Άναυδη παρακολουθεί η κοινή γνώμη τις τελευταίες μέρες όσα διαδραματίζονται στο σκοτεινό χώρο του Ελληνικού ποδοσφαίρου με τη δολοφονική επίθεση εναντίον διαιτητή, τις βαρύτατες αλληλοκατηγορίες δυο προέδρων με ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα στον ίδιο εκτός ποδοσφαίρου χώρο, τις εισαγγελικές κλήσεις, την έρευνα που δεν λέει να τελειώσει για τα στημένα παιχνίδια, το πρωτάθλημα να δυναμιτίζεται με μη ορισμό διαιτητών χωρίς να είναι ορατές οι προϋποθέσεις επανέναρξης ορισμού διαιτητών.
Προέδρους της ΕΠΟ να καλούνται ως ύποπτοι, τα πακιστανικά κινητά, τις πλαστές φορολογικές ενημερότητες, φούρνο διαιτητή να ανατινάζεται, κατάστημα ελαστικών διαιτητή να βανδαλίζεται, τις «αδικαιολόγητα» επαναλαμβανόμενες προβληματικές διαιτησίες για τις οποίες γελάει όλη η Ελλάδα, το Προεδρείο της Super League να παραιτείται σε δόσεις και μέσα σ” αυτό το ειδυλλιακό περιβάλλον την Εθνική Ελλάδας να χάνει απ” οποιονδήποτε αντίπαλο, γκρεμίζοντας σε τρεις μήνες ότι έχτιζε για δέκα χρόνια.
Ποιος λείπει απ” αυτό το σκηνικό; Το Υπουργείο Αθλητισμού λάμπει με την αμήχανη απουσία του, αποδεικνύοντας ότι η χώρα και σ” αυτό τον τομέα είναι ακυβέρνητο καράβι, που πάει όπου το πάνε τα κύματα. Τη λύση ως φαίνεται ενδεχομένως θα τη δώσουν κάποτε τα δικαστήρια, μετά από μακρόχρονους δικαστικούς αγώνες, που τουλάχιστον δεν θα μας αφήσουν να πλήξουμε. Αλλά σε ποια ευνομούμενη πολιτεία περιμένουν οι πολίτες τη λύση να έρθει κάποτε και μόνο απ” τα δικαστήρια; Μήπως μας μεταφέρουν σε εποχές όπου πρέπει να αρχίσουμε να ψάχνουμε για κανένα σερίφη; Ή μήπως βλέπουμε έναν εφιάλτη και ξαναζούμε μέρες του ’65, ψάχνοντας τους 180 όπως τότε έψαχναν βουλευτές-δεκανίκια;
Μια απ” τα ίδια φαίνεται ότι πάει να δημιουργηθεί και στην ηλεκτρική ενέργεια, όπου η αποτυχημένη πολιτική των τελευταίων δεκαπέντε ετών έχει οδηγήσει σε φαιδρές καταστάσεις. Βλέπουμε σήμερα σε δημοσίευμα του energypress να αναφέρεται ότι «Στα χέρια της κυβέρνησης βρίσκεται, σύμφωνα με πληροφορίες, το συνολικό πακέτο που αποτελεί το σχέδιο για τις δημοπρασίες ρεύματος τύπου NOME, ως αποτέλεσμα της διαδικασίας που ξεκίνησε με τις δύο διαδοχικές διαβουλεύσεις της ΡΑΕ. Σύμφωνα με πληροφορίες, η αρχική τιμή αναφοράς ορίζεται στα επίπεδα των 35–38 €/MWh καθαρά, χωρίς δηλαδή τις διάφορες χρεώσεις που ακολουθούν.«
Η αγορά είναι απελευθερωμένη, αλλά η τιμή θα καθορίζεται διοικητικά από τη ΡΑΕ και το ΥΠΕΚΑ, αγνοώντας τα ελεγμένα από ορκωτούς λογιστές στοιχεία των ισολογισμών της ΔΕΗ, για το κόστος της λιγνιτικής παραγωγής; Οποιαδήποτε απόπειρα προσδιορισμού τιμής εκκίνησης κάτω του κόστους παραγωγής συν ένα εύλογο περιθώριο απόδοσης κεφαλαίου θα σημαίνει μεταφορά πλούτου από τους μετόχους της κατά τα λοιπά εισηγμένης στο Χρηματιστήριο ΔΕΗ προς τους μετόχους όσων καρπωθούν έσοδα απ” τις δημοπρασίες τύπου ΝΟΜΕ. Είναι βέβαιο ότι οποιαδήποτε τέτοια εξέλιξη θα οδηγήσει σε δικαστικές προσφυγές και καθορισμούς προσωρινών τιμών μονάδας από τα δικαστήρια, με βάση τις προτάσεις των διαδίκων. Καταπληκτικό success story, που θα επιβεβαιώνει άλλη μια φορά την πλήρη αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής.
Όλα ξεκινούν απ” τις περίφημες «εγγυημένες» αποδόσεις, που θέλει η ΡΑΕ για τα ιδιωτικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής. Ιδιωτικά εργοστάσια που έγιναν με συγκεκριμένο καύσιμο, για να καλύψουν ανάγκες σε συγκεκριμένο τμήμα της ηλεκτροπαραγωγής, αλλά που στην πορεία άνοιξε την όρεξη κάποιων να κερδοσκοπούν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Η βαθιά λαθεμένη αυτή πολιτική έχει προκαλέσει τη δημόσια αντίδραση ακόμα και των στελεχών που διόρισαν οι τελευταίες κυβερνήσεις στη ΔΕΗ και τον ΟΤΕ, των Αθανασόπουλου και Βουρλούμη.
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι τιμές στον τελικό καταναλωτή θα πέσουν αν ανάμεσα στη ΔΕΗ και στον τελικό καταναλωτή παρεμβληθεί κι ένας μεσάζοντας, ένας αεριτζής, που θα βγάζει τη δική του προμήθεια μεταπουλώντας ενέργεια που άλλος παράγει κι άλλος καταναλώνει; Έλεος πια! Από πότε οι μεσάζοντες ρίχνουν τις τιμές; Δημοπρασίες τύπου ΝΟΜΕ έχουν νόημα μόνο για απευθείας πρόσβαση του τελικού καταναλωτή στο διατιθέμενο προϊόν, χωρίς αεριτζήδες.
Αλλά δεν θα χρειαζόμασταν ποτέ τέτοιες δημοπρασίες αν είχαμε μια σοβαρή ενεργειακή πολιτική, που να καταλαβαίνει τα βασικά της ηλεκτροπαραγωγής: η ηλεκτρική ενέργεια δεν αποθηκεύεται με οικονομικά αποδεκτό τρόπο, η παραγωγή πρέπει να καλύπτει τη ζήτηση και δεν γίνεται να δουλεύουν όλα τα εργοστάσια ταυτόχρονα, πρώτα θα δουλεύουν τα πιο φθηνά και τελευταία θα δουλεύουν τα πιο ακριβά. Η λιγνιτική παραγωγή είναι πιο φθηνή απ” την παραγωγή με φυσικό αέριο κι αυτή πρέπει να δουλεύει πρώτη, βρέξει-χιονίσει. Και πρέπει να ψάξεις τρόπους για να κάνεις το φθηνό ακόμα πιο φθηνό, να οργανώσεις τη φθηνή λιγνιτική παραγωγή, όχι να ψάχνεις πώς να τη διαλύσεις.
Αυτό γίνεται σε όλες τις αγορές που λειτουργούν ελεύθερα και τα πιο ακριβά εργοστάσια, αυτά που δεν μπορούν να σταθούν στην αγορά όταν πέφτουν οι τιμές, κλείνουν, βάζουν λουκέτο. Όταν η τιμή του πετρελαίου είναι στα 100 δολάρια/βαρέλι μπορούν να εκμεταλλεύονται κοιτάσματα με αυξημένο κόστος άντλησης, τώρα που η τιμή πέφτει προς τα 50 δολάρια/βαρέλι κάποιες εταιρείες θα κλείσουν και ουδείς διανοείται να τους εξασφαλίσει «εγγυημένες» αποδόσεις ή εύλογα «premium» για να μην κλείσουν.
Το πλήρες άρθρο με τα λινκς τεκμηρίωσης (με μπλε) βρίσκεται στο http://greeklignite.blogspot.
Στην ηλεκτροπαραγωγή όμως, μ” αυτή την ιδιαιτερότητα της μη αποθήκευσης, έχουμε μια μεγάλη στρέβλωση της κατά λοιπά απελευθερωμένης αγοράς, τη στρέβλωση να αγοράζεται προτιμησιακά η πανάκριβη κι επιδοτούμενη ενέργεια των αιολικών και Φ/Β κι όχι να αφήνεται να εκτεθεί στον ανταγωνισμό, στον οποίο κατά λοιπά όλοι ομνύουν. Όσο θα υπάρχει αυτή η στρέβλωση, η παρέμβαση των πολιτικών στα τεχνικά και οικονομικά δεδομένα, η «αγορά» δεν θα μπορεί να λειτουργήσει «ελεύθερα». Και να μη μας λένε φούμαρα περί «ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής»,τα είπαμε και χθες, οποιαδήποτε απόπειρα να ελέγξουν τις γεωλογικές διεργασίες του πλανήτη συνιστά ύψιστη ύβρι. Ας διαβάσουν επιτέλους στην Παλαιά Διαθήκη τα μαθήματα για τον Πύργο της Βαβέλ και γι” αυτούς που ήθελαν να εξυψωθούν δίπλα στο Μεγαλοδύναμο …
από NEWS PRESS AGRINIO
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου