«ΠΕΡΕΣ – ΤΡΟΪΚΑ» — Μια ξεχωριστή έμμετρη κοινωνικο-πολιτική σάτιρα, του Περικλή Τάγκα

=== ΣΚΗΝΗ 1η— ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ  
   [Εισέρχονται οι: Διαγνωστέας, Καλαμπουρτζέας,Αρχαιοπρεπέας, Μανιφεστέας]
=== ΔΙΑΓΝΩΣΤΕΑΣ: Όλοι εκτίμηση ζητούν και συζητούν τις τάσεις. Για διατίμηση μιλούν, να κλείσουν οι αποστάσεις. Άλλοι τα νούμερα κοιτούν, παίρνουν φωτιά και λένε πως τα νησιά μας θα χαθούν κι αρχίζουνε να κλαίνε.
Δε σταματούν, μοιρολογούν, κλαίνε τη μαύρη μοίρα. Ενίοτε, μονολογούν ότι δεν έχουν πείρα κι απ’ τα περί πολιτικής καλύτερα ν’ απέχουν.
=== ΚΑΛΑΜΠΟΥΡΤΖΕΑΣ:  Πως ούτε της μαγειρικής την τέχνη δεν κατέχουν!!! Να εκτιμήσουν δεν μπορούν αν θέλει κι άλλο αλάτι, το φαγητό…
=== ΑΡΧΑΙΟΠΡΕΠΕΑΣ:  Μα φωνασκούν δριμείς, όλο γινάτι ότι για όλα φταίει αυτός, ο τάδε ή ο δείνα, που από δώθε και εμπρός θα ’μαστε πια στην πείνα!!! Φιλοσοφώντας μεν καλώς και «άνευ μαλακίας», αναζητώντας διακαώς, με δόσιν ειρωνείας, αιτίες και κρυφούς σκοπούς, τις ακριβείς διαστάσεις του θέματος.
=== ΜΑΝΙΦΕΣΤΕΑΣ:  Λόγους κρυφούς κάνουν, για επαναστάσεις!
—- ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΣ (Χασαποσέρβικο)
=== ΚΑΛΑΜΠΟΥΡΤΖΕΑΣ:  Όλο την οικονομία παίζουν όλα τα δελτία και μας λεν όλη την ώρα, θα μας κόψουνε τα δώρα. Μας τρελαίνουν με Τρισέ, ιστορίες για Κα-γκε-μπέ, για ομόλογα, πακέτα και μας είπαν νέτα-σκέτα, πως θα γίνει της μουρλής, θα φουντάρει ο Σοφοκλής και θα πάμε στο Ταμείον με τις τσέπες μας στο μείον. Και μας λέγανε κι οι άλλοι, τρώμε με χρυσό κουτάλι και πως φάση λαϊκού, ζούμε καπιταλισμού! (δις)

[Εξέρχονται οι: Διαγνωστέας, Μανιφεστέας -- -- Εισέρχεται φουριόζος ο Αποριστέας]
  === ΑΠΟΡΙΣΤΕΑΣ:  Λέτε να φταίει η τρόικα ή σαν την περεστρόικα είναι κι αυτή μια αφορμή για «ειδική διαδρομή»;;; Λέτε να φταίει η εφορία για όλη την ταλαιπωρία;;;
=== ΑΡΧΑΙΟΠΡΕΠΕΑΣ:  Μα, σου ‘χε δώσει διορία κι επέδειξες ολιγωρία!
=== ΚΑΛΑΜΠΟΥΡΤΖΕΑΣ:  Λέτε να φταίει το μαντρί που δεν επάχυνε τ’ αρνί ή μήπως φταίει το δεντρί που δεν είχε πυκνό κλαρί;
=== ΑΡΧΑΙΟΠΡΕΠΕΑΣ:  Σε πάσα, λέω, περίπτωση μας μένει η εντύπωση πως δι’ ασήμαντ’ αφορμή στο χάος πέσαμε μ’ ορμή!
[Εισέρχονται οι: Αγχωμενέας, Αγανακτέας]
ΑΓΧΩΜΕΝΕΑΣ:  Βάρος στους ώμους κουβαλώ αφόρητα μεγάλο. Πως θα λυγίσω, στο μυαλό το φόβο νιώθω, κι άλλο δεν το μπορώ πια να βαστώ τεράστιες ευθύνες, απ’ τ’ άγχος θα καταστραφώ! Ακούω τις σειρήνες, με κυνηγούν εισαγγελείς, θέλουν να με δικάσουν!
ΑΓΑΝΑΚΤΕΑΣ:  Κι όλα τα λάθη της Βουλής κοιτούν να διαγράψουν!!! Βρε, τι να κάνει ο φτωχός! Τον έχετε φορτώσει με χίλια δυο. Δεν βλέπει φως, έχει πια παλαβώσει κι όλο το βράδυ δεν μπορεί ώρα να κλείσει μάτι!
ΚΑΛΑΜΠΟΥΡΤΖΕΑΣ:  Δύσκολοι γίναν οι καιροί. Κανέναν Καλλικράτη δεν κάνουν λέω οι ειδικοί, συγχώνευση των φόβων και των κινδύνων; Τεχνικοί χρειάζονται, διαφόρων ειδικοτήτων, μπας και βγει κάνας καλός χαμάλης, το άγχος μας να κουβαλεί!!!
ΑΡΧΑΙΟΠΡΕΠΕΑΣ:  Τους φόβους υπό μάλης να τους κρατεί και με πυγμή να προελαύνει πρώτος και να μην σκέπτεται στιγμή αν γύρω πίπτει σκότος!
[Εισέρχονται οι: Εμψυχωτέας, Ποιητέας, Φιλοσοφέας]
ΕΜΨΥΧΩΤΕΑΣ:  Ατρόμητος, ηρωικός, άοκνος θα ‘ν’ εργάτης!!! Ο νους του θα ‘ναι θεϊκός!
ΑΡΧΑΙΟΠΡΕΠΕΑΣ:  Θ’ αντέχει επί πλάτης να φέρει τόνους αδαών φόβους!
ΠΟΙΗΤΕΑΣ:  Καθότι ο μπάτης σύμμαχος θα ‘ναι. Των λαών ηγήτορες εκείνοι πρέπει να γίνουν, των ψυχών που ξέρουν τη γαλήνη ότι προσφέρει η πνοή που θα τους εμφυσήσει κείνος που τη γλυκιά ζωή ξέρει πώς να τη ζήσει.
ΦΙΛΟΣΟΦΕΑΣ:  Κείνος που ξέρει και μπορεί τον άνεμο να φέρνει μέσα του, να ‘ναι καθαρή η σκέψη του, να παίρνει κάθε τι το αρνητικό ο μπάτης, να σκορπίζει με φύσημ’ απαλό, γλυκό, φόβους να εξορίζει.
ΚΑΛΑΜΠΟΥΡΤΖΕΑΣ:  Για πάντα μέσ’ απ’ την ψυχή να φεύγαν, αχ, τα άχθη! Βράδυ-πρωί αναψυχή θα λέγαμε διετάχθη! Δεν θα μας καίγονταν καρφί!
[Εισέρχονται οι: Διαγνωστέας, Θεολογέας, Μελλοντολογέας]
ΔΙΑΓΝΩΣΤΕΑΣ:  Τη σκέψη μας καθάρια πρέπει να έχουμε, γιατί κλεισμένοι στα τριάρια, μόνη παρέα ένα γατί, ε, φυσικό δεν είναι ν’ αποκοβόμαστ’ απ’ τη γη, τη μάνα μας;
ΑΓΑΝΑΚΤΕΑΣ:  Κρετίνε! Άνθρωπος είσαι βρε εσύ, που δίνεις τόση αξία κει που δεν πρέπει;
ΚΑΛΑΜΠΟΥΡΤΖΕΑΣ:  Στο Ε.Σ.Υ. όλους τους παν μ’ οξεία περιφοβίτιδα, βαριάς μορφής άγχος εξ’ άχθους! Δεν ξέρουν πού φυσά βοριάς ν’ απαλλαγούν του άνθους και του καρπού της συμφοράς, της θλίψης και φοβίας, να καθαρίσουν της καρδιάς τα φύλλα – και της συμβίας!
ΘΕΟΛΟΓΕΑΣ:  Όλα να ξεδιαλύνετε τα πάθη και τα μίση. Τίποτε μην αφήνετε. Σας το ζητώ: τη λύση μάθετε να τη δίνετε μόνοι σας, κι οι θεοί σας τη μάχη σας σαν δίνετε, να βρίσκονται μαζί σας!
ΕΜΨΥΧΩΤΕΑΣ:  Άλλο να μην κρυφτούμε πια πίσω απ’ το δάχτυλό μας! Αποτελεί ξεδιαντροπιά, κατάντια, σε καλό μας!
ΦΙΛΟΣΟΦΕΑΣ:  Μην παριστάνουμε λοιπόν πως τάχα δε μας βλέπει όλ’ η κοινότης, πως απών είν’ τάχ’ αυτός που πρέπει πως είν’ γυμνός ο βασιλιάς να βγει και να φωνάξει. Το θάμπωμα της αντηλιάς λίγο να μας τραντάξει, να μας ξυπνήσει, βρε, καλά. Σκιά για να κρυφτούμε να μην αφήσει πουθενά! Κι αληθινά, να πούμε πως είναι, τελικά, γυμνός ο βασιλιάς και πρέπει πλέον ν’ αντιληφθεί κι αυτός πως προς κινδύνους ρέπει και πως αμέσως να κρυφτεί από ντροπή κι εκείνος οφείλει, αντί να προκαλεί.[Εξέρχεται]
ΕΜΨΥΧΩΤΕΑΣ:  Κι αν όλοι εσείς σαν σμήνος βοή σηκώσετε κι οργή, κι αν άλλο δεν τυφλείτε είτ’ εκουσίως είτε μη, στα μούτρα αν του πείτε ότι στη θέση που ‘χει μπει οφείλει να προσέχει!
ΚΑΛΑΜΠΟΥΡΤΖΕΑΣ:  Από μακριά, σαν τον ντορή τον βλέπουνε σαν τρέχει!  Κι όσο κι αν θέλει να χαθεί εντός-εκτός του τοίχου,
κάποιο μειράκιο θα τον δει γυμνόν, του δασυτρίχου τον πισινόν και από κει και πέρ’ αλίμονό του!
ΘΕΟΛΟΓΕΑΣ:  Στη γενική κατακραυγή, χλεύην Θεού κι ανθρώπου θα ‘χει ειδεχθώς παραδοθεί ως μην ορθώς προβλέψας τας συνεπείας.
ΜΕΛΛΟΝΤΟΛΟΓΕΑΣ:  Θ’ αγχωθεί, θα κλαίει, όμως ο κλέψας την του λαού την ανοχή μία και δυο και πέντε δεν θα ‘βρει κι άλλη απαντοχή, μήτε δροσιά Πουνέντε
να του χαρίσει. Θα υποστεί ευτελισμούς. Να πείσειπλέον ξανά δεν θα μπορεί και να τον φυλακίσεικάθε πολίτης θ’ απαιτεί, γιατί έννομο συμφέρονπως έχει θα το μυριστεί και τότ’ενδιαφέρονθα δείξουν όλοι, φίλοι-εχθροί κι όσοι τώρα κωφεύουν.
ΑΡΧΑΙΟΠΡΕΠΕΑΣ:  Δρυός πεσούσης, πας μπορεί να ξυλευθεί! Γυρεύουνγαρ, αφορμή, κωφέ ανήρ, να σε προπηλακίσουν!
ΕΜΨΥΧΩΤΕΑΣ:  Πες την αλήθεια πριν στο πυρ σε ρίξουν και σε γδύσουν, εν τέλει, απ’ όλα τα υψηλά τ’ αξιώματά σου που ‘χεις, νομίζεις, παντρευτεί.
ΑΡΧΑΙΟΠΡΕΠΕΑΣ:  Δειλά στρατά που τοις ευνούχοις δέδωκες δίχως να νοιαστείςαν θα διεκπεραιώσουν της δύσκολής σου αποστολήςτα χρέα, κι αν θα δώσουν όλες τις λύσεις που απαιτείη θύελλα της μάχης. Συ, μόνο πλούτη, προπετή,ήθελες πάντα να ‘χεις, την εξουσία, να μαδάςάοκνα μαργαρίτες!
ΚΑΛΑΜΠΟΥΡΤΖΕΑΣ:  Μα τώρα θα παρακαλάς σαν κάποιους λωποδύτεςνα περισώσεις, αν μπορείς, έστω τα εσώρουχά σου!Μια τρύπα θα ζητάς να βρεις, μα θα σου λεν «άει χάσου!»όλοι, σκουλήκια ή ποντικοί. Να σε φιλοξενήσουνούτε στο χώμα οι ξωτικοί θαμώνες θα θελήσουν!
ΜΕΛΛΟΝΤΟΛΟΓΕΑΣ:  Τέτοια κατάντια θα υποστείς, φίλτατε, κι όλοι πρέπει,άμεσα όσο εσύ κι εμείς, αντί για ωραία έπην’ αντιληφθούμε πως μεμιάς αν δεν καταπιαστούμεμε τα προβλήματα, χιονιάς έρχεται! Θα υποστούμετόσες ζημίες, που μπορεί φλύκταινες να γιομίσουνγόνατά μας! Αν μωροί είμαστε, να μας λύσουνόλων τη σύμβαση, γιατί κάλλιο απολυμένοι,παρά σαν μούσκεμα γατί σε μια γωνιά χωμένοινα ‘χουμε όμματα κλειστά, λέγοντας θα περάσειη τρικυμία, στα ζεστά ξαν’ άλλος θα μας μπάσει!… …. …. …. …. …. …

 =====Ολόκληρο το βιβλίο ΠΕΡΕΣ-ΤΡΟΪΚΑ, του Περικλή Τάγκα (έμμετρη κοινωνικο-πολιτική σάτιρα, Β΄ βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών) κυκλοφόρησε από τιςΕκδόσεις Βακχικόν. Mπορείτε να το διαβάσετε ή να το κατεβάσετε στονυπολογιστή σας, δωρεάν, ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο: =====http://www.vakxikon.gr/images/stories/ekdoseis/peres-troika.pdf

από το ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟ