Η τέχνη του κουτσομπολιού

του Δημ. Καλανδράνη

Κουτσομπολιό είναι να σου δίνουν νερό και εσύ να το μετατρέπεις σε φαρμάκι. Να το μοιράζεις έπειτα σαν φάρμακο για να ξεκάνεις αυτόν που στο έδωσε και αυτόν που το ήπιε. 

Κουτσομπόληδες και κουτσομπόλες είναι οι μέλισσες που μεταφέρουν τη γύρη από ανθό σε ανθό και αντί για μέλι παράγουν δηλητήριο.

Είναι η χαρά των ασήμαντων να μειώνουν τους σημαντικούς και ο φθόνος των άχρηστων να φθείρουν τους χρηστούς. Ο κουτσομπόλης διαδίδει ανυπόστατες και συνήθως κακόβουλες φήμες με στόχο να πλήξει ένα άτομο ή να στρέψει ένα άτομο εναντίον άλλου.

Για να πετύχει τον σκοπό του, απομονώνει λέξεις ή φράσεις από ένα σχόλιο, τις παραποιεί ή τις μεταφέρει αυτούσιες ή διφορούμενες με ύπουλο τρόπο σε τρίτους, επιδιώκοντας να τους βλάψει έμμεσα αυτούς ή και άλλους.

Η τέχνη του κουτσομπολιού υπάρχει από την εμφάνιση του Αδάμ στη γη, ο οποίος, αν έμενε μόνος του θα ήταν σήμερα άγιος. Του βγήκε η Εύα από τα πλευρά του και αμέσως γεννήθηκε η αμαρτία. Όχι όμως χωρίς τη συμβολή ενός τρίτου. Του καταραμένου Όφι.

Άλλα του είπε ο Θεός του φιδιού και άλλα μετάφερε στην Εύα. Και αυτή με τη σειρά της τα ερμήνευσε με τον δικό της τρόπο. Έδωσε το μήλο στον Αδάμ λέγοντάς του ότι κάνει καλό στο φούσκωμα του στομαχιού και εκείνος το έφαγε και φούσκωσε η κοιλιά της. Και έτσι έγινε το κακό.

Τώρα να λέμε την αλήθεια, το κακό που έγινε με το μήλο δεν ήταν και τόσο κακό. Γιατί η Εύα στην πραγματικότητα ήθελε το καλό του Αδάμ που ξαφνικά είδε το φως του. Αυτός που έκανε τη ζημιά ήταν το φίδι. Ο Όφις ο φαρμακερός ο κουτσομπόλης, ο οποίος πολλαπλασιάστηκε και έκανε δισεκατομμύρια απογόνους, όσοι είναι και οι άνθρωποι πάνω στη γη. Έτσι κληρονομήσαμε τον σπόρο του κουτσομπολιού. Όχι όμως για να προξενούμε πάντα το κακό. Γιατί το να συζητάς με φίλους και να σχολιάζεις ανθρώπους και γεγονότα, δεν είναι κακό πράγμα. Κακό είναι να υπάρχει στην παρέα κάποιος που εκμεταλλεύεται τα σχόλια για να κάνει ζημιά.

Οι λιγότερο επικίνδυνοι είναι αυτοί που συλλέγουν και διαδίδουν πληροφορίες από περιέργεια, χωρίς να θέλουν να βλάψουν. Οι περισσότερο επικίνδυνοι είναι οι κακοήθεις οι οποίοι εν γνώσει τους κάνουν ζημιά για να εκδικηθούν κάποιον που φθονούν, διαδίδοντας ψέματα ως αλήθειες που σπιλώνουν το όνομα και αναστατώνουν τη ζωή του θύματός τους. Θύματα κακοήθους κουτσομπολιού πέφτουν και όσοι δεν ασπάζονται τα δικά τους πιστεύω, πολιτικά κ.α.

Η χειρότερη περίπτωση κουτσομπολιού είναι όταν σπέρνουν τη διχόνοια μεταξύ τρίτων, χωρίς οι ίδιοι να αποκομίζουν προσωπικό όφελος, εκτός από την αρρωστημένη τους ικανοποίηση. Εξαιτίας της ύπαρξης των κουτσομπόληδων, οι άνθρωποι σήμερα αποφεύγουν να εκφράζονται ελεύθερα από το φόβο μήπως μεταφερθούν κακόπιστα τα όσα λέγουν.

Και τώρα φίλοι του κουτσομπολιού σε όλη την Ελλάδα, σας έδωσα τροφή. Ξαμοληθείτε σε δρόμους, σε στενά. Να πιείτε και καφέ σε ένα γραφείο τελετών. Είναι φίλοι σας.

Αυτοί θάβουν άψυχα σώματα και εσείς ζωντανές ψυχές. Αγοράστε και ένα κομποσκοίνι να επαναλαμβάνετε αυτά που σας έγραψα και μην ξεχάσετε να ανάψετε ένα κεράκι να συγχωρεθεί η ψυχούλα σας.

Δημήτρης Καλανδράνης
ΠΗΓΗ: Έντυπη έκδοση «ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ»