Με την παρότρυνση της οικοδέσποινάς μου έκανα μια λακωνική, αλλά πιστός στο κλασικό ρητό «το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν», σκιαγράφησα με προσεκτική επιλογή λέξεων και νοημάτων τα πολλά και δυσάρεστα δεδομένα της καθημερινότητάς μας πολλά από τα οποίας βιώσαμε ως Έλληνες, Ελληνίδες και Ελληνόπουλα στη διάρκεια της χρονιάς που έφυγε του 2023.
Ταυτόχρονα με τη βοήθεια της κ Φίκα έστειλα το γεμάτο αισιοδοξία μήνυμα ελπίδας ότι αλλάζοντας τον τελευταίο αριθμό του χρόνου από το 2023 στο 2024 έχουμε για μια ακόμη φορά, ξανά, την ευκαιρία να αλλάξουμε όχι βέβαια ολάκερη την προσωπικότητά μας καθώς αυτό απλά και σίγουρα ΔΕΝ γίνεται, αλλά μερικά από τα κακά «χούγια» και τις κακές μας συνήθειες…
«Δεν ζούμε σε ένα Κόσμο όμορφο και αγγελικά πλασμένο», αλλά σε ένα κόσμο που σπαράσσεται από φονικές αντιπαραθέσεις εκτός Ελληνικών συνόρων και από καθημερινές δυσκολίες εντός συνόρων.
Μακάρι το 2024 να γίνουμε ξανά συγκάτοικοι στις πολυκατοικίες μας, συνοδοιπόροι στους δρόμους της ζωής μας, συμπολίτες στους Δήμους όπου κατοικούμε, συμπάσχοντες με τον πόνο του γείτονα (αποβάλλοντας την χαιρεκακία) και συγχαίροντες με την επιτυχία του (πολλαπλασιάζοντας την ευτυχία του), έχοντας αποβάλλει το μεγαλοπρεπές και δημιουργικό ΕΜΕΙΣ και υιοθετώντας το μικροπρεπές και ευάλωτο ΕΓΩ, απλά να ξαναγίνουμε αυτό που ξεχάσαμε και μας κοστίζει ακριβά, δηλαδή…Συνάνθρωποι!…
Την σύντομη συνέντευξη φίλες, φίλοι αναγνώστες ακούστε την εδώ:
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου