«Εξ αποστάσεως» περιπολίες στο δάσος

Κάθε βράδυ, από τις δέκα έως και τις δύο το πρωί, ένα κλιμάκιο των κατά τόπους δασικών υπηρεσιών οφείλει να κάνει περιπολίες στις δασικές περιοχές ευθύνης του.
Ως γνωστόν, οι δασικές υπηρεσίες δεν έχουν ούτε εξοπλισμό ούτε αρμοδιότητα επί της κατάσβεσης δασικών πυρκαγιών. 

Τα δασαρχεία υπόκεινται πλέον στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, είναι επανδρωμένα κυρίως με δασολόγους, δασοπόνους και δασοφύλακες και είναι επιφορτισμένα με την αποπεράτωση των δασικών χαρτών, τη διεκπεραίωση των αιτημάτων των πολιτών –π.χ. αποχαρακτηρισμούς εκτάσεων γης– όπως και τη διερεύνηση καταγγελιών.

Καθώς, όμως, γνωρίζουν καλά τα δάση, το φυσικό αντικείμενο της δουλειάς τους, έχουν αναλάβει και τον κομβικό ρόλο της επιτήρησης και έγκαιρης ενημέρωσης της Πυροσβεστικής σε περίπτωση φωτιάς.

Φυσικά, οι περιπολίες, τις οποίες μοιράζονται εναλλάξ όλες οι ειδικότητες των δασικών υπηρεσιών, πληρώνονται. Με σαράντα ευρώ ισοδυναμεί η νυχτερινή περιπολία, ενώ οι αντίστοιχες απογευματινές, που ξεκινούν μετά το πέρας του ωραρίου, αμείβονται κλιμακωτά βάσει ιεραρχίας. Επισήμως, οι περιπολίες είναι 8ωρες, αλλά για λόγους εύρυθμης λειτουργίας των υπηρεσιών έχουν μειωθεί σε 4 ώρες.

Αν και 4ωρες, όμως, οι νυχτερινές περιπολίες μένουν κατά κανόνα στα χαρτιά και... στα κοντέρ των κρατικών αυτοκινήτων που «γράφουν» τεχνηέντως τα χιλιόμετρα της υπερωρίας. 

Η εν λόγω τακτική, που μετρά πολλές δεκαετίες, τείνει πλέον να παγιωθεί από την πλειονότητα των υπαλλήλων, ειδικά στις μεγάλες πόλεις. Το επιμίσθιο για τις νυχτερινές περιπολίες, μαζί με τις απογευματινές, που θεωρούνται πιο εύκολες και συνήθως πραγματοποιούνται, αγγίζει τουλάχιστον τα 150 ευρώ.

Οι δασικοί υπάλληλοι, τις νύχτες που τους έχει «πέσει» ο κλήρος, αντί να βρίσκονται με το υπηρεσιακό τους Ι.Χ. σε κάποιο για παράδειγμα περιαστικό δάσος της Αττικής, έχουν ήδη επιστρέψει στα σπίτια τους και έχουν αφήσει τα οχήματα στη βάση τους.

Ούτε οι πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές με τα δεκάδες θύματα στάθηκαν ικανές να αλλάξουν αυτές τις καθιερωμένες συνήθειες. Οπως διαπίστωσε η «Κ», ακόμα και σε ημέρα με υψηλό κίνδυνο εκδήλωσης πυρκαγιάς, η νυχτερινή περιπολία συγκεκριμένης δασικής υπηρεσίας δεν πραγματοποιήθηκε.

Τα αντεπιχειρήματα των υπαλλήλων ποικίλλουν. Ισχυρίζονται ότι ο ρόλος τους είναι επουσιώδης, καθώς δεν διαθέτουν μέσα κατάσβεσης, οπότε περιορίζονται στον ρόλο του πληροφοριοδότη, όπως μπορεί να πράξει κάθε πολίτης.

«Η φωτιά δεν έχει ωράριο, μπορεί εξίσου να ξεσπάσει μετά τη λήξη της βάρδιας», λένε. Θεωρούν, επίσης, τους εαυτούς τους πλήρως παροπλισμένους, «δεν υπάρχει ούτε κουβούκλιο, ούτε καθορισμένο σημείο εποπτείας, μας λένε να επιλέγουμε κατά το δοκούν το σημείο απ’ όπου θα παρακολουθούμε».

Για τους ίδιους, αυτές οι περιπολίες αποτελούν περισσότερο μια επίφαση για τη διατήρηση ενός «κουτσουρεμένου» επιμίσθιου σε έναν ήδη μειωμένο μισθό. Ετσι, διαιωνίζεται μια ιδιότυπη ομερτά.

Φέρονται δε, λες και αγνοούν τη διατυπωμένη άποψη ειδικών ότι «μια πυρκαγιά σβήνει με ένα ποτήρι νερό, στα πρώτα λεπτά της εκδήλωσής της». Γιατί, άραγε, απαξιώνουν ένα καθήκον, το οποίο δεκάδες εθελοντικές ομάδες ανά τη χώρα αναλαμβάνουν οικειοθελώς στη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου;

http://www.kathimerini.gr/