Ενας τελικός «κρας τεστ» για όλο το οικοδόμημα του ποδοσφαίρου μας

Πολύ κάτι παραπάνω από έναν τίτλο έμελλε να κρίνει το τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς για το ελληνικό ποδόσφαιρο. 

Ο αποψινός (Cosmote 20.30) τελικός του Κυπέλλου ανάμεσα
στην ΑΕΚ και στον ΠΑΟΚ στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας κρίνει ένα τρόπαιο, κρίνει το γόητρο, κρίνει και το μέλλον όλων των ομάδων της Σούπερ Λίγκας, μιας και έτσι ανάποδα όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, αυτό το ματς έχει αποκτήσει χαρακτήρα «κρας τεστ» για όλο το οικοδόμημα του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ο τρόπος που θα κυλήσει, εντός και κυρίως εκτός αγωνιστικού χώρου, θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τη στάση της FIFA και της ΟΥΕΦΑ απέναντι στο ποδόσφαιρό μας, με τον δρόμο του «Grexit» να μοιάζει δεδομένος στην περίπτωση που ξεφύγουν τα πράγματα και επαναληφθούν σκηνικά σαν κι αυτά που πλήγωσαν τον περυσινό τελικό του Κυπέλλου και το εφετινό πρωτάθλημα.

Απ’ αυτή την άποψη, η σημερινή μονομαχία ΠΑΟΚ και ΑΕΚ έχει πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα από το τρόπαιο που κρίνει. Ναι μεν για όλες τις ομάδες ένα Κύπελλο είναι σημαντικός στόχος, ειδικά όταν δεν είναι απ’ αυτές που έχουν κορεστεί από επιτυχίες, αλλά στο τέλος της ημέρας, αυτό που θα αποδειχθεί πιο σημαντικό για όλους, κι αυτούς που παίζουν κι αυτούς που δεν παίζουν, είναι το αν το ελληνικό ποδόσφαιρο θα πάρει παράταση ζωής ή θα βγει από την πρίζα.

Το μήνυμα των ξένων αξιωματούχων είναι ξεκάθαρο: εάν συμβούν ακραία γεγονότα στον τελικό, το «Grexit» δεν θα είναι ο συνηθισμένος μπαμπούλας των τελευταίων ετών, αλλά μια θλιβερή πραγματικότητα που θα αποκόψει για κάποια χρόνια την Ελλάδα από τον υπόλοιπο ποδοσφαιρικό κόσμο.

Η FIFA και η ΟΥΕΦΑ έβαλαν από την αρχή τον πήχης πολύ ψηλά, ακριβώς για να προκαλέσουν την απόλυτη προσοχή μας. Απαγόρευσαν ημίμετρα άλλων εποχών, όπως π.χ. τη διεξαγωγή του τελικού μόνο μεταξύ συγγενών και φίλων, για να αναγκάσουν άπαντες να βρεθούν προ των ευθυνών τους και να αποδείξουν όχι μόνο ότι θέλουν να παραμείνουν στον πολιτισμένο ποδοσφαιρικά κόσμο αλλά και ότι μπορούν.

Το πώς μπορούν, βέβαια, είναι μια μεγάλη ιστορία. Γιατί ακόμα κι αν τα καταφέρουμε και δεν ανοίξει μύτη, μάλλον θα είναι υπερβολικό να το πανηγυρίσουμε, αν αναλογιστούμε ότι για να το πετύχουμε αυτό, έχουν επιστρατευθεί περισσότεροι από 5.000 αστυνομικοί, με ένα σχέδιο δράσης που ξεπερνά κατά πολύ τα συνηθισμένα μέτρα ασφαλείας ακόμα και για ένα παιχνίδι υψηλού κινδύνου…

Σε αυτόν τον τελικό, τα φώτα έχουν πέσει οπουδήποτε αλλού παρά στους πραγματικούς πρωταγωνιστές του, παίκτες και προπονητές, με χαρακτηριστικό ότι οι ιθύνοντες της ομοσπονδίας αποφάσισαν να αγνοήσουν τους Ελληνες διαιτητές και να επιστρατεύσουν ξένους!

Για πρώτη φορά από το μακρινό 1975, κλήθηκαν ξένοι διαιτητές να διευθύνουν τον τελικό του Κυπέλλου, όχι για να αποφύγουν τα αναπόφευκτα σε κάθε παιχνίδι λάθη, αλλά για να μην υπάρχει καχυποψία στην εξέδρα ότι τα όποια λάθη τους είναι σκόπιμα και όχι ανθρώπινα.

Στο μυαλό των ανθρώπων της ΕΠΟ, η επιλογή του Ισπανού Νταβίντ Φερνάντεθ Μπορμπαλάν θα λειτουργήσει πυροσβεστικά και δεν θα επιτρέψει σκηνικά σαν κι αυτά που κατά καιρούς έχουμε δει σε όλα τα μεγάλα γήπεδα της Ελλάδας. Αλλά πώς μπορεί να συμβεί αυτό όταν για εβδομάδες ολόκληρες έχει χυθεί τόσο δηλητήριο με αφορμή τον τρόπο που κρίθηκε η μάχη του πρωταθλήματος;

Εχει πέσει πολύ λάδι στη φωτιά και θα χρειαστεί να δώσουν όλοι τον καλύτερό τους εαυτό για να ζήσουμε τη χαρά ενός σπουδαίου ποδοσφαιρικού αγώνα, αντί για θλιβερά σκηνικά σαν κι αυτά που αμαύρωσαν τον περυσινό τελικό στον Βόλο…
http://www.kathimerini.gr/