Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016

Καταγγελία: «Ενας συμπολίτης μας χάθηκε εξ' αιτίας του ανύπαρκτου συστήματος υγείας»


Η παντελής έλλειψη εξοπλισμού στεφανιογραφίας και κατάλληλου ιατρικού προσωπικού στα νοσοκομεία Αγρινίου και Μεσολογγίου, οδήγησε στον θάνατο ενός ακόμη συμπολίτη μας την Δευτέρα 18 Ιουλίου.

Ο Χρήστος Στάμος, ετών 85 από την Αμφιλοχία άφησε την τελευταία του πνοή μέσα στο ασθενοφόρο πάνω στη γέφυρα Ρίου–Αντιρίου λίγο πριν φθάσει στο νοσοκομείο του Ρίου όπου μόνο εκεί θα μπορούσε να κάνει στεφανιογράφημα.

Τραγικό! Αν ένας άνθρωπος στον νομό Αιτωλοακαρνανίας πάθει ένα σοβαρό καρδιακό επεισόδιο, τότε ή θα πρέπει να προλάβει να φθάσει στην Πάτρα, με όλες τις καθυστερήσεις και την ανεπάρκεια που θα αντιμετωπίσει στα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας του νομού, ή … να ετοιμάζεται για τον άλλο κόσμο!

Πόσο παραπάνω αξίζουν μερικά μηχανήματα και μισθοί 2-3 γιατρών από την ζωή χιλιάδων ανθρώπων που μπορεί να βρεθούν στην παραπάνω τραγική θέση;;;

Πληρώνουμε μια ζωή ασφαλιστικές εισφορές για να έχουμε μια στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική φροντίδα και καταλήγουμε να μην έχουμε τίποτα! Οι κυβερνώντες μας κλέβουν, μας εξαπατούν και μας δολοφονούν στερώντας μας τις απαραίτητες δομές Υγείας που δικαιούμαστε. Μας λένε πως δεν υπάρχει άλλη λύση: Πρέπει να πεθάνουμε σαν το σκυλί στ΄αμπέλι.
Νίκος Στάμος

Ο φίλος και συναγωνιστής Νίκος Στάμος είχε την ψυχική δύναμη, λίγες ώρες αφού κήδεψε τον αγαπημένο του πατέρα, να γράψει αυτή την επιστολή – μαρτυρία.

Συνεπής στις αρχές του, κάνει κτήμα όλων μας το προσωπικό δράμα. Και έτσι ακριβώς πρέπει να γίνεται! Η οικογένεια πενθεί το νεκρό της, το πώς όμως και το γιατί είχε το 2016 αυτός ο άνθρωπος τέτοιο τέλος, είναι μία υπόθεση που αφορά όλη την κοινωνία.

Ο καθένας από εμάς μπορεί να βρεθεί σε ανάλογη θέση ή ο ίδιος ή ο γονιός του, όπως εδώ, ή το παιδί του. Όσο και αν κάποιοι εδώ και χρόνια φωνάζαμε, παρόλες τις διαμαρτυρίες, τις παρεμβάσεις και τα συλλαλητήρια, δεν ιδρώνει το αυτί κανενός. Χρήματα δεν υπάρχουν για την υγεία, γιατί το Μνημονιακό τέρας είναι αδηφάγο, οπότε αυτά είναι τα αποτελέσματα και έτσι θα πορευτούμε.

Η σχέση αιτίας – αποτελέσματος στο Σύμπαν είναι ακατάρριπτη. Όσο ανεχόμαστε το αίσχος θα βιώνουμε κατά μόνας τις προσωπικές τραγωδίες και θα θρηνούμε τους αδικοχαμένους. Βέβαια, μαζί με όλα τα άλλα είναι προφανές ότι έχουμε χάσει και το φιλότιμό μας. Αν κάποιος μάς προσβάλλει στο δρόμο, με κάποιον τρόπο θα αντιδράσουμε. Το να κόβουνε οι άνθρωποί μας βόλτες στο Νομό για να βρεθεί ένας καρδιολόγος ή μια στοιχειώδης υλικοτεχνική υποδομή για να σωθούν, αυτό δεν είναι προσβολή, αυτό το καταπίνουμε!

Λύση λοιπόν μόνον εμείς μπορούμε να δώσουμε! Είναι εξόφθαλμα και ανάλγητοι και ανίκανοι και όσο συνεχίζουν δεν θα αλλάξει κάτι. Ο Αϊνστάιν ορίζει ως βλακεία το να περιμένει κανείς διαφορετικά αποτελέσματα ακολουθώντας την ίδια μεθοδολογία.

Δυστυχώς για εμάς, τα δεδομένα στο Νομό μας είναι αμείλικτα:
– Δεν υπάρχει καρδιολόγος σε κανένα Νοσοκομείο του Νομού μας για αρκετές μέρες του μήνα!
– Οι Μονάδες Τεχνητού Νεφρού υπολειτουργούν, τη στιγμή που ανοίγουν ιδιωτικές και
μάλιστα με την επιστημονική υποστήριξη, μέχρι πριν λίγο, των κρατικών μονάδων, που κλείνουν βάρδιες λόγω έλλειψης προσωπικού!
– Τα ασθενοφόρα και τα υπηρεσιακά πηγαινοφέρνουν ασθενείς και αίματα Αγρίνιο – Μεσολόγγι και αντίστροφα!

Δηλαδή, σε έναν Νομό σαν τον δικό μας, όπου κυκλοφορούν 210.802 ψυχές και το καλοκαίρι ακόμη περισσότερες, κύριοι Υπουργοί, κύριε Βουλευτές του Νομού, κύριοι υπηρεσιακοί παράγοντες όλων των βαθμίδων, κύριε Δήμαρχε και κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, εν έτει 2016 τί επιτέλους πρέπει να γίνει για να υπάρχουν στη βάρδια τους καρδιολόγοι, για να λειτουργεί όπως πρέπει η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού και να μην αγωνιούν και βασανίζονται περαιτέρω, οι ήδη πολυβασανισμένοι πολίτες;

Τί πρέπει να γίνει για να έχουμε Υγεία, εμείς και τα παιδιά μας; ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ ΣΑΣ μία φορά σε εσάς και εκατό σε εμάς που σας ανεχόμαστε τόσον καιρό.

Το αυτονόητο έχει εδώ και καιρό καταργηθεί. Ασφάλεια πραγματική δεν υπάρχει και δεν τολμώ καν να σκεφτώ ότι αν αυτή είναι η μοίρα ενός ασφαλισμένου Έλληνα πολίτη ποια είναι η μοίρα ενός παρία της ζωής, ενός ανασφάλιστου, ενός ολομόναχου ανθρώπου, ενός πρόσφυγα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σκεπάζει πλέον το Χρήστο Στάμο. Εκεί που βρίσκεται πια, τουλάχιστον δεν βλέπει την κατάντια μας!

ΣΩΜΑΤΕΙΟ «ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Read more: Go to TOP and Bottom