Το σήμα κατατεθέν αυτής εδώ της σελίδας,καθότι εραστές του ραδιοφώνου παιδιόθεν!
Ισως να φταίει που κείνη την εποχή δεν υπήρχε τηλεόραση.....
Ας όψεται ο Παναθηναϊκός και η πορεία του προς το Γουέμπλεϊ το 1970-71,οπότε κι άρχισαν να εμφανίζονται οι ασπρόμαυρες τηλεοράσεις στα κεντρικά μαγαζιά της πόλης του Αγρινίου και σε ελάχιστα σπίτια!
Το καναρινάκι μας,σήμα του γράφοντος (εμού του ιδίου δηλαδή),έχει τη δικιά του ιστορία!Αξέχαστο φιλαράκι.
Αυτά είναι τα δύο σήματα-σημαίες αυτής εδώ της σελίδας.
Ηταν μεσάνυχτα Κυριακής,19 Ιουλίου του 2009,όταν σαλπάραμε με το ΖΕΙΔΩΡΟΝ για... την Ιθάκη.
Ο υποφαινόμενος,μέχρι τότε "περιπατητής",αναγνώστης,σχολιογράφος κι αρθρογράφος σε φιλικά blogs απέκτησε αυτή εδώ τη διαδικτυακή γωνία.
Δειλά,δειλά στην αρχή και πολύ δυνατά στη συνέχεια "σκοτώσαμε" ώρες ατελείωτες χτυπώντας τα πλήκτρα του laptop μας!
Από την πρώτη μας ανάρτηση μέχρι σήμερα μεσολάβησαν 2190 ημέρες και 25603 αναρτήσεις με διάφορα θέματα,εκ των οποίων πάρα πολλές αναδημοσιεύθηκαν σε άλλα blogs,φίλων και μη.
Δεν ξέρουμε αν αυτά τα 6 χρόνια προσφέραμε ο,τιδήποτε σε οποιονδήποτε με τις 25.603 αναρτήσεις μας!Βλέποντας όμως την καθημερινή σας παρουσία εδώ (πάνω από 100 χιλιάδες κάθε μήνα λένε τα στατιστικά της google) πιστεύουμε ότι αξίζει τον κόπο.
Το σπουδαιότερο όμως σ' αυτό το ταξίδι είναι ότι γνωρίσαμε πάρα πολλούς ανθρώπους,κάποιους μάλιστα κι από κοντά,που διάλεξαν κι αυτοί το χώρο του διαδικτύου για να εκφραστούν.
Ολοι τους εξαιρετικοί,με τις δικές του ανησυχίες ο καθένας,ταξιδεύουμε στον ίδιο διαδικτυακό ωκεανό ανταλλάσσοντας σήματα-ιδέες-απόψεις.
Δεκάδες ώρες θυσία στο βωμό της ουτοπίας;
Οχι δεν το νομίζουμε!
Ολοι κάτι έχουμε να πούμε,να προτείνουμε,να σχολιάσουμε ακόμα και να γκρινιάξουμε.Κοινός παρανομαστής όλων η πίστη κι ο σεβασμός στη ζωή και στους ανθρώπους,στις αξίες και στα ιδανικά.
Σίγουρα κανείς μας δεν τρέφει αυταπάτες ότι μπορεί ν' αλλάξει τον κόσμο!
Ομως αυτό που σκεφτόμαστε,αυτό που μας εκνευρίζει,το στραβό που πάνε να μας περάσουν για ίσιο το καυτηριάζουμε ακαριαία και το 'χουν καταλάβει,άσχετα αν το μαχαίρι και το πεπόνι το κρατάνε οι ίδιοι.
Αλλωστε δεν βγήκαμε στο "πέλαγο" για υλικές απολαβές,αυτό το κάνουν με επιτυχία μάλιστα οι επαγγελματίες της μπλογκόσφαιρας.
Προσωπικά μας αρέσει η ιδέα ενός ανεξάρτητου δικτύου ραδιοφωνίας,τηλεοράσεως και τύπου.Επειδή όμως δεν υπάρχουν τα μπικικίνια μας φτάνει και μας περισσεύει ο αέρας του διαδικτύου!
Κλείσαμε έξι χρόνια λοιπόν στον ωκεανό κι ακόμα ταξιδεύουμε,σε χαλεπούς καιρούς με φάρο την ελπίδα,που κάποιοι τώρα τελευταία μιμούμενοι τους προηγούμενους την μετέτρεψαν σε λεπίδα!
Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς,που καθημερινά επισκέπτεστε αυτόν εδώ το χώρο και στους καλούς φίλους συνμπλόγκερς που μας στέλνουν θέματά τους,αλλά και αναδημοσιεύουν δικά μας.
Κι αν ο προορισμός μας είναι η Ιθάκη,εκείνο που αξίζει πιότερο είναι το ταξίδι,όπως λέει κι ο αγαπημένος μας ποιητής Κώστας Καβάφης:
Η Ιθάκη σ' έδωσε το ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Αλλο δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Ετσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες oi Ιθάκες τι σημαίνουν.
Ισως να φταίει που κείνη την εποχή δεν υπήρχε τηλεόραση.....
Ας όψεται ο Παναθηναϊκός και η πορεία του προς το Γουέμπλεϊ το 1970-71,οπότε κι άρχισαν να εμφανίζονται οι ασπρόμαυρες τηλεοράσεις στα κεντρικά μαγαζιά της πόλης του Αγρινίου και σε ελάχιστα σπίτια!
Το καναρινάκι μας,σήμα του γράφοντος (εμού του ιδίου δηλαδή),έχει τη δικιά του ιστορία!Αξέχαστο φιλαράκι.
Αυτά είναι τα δύο σήματα-σημαίες αυτής εδώ της σελίδας.
Ηταν μεσάνυχτα Κυριακής,19 Ιουλίου του 2009,όταν σαλπάραμε με το ΖΕΙΔΩΡΟΝ για... την Ιθάκη.
Ο υποφαινόμενος,μέχρι τότε "περιπατητής",αναγνώστης,σχολιογράφος κι αρθρογράφος σε φιλικά blogs απέκτησε αυτή εδώ τη διαδικτυακή γωνία.
Δειλά,δειλά στην αρχή και πολύ δυνατά στη συνέχεια "σκοτώσαμε" ώρες ατελείωτες χτυπώντας τα πλήκτρα του laptop μας!
Από την πρώτη μας ανάρτηση μέχρι σήμερα μεσολάβησαν 2190 ημέρες και 25603 αναρτήσεις με διάφορα θέματα,εκ των οποίων πάρα πολλές αναδημοσιεύθηκαν σε άλλα blogs,φίλων και μη.
Το σπουδαιότερο όμως σ' αυτό το ταξίδι είναι ότι γνωρίσαμε πάρα πολλούς ανθρώπους,κάποιους μάλιστα κι από κοντά,που διάλεξαν κι αυτοί το χώρο του διαδικτύου για να εκφραστούν.
Ολοι τους εξαιρετικοί,με τις δικές του ανησυχίες ο καθένας,ταξιδεύουμε στον ίδιο διαδικτυακό ωκεανό ανταλλάσσοντας σήματα-ιδέες-απόψεις.
Δεκάδες ώρες θυσία στο βωμό της ουτοπίας;
Οχι δεν το νομίζουμε!
Ολοι κάτι έχουμε να πούμε,να προτείνουμε,να σχολιάσουμε ακόμα και να γκρινιάξουμε.Κοινός παρανομαστής όλων η πίστη κι ο σεβασμός στη ζωή και στους ανθρώπους,στις αξίες και στα ιδανικά.
Σίγουρα κανείς μας δεν τρέφει αυταπάτες ότι μπορεί ν' αλλάξει τον κόσμο!
Ομως αυτό που σκεφτόμαστε,αυτό που μας εκνευρίζει,το στραβό που πάνε να μας περάσουν για ίσιο το καυτηριάζουμε ακαριαία και το 'χουν καταλάβει,άσχετα αν το μαχαίρι και το πεπόνι το κρατάνε οι ίδιοι.
Αλλωστε δεν βγήκαμε στο "πέλαγο" για υλικές απολαβές,αυτό το κάνουν με επιτυχία μάλιστα οι επαγγελματίες της μπλογκόσφαιρας.
Προσωπικά μας αρέσει η ιδέα ενός ανεξάρτητου δικτύου ραδιοφωνίας,τηλεοράσεως και τύπου.Επειδή όμως δεν υπάρχουν τα μπικικίνια μας φτάνει και μας περισσεύει ο αέρας του διαδικτύου!
Κλείσαμε έξι χρόνια λοιπόν στον ωκεανό κι ακόμα ταξιδεύουμε,σε χαλεπούς καιρούς με φάρο την ελπίδα,που κάποιοι τώρα τελευταία μιμούμενοι τους προηγούμενους την μετέτρεψαν σε λεπίδα!
Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς,που καθημερινά επισκέπτεστε αυτόν εδώ το χώρο και στους καλούς φίλους συνμπλόγκερς που μας στέλνουν θέματά τους,αλλά και αναδημοσιεύουν δικά μας.
Κι αν ο προορισμός μας είναι η Ιθάκη,εκείνο που αξίζει πιότερο είναι το ταξίδι,όπως λέει κι ο αγαπημένος μας ποιητής Κώστας Καβάφης:
Η Ιθάκη σ' έδωσε το ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Αλλο δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Ετσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες oi Ιθάκες τι σημαίνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου