Οι πληροφορίες που έχει το «Ποντίκι» σχετικά με την ετοιμότητα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια προσθέτουν μια ακόμη παράμετρο στην ακατανόητη πρόωρη δημόσια
ανακοίνωση του θέματος από τον Νίκο Κοτζιά κατά την τελετή παράδοσης - παραλαβής του υπουργείου Εξωτερικών.
Σύμφωνα με πληροφορίες, λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση έχει εδώ και τουλάχιστον έναν χρόνο δεχτεί την ισχυρή προτροπή μεγάλων διεθνών χρηματοοικονομικών κύκλων προκειμένου να προχωρήσει σε μια αποφασιστική κίνηση (επέκταση των χωρικών υδάτων, κατά κύριο λόγο νότια της Κρήτης), προκειμένου να ξεκλειδώσουν και να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για τη δραστηριοποίηση των πετρελαϊκών εταιρειών και να κινηθούν τα τεράστια τραπεζικά κεφάλαια που απαιτούνται.
Οι εν λόγω παροτρύνσεις συνδέθηκαν με μεγάλες υποσχέσεις για την αλλαγή του κλίματος των αγορών και τη ροή επενδυτικών κεφαλαίων προς τη χώρα προς ανταμοιβή αυτής της κυβερνητικής αποφασιστικότητας.
Η ελληνική κυβέρνηση εμφανίστηκε να γοητεύεται από μια τέτοια προοπτική και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, πριν από έναν χρόνο, έβγαλε από τα συρτάρια του εργασίες, μελέτες και σενάρια, τα οποία αρμόδιες υπηρεσίες είχαν προετοιμάσει από το 2014.
Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να προχωρήσει στη μερική έστω (στο Ιόνιο) επέκταση των χωρικών υδάτων, μέχρι τουλάχιστον τη δημόσια ανακοίνωση Κοτζιά, φαίνεται πως ήταν ειλημμένη.
Παρά το γεγονός ότι δεν είχε γίνει εξαντλητική συζήτηση για την εξέταση των «ζημιών» που θα μπορούσαν να προκύψουν από τη μη επέκταση των χωρικών υδάτων και στο Αιγαίο και παρά την απουσία ενημέρωσης των πολιτικών δυνάμεων (κατά κύριο λόγο της αξιωματικής αντιπολίτευσης), στο Μέγαρο Μαξίμου είχε επικρατήσει η άποψη να προχωρήσει η επέκταση και να αναζητηθεί η κατάλληλη χρονική στιγμή για τις ανακοινώσεις.
Όλα άκαιρα...
Σίγουρα η στιγμή που επέλεξε ο Νίκος Κοτζιάς δεν ήταν... η κατάλληλη. Δεν ήταν επίσης κατάλληλος ούτε ο τόπος ούτε ο τρόπος με τον οποίο ο Κοτζιάς προχώρησε στη δημόσια ανακοίνωση. Όπως υποστηρίζουν παλιές καραβάνες της ελληνικής διπλωματίας, ο τέως υπουργός «παγίδεψε» τον – όχι έμπειρο σε αυτά τα θέματα – Αλέξη Τσίπρα.
Η δημοσιοποίηση του σχεδίου προσθέτει στον πρωθυπουργό (και υπουργό Εξωτερικών πλέον) προβλήματα που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν και ταυτόχρονα τον φέρνουν σε δύσκολη θέση έναντι των χρηματοοικονομικών κύκλων, οι οποίοι αναμένουν από αυτόν την απαραίτητη επίδειξη αποφασιστικότητας που απαιτεί η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων.
Ήδη, αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση του σχεδίου από τον Κοτζιά, η Άγκυρα κάλεσε τον Έλληνα πρεσβευτή, στον οποίο υπενθύμισε ότι οι τουρκικές κυβερνήσεις έχουν πάγια εξουσιοδότηση από την τουρκική Βουλή να κηρύξουν πόλεμο στην περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο.
Μετά το διάβημα υπήρξαν αλλεπάλληλες τοποθετήσεις αρμόδιων παραγόντων της τουρκικής κυβέρνησης και αξιωματούχων, οι οποίοι υπογράμμιζαν ότι στο Αιγαίο δεν μπορεί να γίνει τίποτε ερήμην της Τουρκίας.
Ταυτόχρονα με όλες αυτές τις δημόσιες τοποθετήσεις η Άγκυρα έβγαλε το ερευνητικό πλοίο «Μπαρμπαρός» στην περιοχή του Καστελλόριζου, πραγματοποίησε ασκήσεις έρευνας και διάσωσης αποκλείοντας ουσιαστικά αυτό το νησί από τον κορμό της χώρας και προχώρησε στην επίδειξη των τουρκικών δυνατοτήτων να τρυπήσουν σε θαλάσσια οικόπεδα με ίδια μέσα προχωρώντας σε έρευνες, προς το παρόν, 60 μίλια νότια της Αττάλειας, στο όριο της κυπριακής ΑΟΖ…
«Μούγκα» οι «σύμμαχοι»
Απέναντι στην τουρκική επίδειξη δύναμης και αποφασιστικότητας ο Τσίπρας υποχρεώθηκε να αναδιπλωθεί και να αναζητά νέα τακτική, καθώς το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού κάηκε από τις δημόσιες ανακοινώσεις του Κοτζιά.
Όπως αναγνωρίζουν κυβερνητικοί παράγοντες, η δημοσιοποίηση, εκτός του ότι κινητοποίησε την Τουρκία και της επέτρεψε να υπενθυμίσει το casus belli, υπήρξε πρόωρη και για έναν ακόμη λόγο: η ελληνική κυβέρνηση, πέραν των υποσχέσεων που είχε λάβει από ισχυρά χρηματοοικονομικά κέντρα, δεν είχε προλάβει να εξασφαλίσει και τις απαραίτητες δυναμικές πολιτικές δεσμεύσεις από ισχυρές χώρες προκειμένου με ασφάλεια να προχωρήσει και να ολοκληρώσει τις επεκτάσεις των χωρικών υδάτων.
Για τον λόγο αυτόν, στην πρώτη σύσκεψη που έγινε στο ΥΠΕΞ παρουσία του Τσίπρα μετά την παραίτηση Κοτζιά, αποφασίστηκε η αλλαγή της διαδικασίας. Σύμφωνα με τη νέα απόφαση, η επέκταση των χωρικών υδάτων θα γίνει με νόμο που θα ψηφιστεί στη Βουλή και όχι με την υπογραφή των «έτοιμων», όπως είχε πει αποχωρώντας ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, προεδρικών διαταγμάτων.
Στη συζήτηση στη Βουλή και στις ενημερώσεις των πολιτικών κομμάτων που θα προηγηθούν, η κυβέρνηση θα έχει τη δυνατότητα να αναζητήσει την απαραίτητη συναίνεση που απαιτείται για τέτοιου είδους κίνηση. Ταυτόχρονα μπορεί να εξασφαλίσει και τον απαραίτητο χρόνο που χρειάζονται οι επαφές με τον διεθνή παράγοντα, αλλά και για την προσμέτρηση των τουρκικών αντιδράσεων.
Λόγια του αέρα
Ο Νίκος Κοτζιάς φεύγοντας από το ΥΠΕΞ ανακοίνωσε ότι με την επέκταση των χωρικών υδάτων, την οποία αυτός ετοίμασε για πρώτη φορά μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, η Ελλάδα αυξάνεται σε μέγεθος, καθώς η επέκταση των χωρικών υδάτων μεγαλώνει πράγματι το θαλάσσιο εύρος στο οποίο η χώρα ασκεί κυριαρχία.
Ωστόσο, αυτή η κίνηση, όσο υπαγορεύεται από την έντονη παρότρυνση των μεγάλων πιστωτικών οίκων του εξωτερικού και την πίεση των μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών, οι οποίες μάχονται για τα ελπιδοφόρα ενεργειακά φιλέτα, είναι πιθανότερο να οδηγήσει μια αποδεκατισμένη οικονομικά και πολιτικά χώρα όπως η Ελλάδα σε περιπέτειες παρά στο... Eldorado.
http://www.topontiki.gr
ανακοίνωση του θέματος από τον Νίκο Κοτζιά κατά την τελετή παράδοσης - παραλαβής του υπουργείου Εξωτερικών.
Σύμφωνα με πληροφορίες, λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση έχει εδώ και τουλάχιστον έναν χρόνο δεχτεί την ισχυρή προτροπή μεγάλων διεθνών χρηματοοικονομικών κύκλων προκειμένου να προχωρήσει σε μια αποφασιστική κίνηση (επέκταση των χωρικών υδάτων, κατά κύριο λόγο νότια της Κρήτης), προκειμένου να ξεκλειδώσουν και να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για τη δραστηριοποίηση των πετρελαϊκών εταιρειών και να κινηθούν τα τεράστια τραπεζικά κεφάλαια που απαιτούνται.
Οι εν λόγω παροτρύνσεις συνδέθηκαν με μεγάλες υποσχέσεις για την αλλαγή του κλίματος των αγορών και τη ροή επενδυτικών κεφαλαίων προς τη χώρα προς ανταμοιβή αυτής της κυβερνητικής αποφασιστικότητας.
Η ελληνική κυβέρνηση εμφανίστηκε να γοητεύεται από μια τέτοια προοπτική και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, πριν από έναν χρόνο, έβγαλε από τα συρτάρια του εργασίες, μελέτες και σενάρια, τα οποία αρμόδιες υπηρεσίες είχαν προετοιμάσει από το 2014.
Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να προχωρήσει στη μερική έστω (στο Ιόνιο) επέκταση των χωρικών υδάτων, μέχρι τουλάχιστον τη δημόσια ανακοίνωση Κοτζιά, φαίνεται πως ήταν ειλημμένη.
Παρά το γεγονός ότι δεν είχε γίνει εξαντλητική συζήτηση για την εξέταση των «ζημιών» που θα μπορούσαν να προκύψουν από τη μη επέκταση των χωρικών υδάτων και στο Αιγαίο και παρά την απουσία ενημέρωσης των πολιτικών δυνάμεων (κατά κύριο λόγο της αξιωματικής αντιπολίτευσης), στο Μέγαρο Μαξίμου είχε επικρατήσει η άποψη να προχωρήσει η επέκταση και να αναζητηθεί η κατάλληλη χρονική στιγμή για τις ανακοινώσεις.
Όλα άκαιρα...
Σίγουρα η στιγμή που επέλεξε ο Νίκος Κοτζιάς δεν ήταν... η κατάλληλη. Δεν ήταν επίσης κατάλληλος ούτε ο τόπος ούτε ο τρόπος με τον οποίο ο Κοτζιάς προχώρησε στη δημόσια ανακοίνωση. Όπως υποστηρίζουν παλιές καραβάνες της ελληνικής διπλωματίας, ο τέως υπουργός «παγίδεψε» τον – όχι έμπειρο σε αυτά τα θέματα – Αλέξη Τσίπρα.
Η δημοσιοποίηση του σχεδίου προσθέτει στον πρωθυπουργό (και υπουργό Εξωτερικών πλέον) προβλήματα που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν και ταυτόχρονα τον φέρνουν σε δύσκολη θέση έναντι των χρηματοοικονομικών κύκλων, οι οποίοι αναμένουν από αυτόν την απαραίτητη επίδειξη αποφασιστικότητας που απαιτεί η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων.
Ήδη, αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση του σχεδίου από τον Κοτζιά, η Άγκυρα κάλεσε τον Έλληνα πρεσβευτή, στον οποίο υπενθύμισε ότι οι τουρκικές κυβερνήσεις έχουν πάγια εξουσιοδότηση από την τουρκική Βουλή να κηρύξουν πόλεμο στην περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο.
Μετά το διάβημα υπήρξαν αλλεπάλληλες τοποθετήσεις αρμόδιων παραγόντων της τουρκικής κυβέρνησης και αξιωματούχων, οι οποίοι υπογράμμιζαν ότι στο Αιγαίο δεν μπορεί να γίνει τίποτε ερήμην της Τουρκίας.
Ταυτόχρονα με όλες αυτές τις δημόσιες τοποθετήσεις η Άγκυρα έβγαλε το ερευνητικό πλοίο «Μπαρμπαρός» στην περιοχή του Καστελλόριζου, πραγματοποίησε ασκήσεις έρευνας και διάσωσης αποκλείοντας ουσιαστικά αυτό το νησί από τον κορμό της χώρας και προχώρησε στην επίδειξη των τουρκικών δυνατοτήτων να τρυπήσουν σε θαλάσσια οικόπεδα με ίδια μέσα προχωρώντας σε έρευνες, προς το παρόν, 60 μίλια νότια της Αττάλειας, στο όριο της κυπριακής ΑΟΖ…
«Μούγκα» οι «σύμμαχοι»
Απέναντι στην τουρκική επίδειξη δύναμης και αποφασιστικότητας ο Τσίπρας υποχρεώθηκε να αναδιπλωθεί και να αναζητά νέα τακτική, καθώς το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού κάηκε από τις δημόσιες ανακοινώσεις του Κοτζιά.
Όπως αναγνωρίζουν κυβερνητικοί παράγοντες, η δημοσιοποίηση, εκτός του ότι κινητοποίησε την Τουρκία και της επέτρεψε να υπενθυμίσει το casus belli, υπήρξε πρόωρη και για έναν ακόμη λόγο: η ελληνική κυβέρνηση, πέραν των υποσχέσεων που είχε λάβει από ισχυρά χρηματοοικονομικά κέντρα, δεν είχε προλάβει να εξασφαλίσει και τις απαραίτητες δυναμικές πολιτικές δεσμεύσεις από ισχυρές χώρες προκειμένου με ασφάλεια να προχωρήσει και να ολοκληρώσει τις επεκτάσεις των χωρικών υδάτων.
Για τον λόγο αυτόν, στην πρώτη σύσκεψη που έγινε στο ΥΠΕΞ παρουσία του Τσίπρα μετά την παραίτηση Κοτζιά, αποφασίστηκε η αλλαγή της διαδικασίας. Σύμφωνα με τη νέα απόφαση, η επέκταση των χωρικών υδάτων θα γίνει με νόμο που θα ψηφιστεί στη Βουλή και όχι με την υπογραφή των «έτοιμων», όπως είχε πει αποχωρώντας ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, προεδρικών διαταγμάτων.
Στη συζήτηση στη Βουλή και στις ενημερώσεις των πολιτικών κομμάτων που θα προηγηθούν, η κυβέρνηση θα έχει τη δυνατότητα να αναζητήσει την απαραίτητη συναίνεση που απαιτείται για τέτοιου είδους κίνηση. Ταυτόχρονα μπορεί να εξασφαλίσει και τον απαραίτητο χρόνο που χρειάζονται οι επαφές με τον διεθνή παράγοντα, αλλά και για την προσμέτρηση των τουρκικών αντιδράσεων.
Λόγια του αέρα
Ο Νίκος Κοτζιάς φεύγοντας από το ΥΠΕΞ ανακοίνωσε ότι με την επέκταση των χωρικών υδάτων, την οποία αυτός ετοίμασε για πρώτη φορά μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, η Ελλάδα αυξάνεται σε μέγεθος, καθώς η επέκταση των χωρικών υδάτων μεγαλώνει πράγματι το θαλάσσιο εύρος στο οποίο η χώρα ασκεί κυριαρχία.
Ωστόσο, αυτή η κίνηση, όσο υπαγορεύεται από την έντονη παρότρυνση των μεγάλων πιστωτικών οίκων του εξωτερικού και την πίεση των μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών, οι οποίες μάχονται για τα ελπιδοφόρα ενεργειακά φιλέτα, είναι πιθανότερο να οδηγήσει μια αποδεκατισμένη οικονομικά και πολιτικά χώρα όπως η Ελλάδα σε περιπέτειες παρά στο... Eldorado.
http://www.topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου