Τα ελληνικά Τελωνεία ζητούν από τους Ουκρανούς που κατέφυγαν στη χώρα μας μετά τη ρωσική εισβολή να βρουν Ελληνα εγγυητή, αλλιώς οφείλουν να παραδώσουν τα οχήματά τους στο κράτος ή να επιστρέψουν με αυτά στην εμπόλεμη χώρα τους.
Δηλαδή ή χαρίζουν στο κράτος το αμάξι τους ή ξαναγυρίζουν στον πόλεμο ή πληρώνουν εκτελωνισμό που έχει κάποιο κόστος. Δηλαδή «έχετε το δικαίωμα να σταματήσετε να είστε πρόσφυγας, γυρνώντας στη χώρα σας κι ας μην έχει τελειώσει ο πόλεμος» – όπως λέμε «έχετε το δικαίωμα να είστε φτωχοί». Πού θα βρουν εγγυητή τόσες χιλιάδες άνθρωποι;
Η «Εφ.Συν.» επικοινώνησε με υπάλληλο Τελωνείου της χώρας, η οποία είπε, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Εμείς πράττουμε σύμφωνα με τον νόμο. Εγγυητής χρειάζεται για όλα τα ειδικά καθεστώτα, όπως αυτό της προσωρινής εισαγωγής, δηλαδή τα ΔΕΠΕ. Το άρθρο 30 του Τελωνειακού Κώδικα δίνει τη δυνατότητα στο Τελωνείο να ζητήσει εγγυητή. Στην αρχή αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν γνωστούς, αλλά τώρα έχουν, γιατί έχουν περάσει ήδη δύο χρόνια που τους έχουν γίνει εξαιρέσεις για να κυκλοφορούν με αυτά τα οχήματα λόγω του πολέμου. Κάποιοι έχουν φέρει ήδη εγγυητή. Ο εγγυητής θα εγγυάται ότι θα πληρώνονται τα τέλη κυκλοφορίας για αυτά τα οχήματα».
Στην παρατήρησή μας ότι «δύο χρόνια έρχονται και πληρώνουν μόνοι τους τα τέλη», η υπάλληλος μας ανέφερε ότι «υπάρχουν και περιπτώσεις που έχουν εξαφανιστεί και τους αναζητούμε. Ως επί το πλείστον βέβαια είναι συνεπείς. Σε αυτούς που λένε “Πού να βρω εγγυητή;” τους απαντώ να κάνουν μια επίσημη επιστολή όπου να αναφέρουν τους λόγους για τους οποίους δεν μπορούν να βρουν εγγυητή και, αν μαζέψουμε πολλές επιστολές, ενδεχομένως να κάνουμε κι εμείς μια περαιτέρω κρούση στα κεντρικά της ΑΑΔΕ».
Η δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω Αγγελική Καρλαύτη μάς επισημαίνει τα εξής: «Ο νόμος έρχεται για να λύσει ένα πρόβλημα· είναι αποτέλεσμα, δεν είναι αιτία. Ο νόμος έπεται, δεν προηγείται της πραγματικότητας. Επομένως, από τη στιγμή που έχει προκύψει το συγκεκριμένο πρόβλημα, πρέπει να υπάρξει νομοθετική πρωτοβουλία από την κεντρική κυβέρνηση για να λυθεί. Εφόσον δίνεται περιορισμένης διάρκειας άδεια διαμονής, πρέπει να υπάρχει και ισόχρονη πρόβλεψη για τη χρήση του οχήματος, π.χ. χορήγηση προσωρινών ελληνικών πινακίδων με διάρκεια όσο και η άδεια διαμονής. Με τις λύσεις που προτείνουν από το Τελωνείο, είναι σαν να δημεύουν το όχημα ανθρώπων στους οποίους έχουν αναγνωρίσει την ιδιότητα του πρόσφυγα. Ισως χρειάζεται να παρέμβει και η ουκρανική πρεσβεία στην Αθήνα, αν δεν το έχει κάνει ήδη», καταλήγει η κ. Καρλαύτη.
Εν ολίγοις, δεν μπορεί οι πρόσφυγες να αντιμετωπίζονται σαν «πρόσωπα με συνήθη κατοικία στο εξωτερικό, φοιτητές, νοσηλευτικό προσωπικό, διπλωμάτες, άτομα με σύμβαση έργου, μετεκπαιδευόμενοι», όπως είναι μερικές από τις κατηγορίες ανθρώπων που, σύμφωνα με τον νόμο, «δικαιούνται να κυκλοφορούν στην Ελλάδα αυτοκίνητο με αλλοδαπές πινακίδες κυκλοφορίας». Δεν είναι τίποτα από όλα αυτά, είναι πρόσφυγες και η «συνήθης κατοικία τους στο εξωτερικό» έχει καταστραφεί από τον πόλεμο…
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου