Διαβάστε αναλυτικά τι αναφέρει το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών με το οποίο ήρθε η διαφωνία μεταξύ ανακριτή και εισαγγελέα για την προφυλάκιση ή μη του Δημήτρη Κοντομηνά.
Σημειώνεται ότι το δικαστικό συμβούλιο τάχθηκε με την άποψη του ανακριτή Γιώργου Ανδρεάδη να αφεθεί ο επιχειρηματίας ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, ενώ αντίθετα η εισαγγελέας Πόπη Παπανδρέου είχε ζητήσει την προφυλάκισή του.
Αναλυτικά το βούλευμα:
Στην προκειμένη περίπτωση, όσον αφορά ειδικότερα την ανωτέρω ανακύψασα διαφωνία, εκ του συνόλου των στοιχείων που τέθηκαν υπόψη του Συμβουλίου, όπως αυτά προέκυψαν από την έως τώρα διενεργηθείσα προκαταρκτική εξέταση και κύρια ανάκριση, καθώς και από όσα στοιχεία εισφέρθηκαν από τους συνηγόρους του ανωτέρω κατηγορουμένου, οι οποίοι τον εκπροσώπησαν, κατά την επιβλήθεισα εκ του νόμου ακρόαση του ενώπιον του Συμβουλίου, κατόπιν νομότυπης έγγραφης εξουσιοδότησης του, καθόσον ο τελευταίος βρίσκεται νοσηλευόμενος από ώρα 13:58 της 7ης Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους (2014) στο ιδιωτικό ιατρικό ίδρυμα «Ιατρικό Κέντρο Αθηνών», προκύπτουν όλα τα πραγματικά περιστατικά, που αναφέρονται με σαφήνεια και πληρότητα στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση, στην οποία το παρόν Συμβούλιο αναφέρεται ως προς το σκέλος αυτό, προς αποφυγή ασκόπων επαναλήψεων.
Ειδικότερα, προκύπτουν περιστατικά που συνιστούν την από νομοτεχνική άποψη αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση των προαναφερόμενων αξιόποινων πράξεων για τις οποίες ο κατηγορούμενος απολογήθηκε και τιμωρούνται από το νόμο με ποινές ισόβιας κάθειρξης (η κακουργηματική απάτη σε βάρος του Δημοσίου), κάθειρξης έως δέκα έτη (η άμεση συνέργεια σε κακουργηματική απιστία) και κάθειρξης δέκα έως είκοσι ετών (η νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα κατ’ επάγγελμα). Επίσης, από τα ίδια αυτά περιστατικά προκύπτει ότι οι ανωτέρω αποδιδόμενες στον κατηγορούμενο αξιόποινες πράξεις ενέχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, λόγω των οποίων, θα μπορούσε να επιβληθεί σε αυτόν προσωρινή κράτηση, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 282 παρ. 4 τρίτη περίπτωση (αποφυγή τέλεσης και άλλων εγκλημάτων).
Ειδικότερα, προκύπτει ο στενός σύνδεσμος του κατηγορουμένου, υπό την ιδιότητά του ως επιχειρηματία με πολυετή και εκτεταμένη επιχειρηματική δραστηριότητα στην ελληνική αγορά, με παράγοντες του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, ως εκ του οποίου (συνδέσμου), αυτός προέβη σε συνεργασία με το εν λόγω πιστωτικό ίδρυμα, το οποίο, κατά τον επίδικο χρόνο, είχε δημόσιο χαρακτήρα, στηριζόμενο οικονομικά σε αποταμιεύσεις μέσων Ελλήνων καταθετών και ως εκ τούτου η όποια επιχειρηματική κίνηση και δράση του (Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου) από κοινού με τον ως άνω κατηγορούμενο, είχε άμεσο αντίκτυπο στα έννομα αγαθά της ελληνικής οικονομίας ως και στην ασφάλεια των καταθέσεων του μέσου Έλληνα.
Ιδιαίτερα δε το έτος 2008, όπου διενεργήθηκε η συνεργασία του κατηγορουμένου με το παραπάνω πιστωτικό ίδρυμα, οπότε και ξεκίνησε η οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα. Ωστόσο, βάσει της συγκεκριμένης κατάστασης της υγείας του κατηγορουμένου, όπως αυτή παρουσιάζεται από τα προσκομισθέντα ενώπιον του Συμβουλίου τούτου ιατρικά έγγραφα, σε συνδυασμό με την προφορική παρουσίαση και ανάπτυξη αυτής από τους συνηγόρους του, κρίνεται ότι αφενός μεν ο εγκλεισμός του στη φυλακή θα έχει ως συνέπεια την επιδείνωση της υγείας του, με απρόβλεπτη κατάληξη, καθόσον αυτός πάσχει, μεταξύ άλλων, από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, λόγω της οποίας εμφανίζει διαρκή δύσπνοια εξ αφορμής οποιοσδήποτε δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένου του περπατήματος, ήπια δευτερεύουσα πνευμονική υπέρταση, για την οποία απαιτείται χορήγηση οξυγόνου και κατά τη διάρκεια της νυχτερινής κατάκλισης και καρδιακή, συγκεκριμένα κοιλιακή δυσλειτουργία της καρδιάς, ενόψει της έλλειψης της κατάλληλης ιατρικής υποδομής στις ελληνικές φυλακές για την αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων, σε συνδυασμό με την ηλικία του (75 ετών), αφετέρου δε δεν προέκυψε ότι έχει προβεί σε ενέργειες τέτοιες που είτε να επιβάλλουν τον φυσικό περιορισμό του στις φυλακές προκειμένου να εξασφαλίζεται ανά πάσα στιγμή η παρουσία του κατά τη διάρκεια της κύριας ανάκρισης, είτε να δυσχεραίνουν το έργο των δικαστικών αρχών, υπό την έννοια, σε αμφότερες τις περιπτώσεις, της προπαρασκευής της διαφυγής του (κατά το πλείστον τα δανεισθέντα χρήματα διοχετεύθηκαν σε αναχρηματοδότηση - εξυπηρέτηση άλλων δανείων προς άλλες τράπεζες).
Στο σημείο τούτο επισημαίνεται ιδιαιτέρως το γεγονός ότι για, αμφότερες τις αεροπορικές εταιρείες με τις επωνυμίες «INTERJET ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ Ε.Α.Ε» και «INTERJET ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ», συμφερόντων του κατηγορουμένου, έχουν ανασταλεί και ανακληθεί, αντιστοίχως, οι άδειες εκμετάλλευσης και λειτουργίας τους (σχ. οι υπ’αρ. Δ1/Δ11282/1145 από 23-4-2013 και Δ1/Δ/7827/770 από 21-3- 2013 αποφάσεις του Υπουργού Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων).
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω κρίνεται εν προκειμένω, ότι η επιβολή των περιοριστικών όρων της 1) απαγόρευσης εξόδου του κατηγορουμένου από τη χώρα, 2) εμφάνισής του στο Α.Τ του τόπου της κατοικίας του την 1η,10η και 20η εκάστου ημερολογιακού μήνα και 3) καταβολής εγγυοδοσίας εκ ποσού πέντε εκατομμυρίων (5.000.000) ευρώ εντός είκοσι (20) ημερών, επαρκούν για να εξυπηρετηθούν οι σκοποί της κύριας ανάκρισης που προσφάτως ξεκίνησε και δεν έχει εισέτι ολοκληρωθεί, καθόσον μάλιστα εκκρεμούν αιτήματα δικαστικών συνδρομών προς την αρχή κράτους και δη της Ελβετίας στο έδαφος της οποίας δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά σχήματα στα οποία φέρεται ότι συμμετέχουν ο εν προκειμένω κατηγορούμενος και έτερα διωκόμενα, στο πλαίσιο της ίδιας ποινικής υπόθεσης, πρόσωπα. Επομένως, πρέπει να αρθεί η προκύψασα εν προκειμένω διαφωνία υπέρ του Ανακριτή του νόμου 4022/2011 του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Πλην όμως ένα μέλος της σύνθεσης του Συμβουλίου, ………………………………, είχε την γνώμη ότι η υπό κρίση διαφωνία όφειλε να λυθεί υπέρ της γνώμης της Εισαγγελέως, καθ’ όσον από τα στοιχεία που τέθηκαν υπ’ όψη του Συμβουλίου και ειδικότερα, από τα έγγραφα της δικογραφίας σε συνδυασμό με όσα εισέφεραν οι συνήγοροί του κατά την ακρόαση που έλαβε χώρα ενώπιον του, δεν προέκυψε ότι η νόσος του εν λόγω κατηγορουμένου παρουσιάζει την μορφή και τον βαθμό σοβαρότητος που αποκλείει την επιβολή του μέτρου της προσωρινής κράτησης εις βάρος του.
Διότι εάν συνέβαινε τούτο, ο κατηγορούμενος δεν θα εισήγετο στο ιδιωτικό θεραπευτήριο «ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ», όπου νοσηλεύετο, την 7-1-2014, όταν δηλ. εκδόθηκε από τον Ανακριτή το εις βάρος του ένταλμα σύλληψης, δοθέντος ακόμη του γεγονότος ότι εκείνος, διαμέσου των συνηγόρων του, προσκόμισε κατά την γενομένη ακρόαση ιατρικά πιστοποιητικά ιδιωτικού θεραπευτηρίου, ιδιωτών ιατρών, όχι όμως δημοσίου θεραπευτηρίου ή ιατρών υπηρετούντων σε δημόσιο θεραπευτήριο, ο ίδιος μάλιστα πραγματοποίησε πολυήμερο, περί το τέλος Δεκεμβρίου του περασμένου έτους (2013), ταξίδι στο εξωτερικό, μετά δε την επάνοδό του στην Ελλάδα ουδένα πρόβλημα και δη επιδείνωσης της κατάστασης της υγείας του εμφάνισε προτού εκδοθεί το από 7-1-2014 ένταλμα σύλληψης. Εξάλλου, ο ίδιος άνω κατηγορούμενος, για τον οποίο συντρέχουν σοβαρές και βάσιμες ενδείξεις ότι τέλεσε τις προπεριγραφείσες αξιόποινες πράξεις, προσέβαλε τα έννομα αγαθά της οικονομίας και της κοινωνίας κατά τρόπο τέτοιον, που σκιαγραφεί την προσωπικότητά του ως προσωπικότητα υπαιτίου, ο οποίος δύναται να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις και δη νομιμοποίησης εγκληματικού χρήματος, της πράξης δηλ. που αποτελεί το κατάλληλο εργαλείο για την εξυπηρέτηση της όλης παράνομης δραστηριότητάς του.
Οι παραπάνω διαπιστώσεις, συνδυαζόμενες μεταξύ τους, καθώς και με το γεγονός ότι ο ως άνω κατηγορούμενος έχει διοχετεύσει στο εξωτερικό μέρος των κεφαλαίων που εισέπραξε από τα ληφθέντα δάνεια, έχει προλειάνει δηλ. το έδαφος και της φυσικής ακόμη μετάβασής του σε τόπο όπου διατηρεί ενεργό οικονομική δραστηριότητα, οδηγούν στην κρίση ότι μόνον η επιβολή του μέτρου της προσωρινής κράτησής του θα τον αποτρέψει από την τέλεση νέων αξιοποίνων πράξεων και την αιφνίδια διαφυγή του.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αίρει την προκύπτουσα διαφωνία μεταξύ της Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών και του Ανακριτή του νόμου 4022/2011του Πρωτοδικείου Αθηνών, όσον αφορά την ποινική μεταχείριση του κατηγορουμένου Δημητρίου ΚΟΝΤΟΜΗΝΑ του Παναγιώτη και της Μαρίας, μετά την απολογία αυτού, την 14/1/201ι|, ενώπιον του ανωτέρω Ανακριτή, σχετικά με την οποία (ποινική μεταχείριση) η μεν Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αθηνών είχε τη γνώμη ότι πρέπει να επιβληθεί στον κατηγορούμενο προσωρινή κράτηση, ο δε ανωτέρω Ανακριτής είχε τη γνώμη ότι πρέπει στον κατηγορούμενο να επιβληθούν οι περιοριστικοί όροι 1) απαγόρευσης εξόδου του κατηγορουμένου από τη χώρα, 2) εμφάνισής του στο Α.Τ του τόπου της κατοικίας του την 1η, 10η και 20η εκάστου ημερολογιακού μήνα και 3) καταβολής εγγυοδοσίας εκ ποσού πέντε εκατομμυρίων (5.000.000) ευρώ εντός είκοσι (20) ημερών, κατά πλειοψηφία υπέρ του Ανακριτή του νόμου 4022/2011 του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Σημειώνεται ότι το δικαστικό συμβούλιο τάχθηκε με την άποψη του ανακριτή Γιώργου Ανδρεάδη να αφεθεί ο επιχειρηματίας ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, ενώ αντίθετα η εισαγγελέας Πόπη Παπανδρέου είχε ζητήσει την προφυλάκισή του.
Αναλυτικά το βούλευμα:
Στην προκειμένη περίπτωση, όσον αφορά ειδικότερα την ανωτέρω ανακύψασα διαφωνία, εκ του συνόλου των στοιχείων που τέθηκαν υπόψη του Συμβουλίου, όπως αυτά προέκυψαν από την έως τώρα διενεργηθείσα προκαταρκτική εξέταση και κύρια ανάκριση, καθώς και από όσα στοιχεία εισφέρθηκαν από τους συνηγόρους του ανωτέρω κατηγορουμένου, οι οποίοι τον εκπροσώπησαν, κατά την επιβλήθεισα εκ του νόμου ακρόαση του ενώπιον του Συμβουλίου, κατόπιν νομότυπης έγγραφης εξουσιοδότησης του, καθόσον ο τελευταίος βρίσκεται νοσηλευόμενος από ώρα 13:58 της 7ης Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους (2014) στο ιδιωτικό ιατρικό ίδρυμα «Ιατρικό Κέντρο Αθηνών», προκύπτουν όλα τα πραγματικά περιστατικά, που αναφέρονται με σαφήνεια και πληρότητα στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση, στην οποία το παρόν Συμβούλιο αναφέρεται ως προς το σκέλος αυτό, προς αποφυγή ασκόπων επαναλήψεων.
Ειδικότερα, προκύπτουν περιστατικά που συνιστούν την από νομοτεχνική άποψη αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση των προαναφερόμενων αξιόποινων πράξεων για τις οποίες ο κατηγορούμενος απολογήθηκε και τιμωρούνται από το νόμο με ποινές ισόβιας κάθειρξης (η κακουργηματική απάτη σε βάρος του Δημοσίου), κάθειρξης έως δέκα έτη (η άμεση συνέργεια σε κακουργηματική απιστία) και κάθειρξης δέκα έως είκοσι ετών (η νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα κατ’ επάγγελμα). Επίσης, από τα ίδια αυτά περιστατικά προκύπτει ότι οι ανωτέρω αποδιδόμενες στον κατηγορούμενο αξιόποινες πράξεις ενέχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, λόγω των οποίων, θα μπορούσε να επιβληθεί σε αυτόν προσωρινή κράτηση, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 282 παρ. 4 τρίτη περίπτωση (αποφυγή τέλεσης και άλλων εγκλημάτων).
Ειδικότερα, προκύπτει ο στενός σύνδεσμος του κατηγορουμένου, υπό την ιδιότητά του ως επιχειρηματία με πολυετή και εκτεταμένη επιχειρηματική δραστηριότητα στην ελληνική αγορά, με παράγοντες του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, ως εκ του οποίου (συνδέσμου), αυτός προέβη σε συνεργασία με το εν λόγω πιστωτικό ίδρυμα, το οποίο, κατά τον επίδικο χρόνο, είχε δημόσιο χαρακτήρα, στηριζόμενο οικονομικά σε αποταμιεύσεις μέσων Ελλήνων καταθετών και ως εκ τούτου η όποια επιχειρηματική κίνηση και δράση του (Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου) από κοινού με τον ως άνω κατηγορούμενο, είχε άμεσο αντίκτυπο στα έννομα αγαθά της ελληνικής οικονομίας ως και στην ασφάλεια των καταθέσεων του μέσου Έλληνα.
Ιδιαίτερα δε το έτος 2008, όπου διενεργήθηκε η συνεργασία του κατηγορουμένου με το παραπάνω πιστωτικό ίδρυμα, οπότε και ξεκίνησε η οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα. Ωστόσο, βάσει της συγκεκριμένης κατάστασης της υγείας του κατηγορουμένου, όπως αυτή παρουσιάζεται από τα προσκομισθέντα ενώπιον του Συμβουλίου τούτου ιατρικά έγγραφα, σε συνδυασμό με την προφορική παρουσίαση και ανάπτυξη αυτής από τους συνηγόρους του, κρίνεται ότι αφενός μεν ο εγκλεισμός του στη φυλακή θα έχει ως συνέπεια την επιδείνωση της υγείας του, με απρόβλεπτη κατάληξη, καθόσον αυτός πάσχει, μεταξύ άλλων, από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, λόγω της οποίας εμφανίζει διαρκή δύσπνοια εξ αφορμής οποιοσδήποτε δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένου του περπατήματος, ήπια δευτερεύουσα πνευμονική υπέρταση, για την οποία απαιτείται χορήγηση οξυγόνου και κατά τη διάρκεια της νυχτερινής κατάκλισης και καρδιακή, συγκεκριμένα κοιλιακή δυσλειτουργία της καρδιάς, ενόψει της έλλειψης της κατάλληλης ιατρικής υποδομής στις ελληνικές φυλακές για την αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων, σε συνδυασμό με την ηλικία του (75 ετών), αφετέρου δε δεν προέκυψε ότι έχει προβεί σε ενέργειες τέτοιες που είτε να επιβάλλουν τον φυσικό περιορισμό του στις φυλακές προκειμένου να εξασφαλίζεται ανά πάσα στιγμή η παρουσία του κατά τη διάρκεια της κύριας ανάκρισης, είτε να δυσχεραίνουν το έργο των δικαστικών αρχών, υπό την έννοια, σε αμφότερες τις περιπτώσεις, της προπαρασκευής της διαφυγής του (κατά το πλείστον τα δανεισθέντα χρήματα διοχετεύθηκαν σε αναχρηματοδότηση - εξυπηρέτηση άλλων δανείων προς άλλες τράπεζες).
Στο σημείο τούτο επισημαίνεται ιδιαιτέρως το γεγονός ότι για, αμφότερες τις αεροπορικές εταιρείες με τις επωνυμίες «INTERJET ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ Ε.Α.Ε» και «INTERJET ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ», συμφερόντων του κατηγορουμένου, έχουν ανασταλεί και ανακληθεί, αντιστοίχως, οι άδειες εκμετάλλευσης και λειτουργίας τους (σχ. οι υπ’αρ. Δ1/Δ11282/1145 από 23-4-2013 και Δ1/Δ/7827/770 από 21-3- 2013 αποφάσεις του Υπουργού Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων).
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω κρίνεται εν προκειμένω, ότι η επιβολή των περιοριστικών όρων της 1) απαγόρευσης εξόδου του κατηγορουμένου από τη χώρα, 2) εμφάνισής του στο Α.Τ του τόπου της κατοικίας του την 1η,10η και 20η εκάστου ημερολογιακού μήνα και 3) καταβολής εγγυοδοσίας εκ ποσού πέντε εκατομμυρίων (5.000.000) ευρώ εντός είκοσι (20) ημερών, επαρκούν για να εξυπηρετηθούν οι σκοποί της κύριας ανάκρισης που προσφάτως ξεκίνησε και δεν έχει εισέτι ολοκληρωθεί, καθόσον μάλιστα εκκρεμούν αιτήματα δικαστικών συνδρομών προς την αρχή κράτους και δη της Ελβετίας στο έδαφος της οποίας δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά σχήματα στα οποία φέρεται ότι συμμετέχουν ο εν προκειμένω κατηγορούμενος και έτερα διωκόμενα, στο πλαίσιο της ίδιας ποινικής υπόθεσης, πρόσωπα. Επομένως, πρέπει να αρθεί η προκύψασα εν προκειμένω διαφωνία υπέρ του Ανακριτή του νόμου 4022/2011 του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Πλην όμως ένα μέλος της σύνθεσης του Συμβουλίου, ………………………………, είχε την γνώμη ότι η υπό κρίση διαφωνία όφειλε να λυθεί υπέρ της γνώμης της Εισαγγελέως, καθ’ όσον από τα στοιχεία που τέθηκαν υπ’ όψη του Συμβουλίου και ειδικότερα, από τα έγγραφα της δικογραφίας σε συνδυασμό με όσα εισέφεραν οι συνήγοροί του κατά την ακρόαση που έλαβε χώρα ενώπιον του, δεν προέκυψε ότι η νόσος του εν λόγω κατηγορουμένου παρουσιάζει την μορφή και τον βαθμό σοβαρότητος που αποκλείει την επιβολή του μέτρου της προσωρινής κράτησης εις βάρος του.
Διότι εάν συνέβαινε τούτο, ο κατηγορούμενος δεν θα εισήγετο στο ιδιωτικό θεραπευτήριο «ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ», όπου νοσηλεύετο, την 7-1-2014, όταν δηλ. εκδόθηκε από τον Ανακριτή το εις βάρος του ένταλμα σύλληψης, δοθέντος ακόμη του γεγονότος ότι εκείνος, διαμέσου των συνηγόρων του, προσκόμισε κατά την γενομένη ακρόαση ιατρικά πιστοποιητικά ιδιωτικού θεραπευτηρίου, ιδιωτών ιατρών, όχι όμως δημοσίου θεραπευτηρίου ή ιατρών υπηρετούντων σε δημόσιο θεραπευτήριο, ο ίδιος μάλιστα πραγματοποίησε πολυήμερο, περί το τέλος Δεκεμβρίου του περασμένου έτους (2013), ταξίδι στο εξωτερικό, μετά δε την επάνοδό του στην Ελλάδα ουδένα πρόβλημα και δη επιδείνωσης της κατάστασης της υγείας του εμφάνισε προτού εκδοθεί το από 7-1-2014 ένταλμα σύλληψης. Εξάλλου, ο ίδιος άνω κατηγορούμενος, για τον οποίο συντρέχουν σοβαρές και βάσιμες ενδείξεις ότι τέλεσε τις προπεριγραφείσες αξιόποινες πράξεις, προσέβαλε τα έννομα αγαθά της οικονομίας και της κοινωνίας κατά τρόπο τέτοιον, που σκιαγραφεί την προσωπικότητά του ως προσωπικότητα υπαιτίου, ο οποίος δύναται να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις και δη νομιμοποίησης εγκληματικού χρήματος, της πράξης δηλ. που αποτελεί το κατάλληλο εργαλείο για την εξυπηρέτηση της όλης παράνομης δραστηριότητάς του.
Οι παραπάνω διαπιστώσεις, συνδυαζόμενες μεταξύ τους, καθώς και με το γεγονός ότι ο ως άνω κατηγορούμενος έχει διοχετεύσει στο εξωτερικό μέρος των κεφαλαίων που εισέπραξε από τα ληφθέντα δάνεια, έχει προλειάνει δηλ. το έδαφος και της φυσικής ακόμη μετάβασής του σε τόπο όπου διατηρεί ενεργό οικονομική δραστηριότητα, οδηγούν στην κρίση ότι μόνον η επιβολή του μέτρου της προσωρινής κράτησής του θα τον αποτρέψει από την τέλεση νέων αξιοποίνων πράξεων και την αιφνίδια διαφυγή του.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αίρει την προκύπτουσα διαφωνία μεταξύ της Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών και του Ανακριτή του νόμου 4022/2011του Πρωτοδικείου Αθηνών, όσον αφορά την ποινική μεταχείριση του κατηγορουμένου Δημητρίου ΚΟΝΤΟΜΗΝΑ του Παναγιώτη και της Μαρίας, μετά την απολογία αυτού, την 14/1/201ι|, ενώπιον του ανωτέρω Ανακριτή, σχετικά με την οποία (ποινική μεταχείριση) η μεν Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αθηνών είχε τη γνώμη ότι πρέπει να επιβληθεί στον κατηγορούμενο προσωρινή κράτηση, ο δε ανωτέρω Ανακριτής είχε τη γνώμη ότι πρέπει στον κατηγορούμενο να επιβληθούν οι περιοριστικοί όροι 1) απαγόρευσης εξόδου του κατηγορουμένου από τη χώρα, 2) εμφάνισής του στο Α.Τ του τόπου της κατοικίας του την 1η, 10η και 20η εκάστου ημερολογιακού μήνα και 3) καταβολής εγγυοδοσίας εκ ποσού πέντε εκατομμυρίων (5.000.000) ευρώ εντός είκοσι (20) ημερών, κατά πλειοψηφία υπέρ του Ανακριτή του νόμου 4022/2011 του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου