μέσα σε αποφάγια και μπάζα, ακριβώς στο σημείο, που αναζητούσαν το «λιτό του επιούσιο»…
Εκεί, στο μακρινό Μαπούτο, την πρωτεύουσα της Μοζαμβίκης, διαδραματίστηκε άλλη μια σύγχρονη τραγωδία. Άνθρωποι κάθε ηλικίας χάθηκαν μέσα στα σκουπίδια, μιας Αφρικανικής μεγαλούπολης. Στη δική τους «γη της επαγγελίας»… όπως την αποκαλούσαν, γιατί εκεί ήταν ευκολότερο να βρουν τα προς το ζην.
Τουλάχιστον 17 άνθρωποι σκοτώθηκαν και πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν νωρίς το πρωί της Δευτέρας στο Μαπούτο, όταν ένα βουνό απορριμμάτων ύψους 15 μέτρων, κατέρρευσε λόγω της σφοδρής βροχόπτωσης και έθαψε επτά σπίτια. Το δυστύχημα σημειώθηκε γύρω στις 3 τα ξημερώματα στη φτωχογειτονιά Χουλένε που απέχει περίπου 10 χιλιόμετρα από το κέντρο του Μαπούτο.
Τα μπάζα γίνονταν «στέγες» και «τοίχοι» για να «χτίσει» κάποιος «άθλιος» το σπίτι του… Δίπλα στη χωματερή του Μαπούτο, υπήρχε μια τεράστια παραγκούπολη. Μια μικρή κοινωνία, που έτρωγε, ντυνόταν και έφτιαχνε τα καταλύματα της από τα «αγαθά» που ήξερε πια με «μαεστρία» να διαλέγει, από τους λόφους των σκουπιδιών. Η παραγκούπολη ζούσε και μεγάλωνε από τα σκουπίδια. Αυτά που τελικά την καταπλάκωσαν. Την έπνιξαν. Την σκότωσαν…
«Μέχρι στιγμής έχουν ανασυρθεί 17 πτώματα. Φοβόμαστε ότι θα υπάρχουν και άλλα θύματα. Θα συνεχίσουμε να ψάχνουν κάτω από τον σωρό των απορριμάτων» είπε μια δημοτική σύμβουλος της περιφέρειας, η Ντεσπεντίντα Ρίτα, όπως αναμετέδωσε το ΑΠΕ –ΜΠΕ. «Εδώ και δέκα χρόνια η χωματερή θα έπρεπε να έχει κλείσει γιατί έχει γεμίσει, αλλά συνεχίζουν να πετούν εδώ τα απορρίμματα», κατήγγειλε από την πλευρά της μια άλλη γυναίκα, η Τερέζα Μάνγκε.
Οι παράγκες είχαν χτιστεί παράνομα στη χωματερή και οι αρχές είχαν ζητήσει από τους ενοίκους τους να φύγουν από το επικίνδυνο σημείο. «Μένω εδώ γιατί δεν έχω πού αλλού να πάω» εξήγησε μια κάτοικος της παραγκούπολης, η Μαρία Χούο. Έδωσε την πραγματική διάσταση της τραγωδίας. Δεν είχε που άλλου να πάει. Στο Μαπούτο, ζουν πολλές ψυχές που έχουν εκδιωχθεί από τις εστίες τους.
Η Μοζαμβίκη είναι μια Αφρικανική χώρα, στην οποία οι πολυεθνικές έχουν εισχωρήσει και αρπάζουν το «βίος» της. Διαθέτει μεγάλο ορυκτό πλούτο, όπως γαιάνθρακα, σιδηρομετάλλευμα, τανταλίτη (τα μεγαλύτερα αποθέματα στον κόσμο), φυσικό αέριο, μαγγάνιο, ουράνιο, διαμάντια, και αμίαντο.
Ο λαός της δεν καρπώνεται τίποτα. Αντίθετα οι εταιρείες εκτοπίζουν μεγάλο αριθμό κοινοτήτων από την πατρογονική γη και καταστρέφουν αγροτικές εκτάσεις, προκειμένου να εκμεταλλευτούν τα τεράστια αποθέματα ορυκτού πλούτου με αποτέλεσμα δραματικές μειώσεις στην παραγωγή τροφίμων, όπως αποτυπώνεται σε πρόσφατη έκθεσή της, η οργάνωση «Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».
Οι πολυεθνικές αρπάζουν τα αποθέματα και αυγατίζουν τα κέρδη τους. Την ίδια στιγμή το κατά κεφαλήν εισόδημα του πληθυσμού της Μοζαμβίκης, φτάνει μετά βίας τα 250 δολάρια!
Ο εκτοπισμός του πληθυσμού από τις γεωργικές εκτάσεις δημιουργεί παραγκουπόλεις δίπλα στην πρωτεύουσα και στις υπόλοιπες μεγάλες πόλεις της χώρας, όπως αυτή που θάφτηκε κάτω από τα σκουπίδια. «Παράπλευρες απώλειες» στον πόλεμο των πολυεθνικών και μάλιστα χωρίς πυραύλους, αεροπλάνα και στρατό. Η κτηνωδία του απάνθρωπου καπιταλιστικού συστήματος έχει πολλαπλούς τρόπους να εκδηλωθεί…
Τον ακριβή αριθμό από τις παράγκες που χάθηκαν. Από τις ζωές που θάφτηκαν μέσα στα σκουπίδια, ίσως να μην το μάθουμε ποτέ. Ο αριθμός όσων έχασαν τη ζωή τους μπορεί να μείνει και ανεξακρίβωτος. Ανθρώπινες ζωές και σκουπίδια …ανακατεύτηκαν.
Η τραγωδία θα χαθεί μέσα στις χιλιάδες ειδήσεις της παγκόσμιας κοινότητας. Εξάλλου το Μαπούτο είναι τόσο μακριά. Σε μια Ήπειρο που η ανθρώπινη ζωή έχει χάσει κάθε αξία, κανείς δεν μετρά τις «απώλειες»…
από ημεροδρόμος
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου