και η φορολογία ανάλογη του ελεύθερου επαγγελματία), είναι μικρός αριθμός για να καλύψουν τις ανάγκες του 1,8 δις το οποίο αφορά μόνο το 2016, διότι μέχρι το 2018 που λήγει το Μνημόνιο 3 το νούμερο τουλάχιστον θα τριπλασιαστεί.
Το καμπανάκι το χτύπησε η Τρόικα που ανέφερε ότι τον Νοέμβριο θα ζητηθούν επιπλέον 4 δις ευρώ μέσω μέτρων.
Έτσι, έρχεται το δεύτερο σχέδιο των δανειστών. Αφού πρώτα ανεβάσουν τις ασφαλιστικές εισφορές, κόψουν το ΕΚΑΣ (πρώτα για τους 20,000 δικαιούχους και μετά από το 2016 για όλους), ψαλιδίσουν τις συντάξεις για εισφορά Υγείας, ενοποιήσουν όλα τα ταμεία σε ένα κόβοντας όλες τις επικουρικές θα έρθει και το μέτρο που προεκλογικά γίνεται τόσος ντόρος, διότι είναι μεγάλη αλήθεια ότι οι συνταξιούχοι στην Ελλάδα αποτελούν σχεδόν το 1/4 του πληθυσμού την στιγμή που τουλάχιστον το 1/3 του πληθυσμού είναι άνεργοι ή δεν μπορούν να καλύψουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές.
Ισοσκέλιση με το επίδομα φτώχειας
Οι ηγέτες που ζητούν την ψήφο γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι συντάξεις των Ελλήνων δεν μπορούν να υπερβαίνουν το τριπλάσιο του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος που μηνιαίως ανέρχεται στα 225 ευρώ.
Ξέρουν επίσης, ότι η Ελλάδα όσο είναι στο ευρώ που σημαίνει αναγκαστικά Μνημόνιο δεν θα μπορεί να δίνει μηνιαίως 2,345 δις το μήνα για τους 2,658,000 συνταξιούχους Έλληνες (σ.σ στοιχεία πληρωμών συντάξεων "Ήλιος") από τους οποίους οι μισοί λαμβάνουν δύο συντάξεις, 344,000 συνταξιούχοι λαμβάνουν τρεις συντάξεις ενώ το 51% των συνταξιούχων είναι ηλικίας 56-66 ετών. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο μόνο το 18% των συνταξιούχων είναι ηλικίας πάνω των 66 ετών.
Όσον αφορά το ποσό, ο μέσος όρος συντάξεων είναι τα 1.065 ευρώ το μήνα δηλαδή το τετραπλάσιο του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος και το διπλάσιο του κατώτατου μισθού, ο οποίος άμεσα πέφτει στα 427 ευρώ (σ.σ ο μισθός των 5μηνων κοινωφελούς εργασίας σε δημόσιες υπηρεσίες και ΟΤΑ με ευρωπαϊκά κονδύλια).
Τα νούμερα λοιπόν, δεν βγαίνουν αλλά ούτε πριν έβγαιναν. Υπήρχε όμως ένας κύριος λόγος που οι δανειστές δεν έκαναν άκρως απαιτητικό το τσεκούρεμα των συντάξεων από το πρώτο Μνημόνιο. Ο λόγος ήταν ότι η Ελλάδα ήταν σε κατάσταση οικονομικής διαπραγμάτευσης με τους δανειστές οι οποίοι ήταν το ΔΝΤ και τα "κοράκια" που κρατούσαν στα χέρια τους τα ελληνικά ομόλογα.
Οι δανειστές χρειαζόταν πολιτική πανευρωπαϊκή λύση, την οποία την έδωσε η κυβέρνηση Τσίπρα και συμφώνησαν με αυτή οι αρχηγοί των ελληνικών φιλοευρωπαϊκών κομμάτων. Από την στιγμή που το δάνειο έρχεται από τον ESM (δηλαδή από τα ταμεία όλων των χωρών της Ε.Ε) δεν χρειάζονται πλέον την ψήφο των συνταξιούχων που θα έφερνε πλειοψηφική κυβέρνηση για να μπορούν να κάνουν μέσω αυτής την άλωση της χώρας.
Δεν γίνεται η Σλοβακία να σε δανείζει για συντάξεις άνω των 700 ευρώ όταν οι Σλοβάκοι συνταξιούχοι παίρνουν 317 ευρώ. Η Ελλάδα έχει να δώσει λόγο πλέον στην δημοκρατία της Ε.Ε και όχι να σύρει το ΔΝΤ, τις Τράπεζες και τα funds στα διεθνή δικαστήρια για επιβολή χρέους και καταστροφή της εθνικής οικονομίας.
Η Ελλάδα κοστίζει όσο δύο χρόνια συντάξεων
Τους συνταξιούχους δεν τους χρειάζονται πλέον έτσι ώστε να υπάρχει η αφορμή των Μνημονίων με το ερώτημα όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων "πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις". Όσο υπήρχε οικονομική κρίση (όχι ανθρωπιστική που επέμενε ο Σύριζα για να δοθεί πολιτική λύση από την Γερμανία) και δεν είχαν υπογράψει συμφωνία 32,5 χρόνων επιτήρησης από τον ESM, τους συνταξιούχους τούς χρειαζόταν για να μπορούν να δανείζονται με αφορμή την πληρωμή των συντάξεών τους και να αρπάζουν την ψήφο τους.
Τα πράγματα όμως έχουν αλλάξει οριστικά και δεν είναι δυνατόν να έχει μπει ενέχυρο στο Ταμείο Δημόσιας Περιουσίας και Αξιοποίησης όλη η δημόσια περιουσία της χώρας, την οποία ο κ. Σόιμπλε την κοστολόγησε σε μόλις 50 δις. Δηλαδή έδωσαν όλη την Ελλάδα για να πληρωθούν οι συντάξεις 21 μηνών!
Έρχεται κι άλλη έκπληξη
Όταν τελειώσουν και με τους συνταξιούχους που δεν έχουν ισχυρές συντεχνίες για να αντιδράσουν, θα έρθει η σειρά των δημοσίων υπάλληλων διότι το 1,2 δις που χρειάζεται το κράτος κάθε μήνα για τις πληρωμές για τους 668,000 (σκληρός πυρήνας δημοσίου) είναι τεράστιο βάρος από την στιγμή που δεν χρειάζεται και η δική τους ψήφο πια για να υπάρχει η αφορμή των αναγκαστικών δανειοδοτήσεων. Δεν χρειάζονται ούτε αυτοί για να αναφωνούν στην Βουλή οι ηγέτες και βουλευτές "πώς θα πληρωθούν οι μισθοί".
Άλλωστε δεν υπάρχει άλλη δημόσια περιουσία να πουληθεί αλλά ούτε φως στο τούνελ για λάδωμα της κρατικής μηχανής από την πραγματική οικονομία (γεωργία, κτηνοτροφία, βιοτεχνία, ελεύθερο επάγγελμα, βιομηχανία) για να μπορεί να σηκωθεί το βάρος μισθών και συντάξεων σε μια χώρα που οι κυβερνήσεις της κατάφεραν να την υποβιβάσουν σε χώρα υπανάπτυκτη με ανθρωπιστική κρίση. Δυστυχώς η νοοτροπία ότι η Δημοκρατία είναι αλληλένδετη με τον μισθολογικό πίνακα έφερε το αποτέλεσμα ο μισθός να κρίνει την Δημοκρατία.
Τέλος, όσο υπήρχε, ακόμα και η λαβωμένη αλλά παραγωγική οικονομία της Ελλάδας, οι δανειστές δεν μπορούσαν να κάνουν νόμους του κράτους τέτοιες απάνθρωπες απαιτήσεις. Από την στιγμή όμως που το Κράτος δεν αυτοχρηματοδοτείται από τους φόρους παραγωγής τότε δεν μπορεί να πληρώνει μισθούς και συντάξεις για πολίτες που δεν παράγουν, ακόμα κι αν χιλιάδες από αυτούς σε όλο τους τον εργασιακό βίο δούλεψαν τόσο, όσο ολόκληρος ο πληθυσμός της "φίλης" Γερμανίας.
Στον τοίχο
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου