- Συμφώνησαν για την εκπαίδευση Ουκρανών πιλότων στα F-16, αναλαμβάνοντας η ελληνική κυβέρνηση κι άλλες αποστολές στον αμερικανοΝΑΤΟικό καταμερισμό
- Επιβεβαιώνεται ο βρώμικος ρόλος της Αλεξανδρούπολης, όπου διεκπεραιώνονται καραβιές όπλων και εφοδίων κατευθείαν για τις ουκρανικές δυνάμεις
Eurokinissi |
Σε αυτήν τη βάση Μητσοτάκης και Ζελένσκι είχαν συνάντηση «τετ α τετ», ενώ ακολούθησε και διευρυμένη συνάντηση με συμμετοχή αντιπροσωπειών. Ακολούθως δημοσιοποίησαν ένα «πολεμικό ανακοινωθέν» υπό τον τίτλο «Κοινή Δήλωση» των δύο μερών «για την ευρωατλαντική ενσωμάτωση της Ουκρανίας».
Στο κατάπτυστο κείμενο «αναγνωρίζουν» ευθύς εξαρχής «την ανάγκη να ενισχυθεί περαιτέρω η εδραιωθείσα ικανότητα της ευρωατλαντικής κοινότητας να αντιμετωπίζει υπάρχουσες και πιθανές παγκόσμιες προκλήσεις και απειλές ασφαλείας», τονίζοντας σε αυτό το πλαίσιο ότι «η Ρωσική Ομοσπονδία αποτελεί σημαντική απειλή για την ασφάλεια των Συμμάχων και για την ειρήνη και σταθερότητα του ευρωατλαντικού χώρου, όπως προβλέπει το Στρατηγικό Δόγμα του ΝΑΤΟ του 2022, το οποίο υιοθετήθηκε από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη στις 29 Ιουνίου 2022».
Προειδοποιούν εξάλλου ότι το ΝΑΤΟ «θα συνεχίσει να ανταποκρίνεται στις ρωσικές απειλές και εχθρικές ενέργειες με ενότητα και υπευθυνότητα, μεταξύ άλλων, μέσω της ενίσχυσης της αποτροπής και άμυνας όλων των Συμμάχων, μέσω της ενδυνάμωσης της ανθεκτικότητας και μέσω της υποστήριξης των εταίρων του προς αντιμετώπιση κακόβουλων παρεμβάσεων και επιθετικότητας».
Παραπέμποντας δε στις αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής του ΝΑΤΟ του 2022 και του 2023, επαναλαμβάνουν «τη σταθερή τους δέσμευση να αναβαθμίσουν περαιτέρω την πολιτική και πρακτική υποστήριξη προς την Ουκρανία όσο συνεχίζει να υπεραμύνεται της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής της ακεραιότητας εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της».
Ταυτόχρονα, η ελληνική κυβέρνηση διαβεβαιώνει για «την αταλάντευτη θέση» της «όσον αφορά τον στρατηγικό στόχο της Ουκρανίας για ευρωατλαντική ενσωμάτωση, σύμφωνα με όσα οι Σύμμαχοι συμφώνησαν στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους και με την Κοινή Δήλωση των G7». Εξ ου και μαζί με το Κίεβο «επιβεβαιώνουν τη δέσμευσή τους να εντείνουν τις κοινές προσπάθειες προς υποστήριξη της ενσωμάτωσης της Ουκρανίας στη Συμμαχία και εφαρμογής των προδιαγραφών του ΝΑΤΟ».
Σε αυτό το πλαίσιο η ελληνική κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι «θα συνεχίσει να υποστηρίζει την ισχυρή και αποτελεσματική πολιτική και υλική υποστήριξη της Συμμαχίας προς την Ουκρανία με σκοπό να διασφαλισθεί η ικανότητα της Ουκρανίας να υπεραμυνθεί αποτελεσματικά της επικράτειάς της, σε ξηρά, θάλασσα και αέρα», με ό,τι αυτό συνεπάγεται, υπογραμμίζοντας ότι σε κάθε περίπτωση «θα συνεχίσει να παρέχει στρατιωτική, τεχνική, αμυντική και ανθρωπιστική υποστήριξη στην Ουκρανία», ενώ πιάνει πόστα για το πλιάτσικο αργότερα του κεφαλαίου αφού τονίζει ότι «θα συμμετάσχει μαζί με διεθνείς οργανισμούς, συμμάχους και εταίρους στην αποκατάσταση και ανοικοδόμηση της Ουκρανίας μετά τον πόλεμο».
Στη συνέχεια, στις κοινές δηλώσεις τους ο Μητσοτάκης θύμισε ότι η κυβέρνηση «βρίσκεται από την πρώτη στιγμή στο πλευρό της Ουκρανίας, υποστηρίζοντας τον αγώνα σας για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής σας κυριαρχίας», διαβεβαιώνοντας ότι «το ίδιο θα συνεχίσουμε να πράττουμε, όσος χρόνος και αν απαιτηθεί».
Κατηγόρησε τη Ρωσία για εγκλήματα πολέμου που, όπως είπε, «θα πρέπει να βρουν τιμωρία από τη διεθνή Δικαιοσύνη». Θύμισε, δε, ότι η Ελλάδα εφαρμόζει όλες τις ευρωενωσιακές κυρώσεις κατά της Μόσχας «παρά τον αντίκτυπο που αυτό έχει στην οικονομία μας» (κύρια τους Ελληνες αγρότες και φυσικά στην Ενέργεια), ενώ την ίδια ώρα σκιαγράφησε τις μπίζνες που ανθούν για το εφοπλιστικό κεφάλαιο λέγοντας ότι το 50% των ουκρανικών σιτηρών εξάγονται με ελληνικά πλοία.
Λεία έταξε και στις κατασκευαστικές εταιρείες επιμένοντας ότι η ντόπια αστική τάξη θα είναι παρούσα στην «τιτάνια προσπάθεια ανασυγκρότησης και ανοικοδόμησης της χώρας σας, αξιοποιώντας τη μεγάλη μας πείρα στον κατασκευαστικό τομέα, μέσω συμπράξεων δημοσίων και ιδιωτικών φορέων, διαθέτοντας δυνάμεις στα πεδία της ψηφιοποίησης, της Υγείας, της αναστήλωσης πολιτιστικών μνημείων, με έμφαση, όπως συζητήσαμε, ειδικά στην Οδησσό».
Με το «ψητό» να ετοιμάζεται και για τους ενεργειακούς ομίλους στάθηκε στον ρόλο της Αλεξανδρούπολης ως «κόμβου για την αποστολή βοήθειας των συμμάχων», όπως είπε, «αναδεικνύοντας μία ξεχωριστή γεωπολιτική σημασία για την Ουκρανία, αλλά συνολικά για όλη την ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ», προσθέτοντας ότι «από εκεί ξεκινάει ένας νέος ενεργειακός διάδρομος που ενώνει τον βορρά με το νότο, το νότο με τον βορρά, ώστε σύντομα η Αλεξανδρούπολη να αποτελεί μία νέα πύλη εισόδου φυσικού αερίου», από όπου «θα καλύπτονται έτσι όχι μόνο οι δικές μας εθνικές ανάγκες αλλά και οι ανάγκες πολλών βαλκανικών χωρών, χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, γιατί όχι και της Ουκρανίας».
Ο δε Ζελένσκι έκανε σαφές ότι παρουσίασε τις ανάγκες της χώρας του σε πολεμικό υλικό και υποστήριξη τονίζοντας ότι χρειάζεται την «υποστήριξη» της Ελλάδας στην «προετοιμασία» των Ουκρανών πιλότων να χειριστούν ΝΑΤΟικά F-16 κατά της Ρωσίας. Εξέφρασε μάλιστα δημόσια τις ευχαριστίες του στον Μητσοτάκη για την πρόταση που, όπως είπε, του έκανε, σημειώνοντας ότι τα αρμόδια επιτελεία των δύο μερών θα «συνεργαστούν» για τις «λεπτομέρειες» υλοποίησής της.
Βοήθεια ζήτησε και για την «άμυνα της παρευξείνιας περιοχής». Θυμίζουμε πως τον Απρίλη, στην επίσκεψή του στην Αθήνα, ο υπουργός Αμυνας της Ουκρανίας, Ολ. Ρέζνικοφ, δήλωσε «βέβαιος ότι και αφού κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο θα συνεχίσουμε τη συνεργασία μας και τις διμερείς πλατφόρμες, και ειδικά τη διαδικασία αποναρκοθέτησης, καθώς έχετε μεγάλη εμπειρία, ειδικά στη θάλασσα (...) και προσβλέπουμε σε αυτήν τη συνεργασία, θέλουμε τη στήριξή σας για την ανάπτυξη των δυνατοτήτων του ουκρανικού Ναυτικού, ξεκινώντας από τη διαδικασία αποναρκοθέτησης», επικαλούμενος την ανάγκη «εδραίωσης του καθεστώτος ασφαλείας στη Μαύρη και την Αζοφική Θάλασσα, καθώς άπτεται της ελεύθερης ναυσιπλοΐας». Μια τοποθέτηση που συνεπάγεται ανάπτυξη μονάδων του στόλου και προσωπικού του Πολεμικού Ναυτικού μια ανάσα από τις ρωσικές βάσεις στην περιοχή.
Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση ετοιμάζεται να «τρέξει» πολλά βήματα παραπέρα την εμπλοκή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, ο οποίος κλιμακώνεται.
Θυμίζουμε πως, σύμφωνα με πληροφορίες, Ουκρανοί, Γερμανοί και Αμερικανοί έχουν βάλει αίτημα στην ελληνική κυβέρνηση για παραχώρηση 100 αρμάτων μάχης «Leopard 1Α5» στην κυβέρνηση του Κιέβου. Εξάλλου, οι Ουκρανοί ζητούν από το ελληνικό οπλοστάσιο κι άλλα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης BMP-1 (πέρα από τα 40 που έχει ήδη συμφωνήσει να στείλει η ελληνική κυβέρνηση), τους S-300 και τα αντιαεροπορικά συστήματα TORM-1 και Osa-AK/AKM.
Ζητάνε επίσης το τσεχοσλοβακικής κατασκευής σύστημα πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων RM-70, «έναν από τους σημαντικότερους πολλαπλασιαστές ισχύος» για το ελληνικό πυροβολικό, όπως τονίζεται από το ίδιο το ΓΕΣ. Θυμίζουμε δε ότι τουλάχιστον 2.100 ρουκέτες από το εν λόγω σύστημα δόθηκαν το προηγούμενο διάστημα στην κυβέρνηση της Ουκρανίας, αδειάζοντας τις αποθήκες ακόμα και στα νησιά του Βόρειου Αιγαίου.
Στο τραπέζι βρίσκονται και τα σχέδια για την παροχή επιπλέον διευκολύνσεων στον πόλεμο, όπως η εκπαίδευση Ουκρανών από τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις - όπως έχει αποκαλύψει ο «Ριζοσπάστης» - και η «αναβάθμιση» των υποδομών που υποστηρίζουν τις ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις στην περιοχή (με τα μεταφορικά δίκτυα, τους ΝΑΤΟικούς αγωγούς καυσίμων προς Βουλγαρία - Ρουμανία κ.λπ.).
Να καταγραφεί ότι το τελευταίο διάστημα, Ελληνες εκπαιδευτές πληρωμάτων για κύρια άρματα μάχης «Leopard 1» εκπαιδεύουν Ευρωπαίους χειριστές. Αυτοί με τη σειρά τους εκπαιδεύουν τους Ουκρανούς (μέθοδος «train the trainer»).
Επίσης, στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής Αποστολής Στρατιωτικής Συνδρομής της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην Ουκρανία (European Union Military Assistance Mission Ukraine - EUMAM UA) από την ελληνική πλευρά προσφέρονται και άλλες εκπαιδεύσεις όπως η διοίκηση, ο έλεγχος μικρών κλιμακίων μάχης χερσαίων δυνάμεων («junior leadership training from section/squad and platoon levels up to company») ειδικά στον τομέα των Ειδικών Επιχειρήσεων, και η εξουδετέρωση εκρηκτικών μηχανισμών και ναρκών («demining»).
Σε ό,τι αφορά την άτυπη συνάντηση για τα Δυτικά Βαλκάνια, «για τη διεύρυνση και το ευρωπαϊκό μέλλον της περιοχής» με αφορμή τη συμπλήρωση 20 ετών από τη Σύνοδο ΕΕ - Δυτικών Βαλκανίων και τη «Διακήρυξη της Θεσσαλονίκης», εκτός του Ζελένσκι συμμετείχαν η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ.
Επίσης, ο Πρόεδρος της Σερβίας, Αλ. Βούτσιτς, η Πρόεδρος της Μολδαβίας, Μ. Σάντου, ο Πρόεδρος του Μαυροβουνίου, Τζ. Μιλάτοβιτς, ο πρωθυπουργός της Ρουμανίας, Ιον - Μαρσέλ Τσολάκου, ο πρωθυπουργός του Κοσόβου, Α. Κούρτι, η πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, Μπ. Κρίστο, ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας, Ντ. Κοβάτσεφσκι, ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, Ν. Ντένκοβ, και ο πρωθυπουργός της Κροατίας, Α. Πλένκοβιτς. Δεν προσκλήθηκε ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Ε. Ράμα, λόγω των γεγονότων με τον Φρ. Μπελέρι (βλ. ρεπορτάζ σε άλλη στήλη).
Προηγούμενα, ο Μητσοτάκης πραγματοποίησε διμερείς συναντήσεις με τους καλεσμένους του από τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, τη Ρουμανία και την Κροατία. Με τον Βόσνιο διαβεβαίωσε για την «υποστήριξη της Ελλάδας στα επόμενα βήματα της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης προς την ευρωπαϊκή της προοπτική». Με τον Ρουμάνο συζήτησαν τις «προοπτικές των διμερών σχέσεων με έμφαση στην ενεργειακή συνεργασία». Στη συνάντηση, δε, με τον Κροάτη πρωθυπουργό, αυτός φέρεται να εξέφρασε στον Ελληνα πρωθυπουργό τα συλλυπητήριά του για τη δολοφονία του φιλάθλου στη Νέα Φιλαδέλφεια και την «εμπιστοσύνη του στην ελληνική Δικαιοσύνη». Σχετικά με το ζήτημα της «προσωρινής» κράτησης Κροατών, οι δύο πλευρές συμφώνησαν «να βρίσκονται σε επικοινωνία για σχετική ενημέρωση».
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 22-8-23
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου