ΝΗΝΕΜΙΑ

Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός,

Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς.

Όπου φτωχός κι η μοίρα του. Όπου φτωχός και οι προσευχές του.

Και μας λυπήθηκε ο Θεός!

Από εδώ το πήγε από εκεί το πήγε, Να! Μια ωραία μέρα μες το καταχείμωνο. Να ανοίξει λίγο το μάτι μας. Να ασχοληθούμε λίγο με τον καιρό. Διότι πάντα οι συζητήσεις για τον καιρό είναι οι μόνες που δεν καταλήγουν ποτέ σε διαφωνίες και τσακωμούς. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Λίγο το έχεις να ξεχάσεις την μαυρίλα που πλανάται πάνω από τα κουρασμένα μας κεφάλια; Απλώνεις τη ματιά σου, και χάνεται στην νηνεμία και την ηρεμία της γαλήνιας θάλασσας. Και τα ξεχνάς όλα.

Δεν πα να καίγεται το πελεκούδι. Ένα μικρό διάλλειμα ανάπαυλας. Ξεχνάς και το πετρέλαιο που καις και ροκανίζει τα ευρουλάκια σου, και χάνεσαι σε άλλες καταστάσεις.

Ποιος δίνει σημασία στις συζητήσεις, στις διαπραγματεύσεις και στις αποφάσεις. Εδώ, τώρα να απολαύσουμε την ωραία μέρα που μας προέκυψε διότι ποιος μπορεί να μας πει, πότε θα την ξαναδούμε πριν Ανοίξεως. Διότι ο από το βάθος του μυαλού του επιρρεπής στις αναμπουμπούλες χειμωνιάτικος καιρός - ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται - τώρα είναι λέει το πανηγύρι, τώρα θα χορέψουμε. Και χορεύουμε όλοι μαζί. Χωρίς να γνωρίζουμε από πού να προφυλαχτούμε. Από τις κατραπακιές των προφεσόρων της οικονομίας που αποφάσισαν να μας κάνουν οικονομικούς μετανάστες ή από τη θεομηνία του καιρού; Κι αφού δεν υπάρχει ορατή άλλη λύση πια, επιστρέφουμε πάλι στου φτωχού τις προσευχές.

Δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσων ημάς. Αμήν.

Μπούτιβας Κώστας - Καστρινός