Ηθελε διαβατήριο Γουιάνας ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης

Τα ταξιδιωτικά έγγραφα του κ. Λαυρεντιάδη και οι ευθύνες των ελεγκτών

του Τ. Τελλογλου

Στην αναζήτηση και ενός δεύτερου διαβατηρίου, εκτός από εκείνου των νήσων Κομορών, είχε προχωρήσει ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες από διωκτικές αρχές, που απ’ ό,τι φαίνεται παρακολουθούσαν τις κινήσεις του μήνες πριν από τη σύλληψή του.


Ωστόσο, ο κ. Λαυρεντιάδης, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ουδέποτε απέκτησε διαβατήριο Κομορών, μιας χώρας της Ανατολικής Αφρικής, παρά το γεγονός ότι του άρεσε να μιλάει γι’ αυτό, αλλά απεναντίας φαίνεται ότι επιδίωξε με τη μεσολάβηση επιχειρηματία από τη Μέση Ανατολή να αποκτήσει διαβατήριο της Γαλλικής Γουιάνας, μιας χώρας 236.000 κατοίκων στη νότιο Αμερική. Το ταξιδιωτικό αυτό έγγραφο, μιας επικράτειας που θεωρείται υπερπόντιο έδαφος της Ε.Ε., μαζί με τη Μελίλα και τη Θέουτα για την Ισπανία, αναγνωρίζει ως αρχηγό του κράτους τον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας και ως πρωθυπουργό τον πρωθυπουργό της Γαλλίας, ενώ εκλέγει δύο αντιπροσώπους στη γαλλική εθνοσυνέλευση. Ως το 2007 η κάθε μία από τις χώρες που λέγονται Γουιάνα -ήταν όλες αποικιακές κτήσεις της Μ. Βρετανίας, της Γαλλίας και της Ολλανδίας- στη νότιο Αμερική είχαν ξεχωριστό χειρόγραφο διαβατήριο, αλλά από το 2007 απέκτησαν κοινό μηχανογραφημένο ταξιδιωτικό έγγραφο, με μπλε εξώφυλλο, που έφερε τον τίτλο «Κοινότητα Καραϊβικής» και είχε 5ετή διάρκεια. Πρακτικά το διαβατήριο είναι ένα δεύτερο ευρωπαϊκό διαβατήριο που επέτρεπε στον επιχειρηματία να κινείται σχεδόν ελεύθερα στην Ευρώπη. Η προσπάθεια για απόκτηση του διαβατηρίου αποτέλεσε σύμφωνα με εισαγγελικές αρχές βάσιμη ένδειξη προετοιμασίας φυγής του επιχειρηματία στο εξωτερικό.

Πηγές προσκείμενες στον κ. Λαυρεντιάδη διέψευδαν την κατοχή από τον επιχειρηματία του ταξιδιωτικού εγγράφου της Γαλλικής Γουιάνας παρά την εμμονή πηγών από τις διωκτικές αρχές ότι οι συζητήσεις για το διαβατήριο έγιναν πριν από ενάμιση χρόνο. Εις επίρρωση της θέσης τους ότι ο κ. Λαυρεντιάδης δεν ήταν κάτοχος ξένου διαβατηρίου πηγές προσκείμενες στον ίδιο αναφέρουν ότι ταξίδεψε επανειλημμένα στο εξωτερικό και επέστρεψε στην Ελλάδα παρά το γεγονός ότι είχε τη δυνατότητα, πριν από την άσκηση δίωξης εναντίον του και την απαγόρευση εξόδου του από τη χώρα, να παραμείνει στο εξωτερικό.

Η εξέλιξη αυτή συμπίπτει με την πεποίθηση που σχηματίζεται στις εισαγγελικές αρχές που διερευνούν την υπόθεση της Τράπεζας Ρroton ότι το τίμημα για την αγορά της, το 2009, προήλθε από τα ίδια τα κεφάλαιά της, σύμφωνα με μία τουλάχιστον κατάθεση προσώπου που βρίσκεται ήδη σε προσωρινή κράτηση στα Ιωάννινα. Σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στην Τράπεζα της Ελλάδας αλλά και μία ακόμα μαρτυρία, του κ. Τρ. Κολλίντζα, που επίσης βρίσκεται σε καθεστώς προσωρινής κράτησης, ο κ. Λαυρεντιάδης είχε συμφωνήσει με τις εποπτικές αρχές να ενισχύσει τα κεφάλαια της τράπεζας με 100 εκατ. ευρώ. Εβαλε 50 εκατ. τα οποία στη συνέχεια απέσυρε, κίνηση που κατά τον κ. Κολλίντζα αποτέλεσε αφορμή να εγκαταλείψει μετά από ένα 4μηνο ο ίδιος την τράπεζα.

Κρίσιμες παραμένουν στο σύμπλεγμα αυτό οι ευθύνες των ελεγκτικών εταιρειών και των ορκωτών ελεγκτών που βεβαίωναν επί χρόνια μεγέθη ισολογισμών «χωρίς αντίκρισμα» αλλά και τις επιτροπής κεφαλαιαγοράς που ενέκρινε διαδοχικές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου εισηγμένων εταιρειών χωρίς να ασκεί ουσιαστικά τα εποπτικά της καθήκοντα, επισήμαιναν νομικές πηγές. Για τις ευθύνες αυτές η ΤτΕ έχει αποστείλει επανειλημμένως επιστολές τόσο στην ΕΛΤΕ όσο και στην επιτροπή κεφαλαιαγοράς ζητώντας να αποδοθούν συγκεκριμένες ευθύνες.