Σήμα κατατεθέν των ημερών μας και θέαμα καθημερινό του τελευταίου καιρού, άνθρωποι θηρευτές των κάδων απορριμμάτων. Όχι οι συνηθισμένοι από παλιά ρακένδυτοι ρακοσυλλέκτες, αλλά καλοντυμένοι συμπολίτες μας που ψάχνουν για φαγώσιμα – σκουπίδια. Μια εικόνα που σκάει σαν μπουνιά στη μούρη μου και με κατατρομοκρατεί για αυτά που έρχονται.
Κι έπειτα η τηλεόραση και τα προγράμματά της ο τύπος και η ενημέρωση του, κι αυτό ακόμα τώρα τελευταία το διαδίκτυο, ένα απέραντο τεράστιο σκουπιδαριό. Μία «φουλαριστή» χωματερή, που δείχνει καθαρά την περίοδο αφθονίας και υπερκαταναλωτισμού που ζήσαμε τελευταία.
Το κυριολεκτικό σκουπίδι όμως που έχει μετατρέψει ολόκληρο το περιβάλλον αυτής της χώρας σε ένα απέραντο σκουπιδαριό, είναι οι πολιτικοί διαχειριστές αυτού του τόπου. Αυτοί που εμπορεύονται ελπίδες, μέσα από κόμματα κάδους απορριμμάτων που πάντα απέπνεαν βρόμα και δυσωδία. Ετούτοι είναι το πραγματικό και μάλιστα μη ανακυκλώσιμο τεράστιο σκουπίδι. Ετούτοι είναι οι άρχοντες των σκουπιδιών, που κάνουν τους ανθρώπους όχι μόνο να νοιώθουν αλλά και ν’ αξίζουν σήμερα λιγότερο κι από σκουπίδια.
Ξέρω θα μου πεις να σου βρω έναν τόπο παγκοσμίως χωρίς σκουπίδια. Σίγουρα δεν υπάρχει κι αυτό είναι που με τρομοκρατεί. Γιατί εκείνοι που μιλάνε και τάζουν τέτοιους τόπους, χωρίς ανθρώπινα σκουπίδια και κάθε είδους ιδεολογικά απορρίμματα, είναι μονάχα τα «φασισταριά» και οι νοσταλγοί κάθε μορφής ολοκληρωτισμού.
Υ.Γ. Τη φωτογραφία στη κορυφή με τον καλοντυμένο κύριο που ψάχνει στα σκουπίδια, τη τράβηξα μια μέρα έξω από ένα εργοστάσιο στον Πειραιά κι έκατσα και την έκανα πίνακα ζωγραφικής με τον τίτλο «Σκουπιδοχλιδάτος». (τέμπερα σε γκοφρέ χαρτόνι 50Χ60) Ένας πίνακας που σηματοδοτεί επακριβώς τη μαύρη εποχή που ζούμε, και που ποιος ξέρει ακόμα που θα οδηγηθούμε.
Καστρινος
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου